Gas Gas από την Rieju αφού δεν θα τα έχει η KTM!

Σχέδια σε τιμή ευκαιρίας…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2020

Η Rieju υπέγραψε συμφωνία με την Torrot Electric Europe αγοράζοντας τα βιομηχανικά σχέδια και την πνευματική τους ιδιοκτησία για τα δίχρονα Enduro, που έφτιαχνε ως τώρα η Gas Gas. Η Torrot Electric Europe είχε αποκτήσει την Gas Gas όταν εκείνη χρεωκόπησε, αναλαμβάνοντας και ένα μέρος των χρεών. Από την ώρα που η KTM εξαγόρασε την Gas Gas και μαζί και τα ηλεκτρικά της Torrot, οι μοτοσυκλέτες της Gas Gas και όλη η εξέλιξη της σειράς Endurocross έμειναν στον αέρα. Η KTM έκρινε πως δεν είχε να πάρει κάτι τεχνολογικά την Gas Gas και θα ήταν οικονομικά ασύμφορο να συνεχίσει να δουλεύει σε κάτι τελείως διαφορετικό.

Και το να πεταχτούν στα αζήτητα τα Endurocross βέβαια, ήταν επίσης αμαρτία και έτσι εδώ και μήνες η Torrot εκδήλωσε την επιθυμία της να δώσει τα σχέδια. Δεν έβαλε βέβαια αγγελία, αλλά το επικοινώνησε σε όλους όσους θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται και εξ αρχής ήταν η Rieju που δήλωσε το θερμότερο ενδιαφέρον. Η συμφωνία ήταν έτοιμη εδώ και μήνες έχοντας λύσει όλα τα διαδικαστικά θέματα και απλά περίμεναν την ολοκλήρωσή τους. Πλέον είναι και επίσημα ανακοινωμένο, πως η Rieju αναλαμβάνει τα EC 250 και 300 2T, όπως και το Ranger 300 και θα συνεχίσει την παραγωγή στο εργοστάσιό της στην Καταλονία. Πρόκειται για μία εγκατάσταση στην πόλη Figueres κοντά στα σύνορα με την Γαλλία, βοριοανατολικά στον χάρτη της Ισπανίας.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Rieju θα πουλά μοτοσυκλέτες Gas Gas με δικά της χρώματα και ονόματα. Το 2010 όταν η κρίση χτύπησε τα Ισπανικά εργοστάσια, είχαν ανταλλάξει μοντέλα. Η Rieju πουλούσε το EC250F με κινητήρα Yamaha και κατασκευή στην Gas Gas, και αντίστροφα τους έδινε το Tango 125 που η Gas Gas πουλούσε σαν Pampera 125… Η Rieju πουλούσε και το 450 που κατασκεύαζε η Sherco, και μάλλον θα κρατήσει το όνομα Marathon που είχε για εκείνο το Sherco για να το βγάλει σαν Ranger 300. Αν και είναι βέβαιο πως όλα τα υπόλοιπα ονόματα της Endurocross σειράς θα παραμείνουν.

εικόνα από τα παλιά, ένα Gas Gas με χρώματα Rieju...

Η διαφορά με την κατάσταση του 2010 είναι τεράστια. Κι αυτό γιατί τώρα η Rieju παίρνει στα χέρια της τα σχέδια και όλη την τεχνολογία και πρέπει να κατασκευάζει τις μοτοσυκλέτες, αντί απλά να τις ντύνει με τα δικά της χρώματα. Αυτό θα βοηθήσει και στην εξέλιξη των δικών τους, χειρότερων από κινέζικων, μοτοσυκλετών που πωλούσαν τόσο καιρό. Κάθε χρόνο τους βλέπουμε στην Eicma και κάθε χρόνο είναι οι ίδιοι με τις ίδιες μοτοσυκλέτες και την ίδια ποιότητα. Η εξέλιξη αυτή θα τους πάει μπροστά και ταυτόχρονα θα βοηθήσει να κρατηθεί μία σειρά enduro που δεν ήταν καθόλου κακή…

Βλέπετε μία τέτοια αγορά συμπεριλαμβάνει όλο το λεγόμενο “tooling”. Όταν κάποιος φτιάνει μία γραμμή παραγωγής, φτιάχνει και τα εργαλεία για την παραγωγή κάθε εξαρτήματος, καλούπια, ειδικές βάσεις για υπάρχοντα ρομποτικά και συνήθως απαιτούν τον ίδιο χρόνο που χρειάζεται για να φτιάξεις το ίδιο το μοντέλο. Αν και αυτή είναι μία απλοποιημένο πρόταση για να δώσει το μέγεθος της σημασίας του “tooling” καθώς κανένας κατασκευαστής δεν ξεχωρίζει τις διαδικασίες. Σχεδιάζοντας ένα νέο μοντέλο, ταυτόχρονα σχεδιάζεις και την γραμμή παραγωγής του, όχι πριν ή μετά…

Έτσι λοιπόν η Rieju γίνεται πλέον ιδιοκτήτης της γραμμής παραγωγής και την μεταφέρει στο εργοστάσιό της αυτούσια, πράγμα που σημαίνει πως οι ιδιοκτήτες των enduro της Gas Gas που είχαν μοτοσυκλέτες έως και το 2019, θα μπορούν πλέον να βρίσκουν ανταλλακτικά!

