FIM: Εγκαίνια για το Μουσείο Αγωνιστικών Μοτοσυκλετών της - Στην Ελβετία

Στις παλιές εγκαταστάσεις της FIM βρήκε στέγη η αγωνιστική ιστορία της μοτοσυκλέτας - Παρόντες νέοι και παλιοί Παγκόσμιοι Πρωταθλητές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Με παρουσία ιστορικών προσωπικοτήτων και Παγκόσμιων Πρωταθλητών από τον χώρο της μοτοσυκλέτας εγκαινίασε η FIM το νέο Racing Motorcycle Museum (RMM) στη Mies της Ελβετίας, δημιουργώντας έναν μόνιμο χώρο αφιερωμένο στην ιστορία και την εξέλιξη των αγώνων μοτοσυκλέτας.

Τα εγκαίνια έγινα υπό την παρουσία στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης, μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της FIM, προσκεκλημένων εκπροσώπων των εθνικών ομοσπονδιών, Παγκόσμιων Πρωταθλητών του 2025 και της ευρύτερης οικογένειας της FIM.

Το νέο μουσείο στεγάζεται στο κτίριο που μέχρι πρόσφατα βρισκόταν η έδρα της FIM, στη μικρή Ελβετική κοινότητα Mies, και φιλοδοξεί να αποτελέσει το σημείο αναφοράς για την πορεία και κληρονομιά των αγώνων μοτοσυκλέτας, από την εποχή των πρωτοπόρων έως και σήμερα.

Μετά την επίσημα εγκαίνια, ο πρόεδρος της FIM, Jorge Viegas και ο αθλητικός διευθυντής, Fabio Muner, κάλεσαν στη σκηνή τέσσερις θρυλικές μορφές του αθλήματος: τον 15 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Ταχύτητας Giacomo Agostini, τον 4 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Motocross Harry Everts, τον Trial & Road Racing Legend Sammy Miller και τον Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna. Οι ανωτέρω αποτέλεσαν και τους πρώτους επίσημα εισαχθέντες στο νέο FIM Hall of Fame.

Κάθε τιμώμενος έλαβε ένα ειδικής έκδοσης ρολόι, προτού αφήσει το αποτύπωμα της παλάμης του για μία μοναδική σύνθεση σε μοτίβο καρό σημαίας που θα κοσμεί τον κήπο του RMM.

Ανάμεσα στα εκθέματα που φιλοξενούνται στο μουσείο δεσπόζουν οι μοτοσυκλέτες των Πρωταθλητών του 2025: Marc Márquez (FIM MotoGP), Toprak Razgatlioglu (WSBK), Toni Bou (TrialGP), Daniel Sanders (Rally-Raid), Josep Garcia (EnduroGP), Bartosz Zmarzlik (Speedway GP) και Romain Febvre (MXGP).

Το RMM όμως αφηγείται όλη την ιστορία των αγώνων, παρουσιάζοντας εμβληματικές μοτοσυκλέτες κειμήλια από κάθε κατηγορία, μεταξύ των οποίων:

η AJS Porcupine με την οποία ο Leslie Graham κατέκτησε το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα Grand Prix το 1949
η θρυλική εξακύλινδρη Honda RC166, 250 κυβικών του 1967, του Mike Hailwood
η Yamaha YZR-M1 του Valentino Rossi από το 2004
η Kawasaki ZX-10R του Jonathan Rea του 2016
η Honda RC213V του Marc Márquez από το 2018
η Yamaha YZ450F του Stefan Everts (2006)
η Beta Zero prototype του Jordi Tarres (1989)
η Zaeta DT450RS του Francesco Cecchini (2019)
η BMW R80 G/S του Hubert Auriol από το Dakar του 1981
η GASGAS EC350F του Andrea Verona (2024)
η Yamaha YZF-R7 της Team Europe από τα πρώτα FIM Intercontinental Games του 2025.

Μετά το τέλος των εγκαινίων, οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του 2025 φωτογραφήθηκαν στην είσοδο του μουσείου, πριν από την τελετή βράβευσης FIM Awards 2025 στο συνεδριακό κέντρο SwissTech στη Λοζάνη.

Ο Πρόεδρος της FIM, Jorge Viegas, υπογράμμισε τη σημασία της δημιουργίας μιας μόνιμης στέγης για την ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας, τονίζοντας πως το νέο μουσείο αποτελεί “έναν ανεκτίμητο εκπαιδευτικό θησαυρό για τις μελλοντικές γενιές”.

Ο Δήμαρχος της Mies, Pierre-Alain Schmidt, χαρακτήρισε το RMM “κεφάλαιο τοπικής υπερηφάνειας και διεθνούς εμβέλειας”, επισημαίνοντας τη συμβολή της FIM στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας και στην ενίσχυση της ασφάλειας.

