Σε σχεδιαστικό οργασμό φαίνεται πώς βρίσκονται οι άνθρωποι της Honda, καθώς το τελευταίο διάστημα δεν έχουν σταματήσει να καταθέτουν πατέντες διάφορων μοτοσυκλετών ή τεχνολογιών που μπορεί να δούμε στο μέλλον. Αυτή τη φορά ο ιαπωνικός τιτάνας έχει καταπιαστεί με τη δημιουργία μιας ακόμη μικρής σε διαστάσεις και κυβισμό μοτοσυκλέτας, παρότι στη γκάμα της υπάρχουν ήδη τα… hobbit που ακούν στο όνομα Monkey και MSX 125. Μάλιστα, χρησιμοποιώντας τον ίδιο κινητήρα από αυτά τα μοντέλα έχει εξοπλίσει τόσο το Super Cub 125 όπως και το επικείμενο στην αγορά της Ευρώπης CT125, σε μια προσπάθεια να αποσβέσει πιο εύκολα το κόστος εξέλιξής του.
Οι πρόσφατες πατέντες που κατέθεσε, αφορούν μια ακόμη μικρότερη και απ’ το Monkey 125 μοτοσυκλέτα. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται, αν κρίνουμε απ’ τη φιλοσοφία του λιλιπούτειου πλαισίου της, το οποίο συνεργάζεται με δύο αμορτισέρ πίσω και ένα τηλεσκοπικό πιρούνι εμπρός. Το ρεζερβουάρ βρίσκεται αφενός μεν στην κλασσική θέση – μεταξύ τιμονιού και σέλας – όμως είναι πιο χαμηλά τοποθετημένο και “φωλιάζει” μέσα στο σωληνωτό πλαίσιο, οπότε η χωρητικότητά του αναμένεται να μην είναι μεγάλη. Ρίχνοντας μια καλύτερη ματιά στα σχέδια, φαίνεται πως η μπαταρία (σ.σ. 18) είναι τοποθετημένη ακριβώς μπροστά απ’ το λαιμό του πλαισίου επάνω στο πιρούνι, κάτι που μπορεί να επηρεάσει την αίσθηση του μπροστινού. Οι τροχοί είναι δυσανάλογα μεγάλοι συγκριτικά με το σύνολο και όπως με το Monkey έτσι και εδώ το μεγάλο προφίλ των ελαστικών θα έχει καταλυτικό ρόλο στην απόσβεση των ανωμαλιών της ασφάλτου, λειτουργώντας υποστηρικτικά στο έργο των αναρτήσεων.
Ο κινητήρας είναι σχεδόν παράλληλα με το έδαφος και η αρχιτεκτονική του θυμίζει αυτούς που χρησιμοποιούνται στα σκούτερ με το φίλτροκουτι (σ.σ. 69) να είναι πάνω απ’ τη μετάδοση (σ.σ. 54). Πιθανόν να έχει ημι-αυτόματη μετάδοση, ή στην πιο απίθανη περίπτωση μετάδοση CVT, όμως δεν υπάρχουν πληροφορίες που να επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο.
Όπως και να ‘χει η νέα πατέντα της Honda έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, με αρκετούς να εξυμνούν την πρόθεσή της να φτιάξει μια ακόμη πιο μικρή μοτοσυκλέτα απ’ το ήδη μινιόν Monkey. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική, καθώς το Monkey δεν είναι δα και τόσο μικρό αλλά μοιάζει με γορίλλα ιδίως αν το βάλεις δίπλα στον πρόγονό του… Ένα σενάριο που δικαιολογεί την δημιουργία για κάτι τέτοιο, είναι ότι πιθανόν να προορίζεται για την ασιατική αγορά, όμως το πιο βασικό είναι ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν χρειάζονται λογικά επιχειρήματα για τη δημιουργία του, καθώς ο παράγοντας είναι ένας: Η διασκέδαση που θα προσφέρει μέσα απ’ την οδήγησή του!
Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Έρχεται στο ΜΟΤΟ ένα επικό ταξίδι
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
28/7/2025
Στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο είναι οι Έλληνες που έχουν τα πρωτεία στα ταξίδια με μοτοσυκλέτα κατά αναλογία πληθυσμού και όχι οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί. Εντός συνόρων η διαφορά αυτή φαίνεται, ιδιαίτερα σε εμάς που γνωρίζουμε πολύ κόσμο που ταξιδεύει, είτε ζητώντας συμβουλές και προτάσεις διαδρομών πριν, είτε όπως σε αυτή την περίπτωση, ερχόμαστε να θαυμάσουμε και εμείς ως θεατές την επική περιπέτεια τριών αναβατών που δεν έφτασαν απλά στην Μογγολία, αλλά πέρασαν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στις Στέπες, εξερευνώντας την άγνωστη και αμόλυντη, ακόμη και τώρα, χώρα.
Εμείς οι Έλληνες ταξιδεύουμε, είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς, το χαρακτηριστικό μας είναι πως ταξιδεύουμε και γνωρίζουμε άλλους λαούς. Και το κάνουμε κατά μεγαλύτερη αναλογία από εκείνο που κάνουν οι φίλοι μας μοτοσυκλετιστές σε άλλες χώρες. Για εμάς εδώ είναι πιο εύκολο να βρεις απευθείας εκείνον που θα σου δώσει οδηγίες για διαδρομές για οποιαδήποτε μακρινή χώρα, να φτάσεις δηλαδή στον άνθρωπο που έχει ήδη κάνει ένα ταξίδι αντίστοιχο με εκείνο που ονειρεύεσαι εσύ. Αυτό δεν είναι κακό, σε έναν κόσμο που τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και δεν υπάρχει η έννοια «καρφώνω την σημαία μου», τα ταξίδια γίνονται πρώτα για ανακάλυψη των εσωτερικού κόσμου, κι έπειτα για όλους τους άλλους λόγους. Σε έναν τέτοιο κόσμο είναι δύσκολο να βρεις τον άγνωστο δρόμο, πόσο μάλλον να ανοίξεις τον δρόμο.
Κι όμως: Τρεις φίλοι, με αφετηρία την Αθήνα, πέρασαν από μέρη που έχουν «ταξιδευτεί» και άλλα λιγότερα ταξιδεμένα και δεν αντιμετώπισαν την Μογγολία σαν τον τερματικό σταθμό της αναστροφής. Η διαφορά τους είναι πως έμειναν εκεί, περνώντας χρόνο, δηλαδή γράφοντας χιλιόμετρα, που είναι και ο μόνος τρόπος να μιλήσεις με έναν δεύτερο κάτοικο και όχι μόνο με έναν!
Στην πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου, θα μπορούσες να πεις πως είτε κάνεις εκατό, είτε χίλια χιλιόμετρα, έχεις δει το τοπίο. Η πραγματικότητα είναι πως το τοπίο το βλέπεις και από τον υπολογιστή σου, η περιήγηση και η εξερεύνηση σε εκείνα τα χώματα είναι που κάνει την διαφορά με τους υπόλοιπους ταξιδευτές!
Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσεις ένα σπασμένο πόδι και βλάβες μοτοσυκλέτας όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε βοήθεια, είναι που θα αλλάξουν και θα διαμορφώσουν χαρακτήρες, θα εμπλουτίσουν την ιστορία και τέλος θα παραδειγματίσουν και θα εμπνεύσουν τους υπόλοιπους!
Γνωρίσαμε στο MOTO την παρέα των τριών φίλων, όλοι τους ξεχωριστοί και όλοι τους με διαφορετικό υπόβαθρο, πριν την αναχώρησή τους. Είδαμε πως κανείς δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο ταξίδι, η διάθεση ήταν να το χαρούν οι ίδιοι και να μάθουν τους τόπους μέσα από αυτό, ούτε να βγάλουν φωτογραφίες ή video, ούτε να βρουν χορηγούς. ‘Ολα αυτά από μόνα τους, κάνουν το ταξίδι αυτό λίγο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει τελευταία. Διαποτίζεται από μία αγνότητα άλλης εποχής και φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο να ταυτιστεί μαζί τους και να εμπνευστεί για το δικό του ταξίδι!