Τέλος, ο Fabio Muner ανέφερε πως το έργο ολοκληρώθηκε σε ιδιαίτερα στενό χρονικό πλαίσιο, με στόχο να αποτελέσει όχι ένα απλό μουσείο, αλλά μια ολοκληρωμένη εκπαιδευτική διαδρομή μέσα από την τεχνολογική εξέλιξη και την ιστορία των αγώνων.

Ετικέτες

fim

Racing Motorcycle Museum

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Ελεύθερος με 3 όρους ο ταξιτζής που σκότωσε μοτοσυκλετιστή παραβιάζοντας κόκκινο φανάρι

Ο οδηγός ταξί παραδέχτηκε πως προκάλεσε θανατηφόρο ξεκινώντας με κόκκινο

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/12/2025

Τα ξημερώματα Κυριακής 30/11, στις 02:15, ταξί με οδηγό 39χρονο πέρασε με κόκκινο την διασταύρωση των οδών Καραμανλή με Πατριάρχου Γρηγορίου στη Θεσσαλονίκη και συγκρούστηκε με 35χρονο αναβάτη μοτοσυκλέτας προκαλώντας τον θάνατό του.

Ο άτυχος αναβάτης οδηγούσε το λευκό Peugeot Geopolis 250 της φωτογραφίας το οποίο και διαλύθηκε μαρτυρώντας την σφοδρότητα της σύγκρουσης καθότι το ταξί έκοψε την Λεωφόρο στη μέση. Σύμφωνα με μαρτυρίες ο νεκρός φορούσε κράνος και προστατευτικό εξοπλισμό.

Στον οδηγό του ταξί ασκήθηκε κακουργηματική δίωξη για επικίνδυνη οδήγηση που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο και συνελήφθη.

Σήμερα όμως απολογούμενος στην 1^η τακτική ανακρίτρια Θεσσαλονίκης υποστήριξε πως δεν είχε καμία πρόθεση να παραβιάσει ερυθρό σηματοδότη και απέδωσε την πράξη του σε κορνάρισμα που άκουσε και το εξέλαβε ως προτροπή για να ξεκινήσει, θεωρώντας πως έχει ήδη καθυστερήσει τον οδηγό πίσω του. Εξήγησε πως είχε σταματήσει πιο μπροστά από το φανάρι και δεν το έβλεπε άμεσα, κι έτσι εξέλαβε το κορνάρισμα που άκουσε ως προτροπή να ξεκινήσει. Είπε επίσης πως ουδέποτε αντιλήφθηκε τον μοτοσυκλετιστή. Του έγιναν εξετάσεις που έδειξαν πως δεν είχε καταναλώσει αλκοόλ.

Ο ανακριτής του επέβαλε απαγόρευση εξόδου από την χώρα, εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα και πλήρη απαγόρευση οδήγησης οποιασδήποτε μορφής οχήματος.

Από τον Σεπτέμβριο που ισχύει ο νέος ΚΟΚ και με τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, ο οδηγός ταξί θα δικαστεί πλέον για κακούργημα, όπως προβλέπει το Άρθρο 290Α.

Μέχρι τώρα το θανατηφόρο τροχαίο αντιμετωπιζόταν ως Ανθρωποκτονία από αμέλεια, δηλαδή πλημμέλημα και έφερε έως 5 έτη ποινή φυλάκισης με αναστολή. Δεν έμπαινε ποτέ κανείς φυλακή λοιπόν.

Από εδώ και πέρα όμως και συγκεκριμένα για την παραβίαση ερυθρού σηματοδότη που έχει οδηγήσει σε θάνατο, η πράξη έχει αναβαθμιστεί σε κακούργημα πράγμα που επιβάλει φυλάκιση τουλάχιστον 10 ετών με ανώτερο τα 15 έτη. Η παραβίαση STOP παραμένει πλημμέλημα, το κόκκινο φανάρι όμως είναι κακούργημα.

Για να αφεθεί ελεύθερος ο οδηγός ταξί, σημαίνει πως ανακριτής και εισαγγελέας έκριναν πως δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρο 282 για προσωρινή κράτηση και ο οδηγός ταξί δεν είναι ύποπτος φυγής, ενώ είχε έως τώρα καθαρό ποινικό μητρώο.

Στην πραγματικότητα ο οδηγός του ταξί θα αντιμετωπίσει την ποινή φυλάκισης όταν γίνει η δίκη και παρότι δικονομικά η απόφαση των αρχών στέκει, στην πράξη έρχεται σε σύγκρουση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα που βλέπει πως δεν υπάρχει τιμωρία για κάτι τόσο σοβαρό, όπως η παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη. Σε μία διασταύρωση χωρίς φανάρια μπορεί να γίνουν λάθη, η παραβίαση του κόκκινου όμως σωστά λαμβάνεται πλέον ως κακούργημα. Το πρόβλημα είναι να μην υπάρχει ατιμωρησία μέχρι την δίκη.