Οι κεντρικοί μας ήρωες είναι ο Γιάννης 65 ετών, που μόλις έχει βγει στην σύνταξη, δηλαδή στην δεύτερη εφηβεία για εμάς τους μοτοσυκλετιστές που μας αρέσουν τα ταξίδια Κεντρικοί ήρωες, με τους άλλους δύο να είναι νεότεροι και να αφήνουν πίσω εταιρείες και οικογένειες.
Ο Δημήτρης, 55 ετών είναι ο μικρότερος της παρέας και εκείνος που θα τραβήξει και τα περισσότερα στο ταξίδι βέβαια.
Πρώτο βήμα πριν το ταξίδι ήταν να γνωριστούν οι τρεις τους με τον τρόπο που απαιτεί η περίσταση, δηλαδή οδηγώντας μαζί. Είχε προηγηθεί η αρχική γνωριμία στην Γραμμένη Οξυά στο σπίτι του Γιάννη. Όμως όλοι καλά τα λένε καθισμένοι στις καρέκλες, όταν καθίσεις στις σέλες πολλά αλλάζουν. Για αυτό τον λόγο οργάνωσαν ένα ταξίδι γνωριμίας στην Αλβανία που ταυτόχρονα ήταν και η τελική δοκιμή του εξοπλισμού και των μετατροπών στις μοτοσυκλέτες.
Ήταν επίσης και το σημείο που ο Νίκος, 58 ετών, κατάλαβε πως το αστείο για την αξιοπιστία του GS θα κρατήσει μέχρι την επιστροφή, δεν είναι για να σπάσει ο πάγος των πρώτων ημερών, ούτε θα σταματήσει φτάνοντας στην Μογγολία. Θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή!
Οι άλλοι ήρωες της ιστορίας αυτής είναι λοιπόν δύο Triumph Tiger 900 Rally Pro με πλούσιο εξοπλισμό και ένα BMW R1250GS. Ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος καθώς αν θες να διασχίσεις τις Στέπες της Μογγολίας θα χρειαστεί να κατασκηνώσεις στην μέση του πουθενά του χάρτη, κυριολεκτικά και εκτός από προμήθειες να έχεις και βενζίνη, μπόλικη γιατί δεν θα βρεις βενζινάδικο κανονικό σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η ασφαλής μεταφορά μπόλικης βενζίνης ήταν μία σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λυθεί επί ελληνικού εδάφους και να δοκιμαστεί.
Οι τρεις ταξιδιώτες πέρασαν περίπου από τα μέρη του φετινού MEGA TEST ON-OFF, έφυγαν από Πειραιά που είναι ο ταχύτερος τρόπος για απέναντι, και από Γεωργία μπήκαν Ρωσία, Καζακστάν κάνοντας ήδη μέχρι την Μογγολία μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.
Πολλές αλλαγές που χρειάζονται για την μεταφορά μπόλικης βενζίνης και εκστρατευτικού εξοπλισμού
Έχοντας πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα, και περάσει πολλές ατυχίες ακόμη και τραυματισμούς, αλλά πετυχαίνοντας πλήρως τον στόχο, να εξερευνήσουν δηλαδή την χώρα, μας φέρνουν ένα ταξίδι ξεχωριστό και μοναδικό. Ένα ταξίδι που έχει ήδη γίνει, έχει ολοκληρωθεί, δεν ψάχνει για χορηγούς, κι έχει μόνο ένα στόχο: Να εμπνεύσει ακόμη περισσότερους για να συνεχίσει αυτή η χώρα, σιωπηλά, να κρατά τα σκήπτρα στην αναλογία των μοτοσυκλετών που ταξιδεύουν εκτός συνόρων.
Δύο Triumph και ένα BMW σε μία μεγάλη περιπέτεια, χιλιάδων χιλιομέτρων, πολλών συνόρων και αμέτρητων λίτρων βενζίνης!