Το εργοστάσιο της Gas Gas και η γραμμή παραγωγής που υποτίθεται πως θα μείνει εκεί για πάντα, πράγματι συνεχίζει να εργάζεται στα νέα μοντέλα που θα δούμε το 2021 και στα trial. Ήδη όμως έχει γίνει μία πρώτη κουβέντα με την Sherco για εξ αγορά του εργοστασίου, που σημαίνει πως μόλις η KTM που έχει το 60% της Gas Gas, αποδεσμευτεί από τους υπάρχοντες χρονικούς περιορισμούς, θα μεταφέρει την γραμμή παραγωγής των trial στην Αυστρία και θα πουλήσει το εργοστάσιο στην Sherco…Δυναμώνοντας τον ανταγωνιστή της, ναι, μόνο και μόνο γιατί πιστεύει πως η απόσταση που τους χωρίζει είναι ήδη τεράστια.

O Jordi Riera, γενικός διευθυντής της Rieju είπε το αυτονόητο, πως η συμφωνία αυτή επιτρέπει την άμεση παρουσία της μάρκας στην αγορά των Enduro και με αριθμούς που μέχρι τώρα ήταν αδύνατο να πιάσουν από μόνοι τους. Ποντάρουν και στους υπάρχοντες ιδιοκτήτες φυσικά και για αυτό και υποσχέθηκαν να κρατήσουν ανοικτή την γραμμή παραγωγής για ανταλλακτικά. Από την πλευρά μας πιστεύουμε πως η κίνηση αυτή θα φέρει την Rieju μερικά βήματα μπροστά από πλευράς ποιότητας κατασκευής…

Honda Super Cub 110 Lite 2026 - Ο αντικαταστάτης του θρυλικού 50άριου στα 110 κ.εκ.

Διαθέσιμο στην Ιαπωνία κάτω από 2.000 ευρώ - Κατανάλωση 1,48 λτ./100 χλμ.
Honda Super Cub 110 lite 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/10/2025

Οι αυστηρότερες εκπομπές ρύπων στην Ιαπωνία ¨σκότωσαν¨ το θρυλικό στρογγυλοφάναρο 50άρι παπί της Honda, το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει από πέρσι, επέστρεψε στην εγχώρια με κινητήρα 110 κ.εκ. προσθέτοντας το συνθετικό "Lite" στο όνομά του.

Οι προδιαγραφές ρύπων άλλαξαν στην Ιαπωνία και αυτό δεν έδωσε περιθώριο στη Honda που επέλεξε να βάλει τέλος στην παραγωγή των 50ριών της για την εγχώρια αγορά -θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο- όχι όμως και να αποχωρίσει από την συγκεκριμένη κατηγορία διπλώματος. 

Βλέπετε στην Ιαπωνία η σχετική νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να έχουν στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων έως 50 κ.εκ. και μοντέλα με μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρες, έως και 125 κ.εκ., αρκεί η ισχύς τους να περιορίζεται στα επίπεδα ενός 50ριού ή όπως το θέτει ο νομοθέτης έως τα 4,0 kW, ήτοι έως τους 5,36 ίππους.

Έτσι η Honda προσάρμοσε το θρυλικό Super Cub 110 σε αυτά που επιτάσσουν οι προδιαγραφές της νεοσύστατης κλάσης "New Standard Moped" που υπάγεται στα μοτοποδήλατα (Class 1 στην Ιαπωνία) και αντικατέστησε το 50άρι Super Cub με το Super Cub 110 Lite, το οποίο μπορεί να οδηγηθεί επίσης με δίπλωμα μοτοποδηλάτου. Για αυτό σας είχαμε μιλήσει αρχικά στα τέλη του 2024, ενώ σας δείξαμε και το "νέο" Super Cub υπό τη μορφή concept στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Honda Super Cub 110 lite 2026

Το Super Cub 110 Lite, που μπορεί να μεταφέρει μόνο τον αναβάτη του βάσει νομοθεσίας, περιορίζει την ισχύ του κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή, με την απόδοση του αερόψυκτου μοτέρ των 109 κ.εκ. να βρίσκεται στους 4,7 ίππους (3,5 kW) στις 6.000 σ.α.λ. και το 0,7 kg.m ροπής στις 3.750 σ.α.λ. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά έναντι της ισχυρότερης έκδοσης που οδηγείται με το αμέσως επόμενο δίπλωμα. Η κατανάλωση του παράλληλα είναι εξαιρετικά χαμηλή κατά το πρότυπο WMTC3 και βρίσκεται στο 1,48 λτ./100 χλμ. 

Βέβαια η επιτρεπόμενη τελική ταχύτητα για τα μοτοποδήλατα στην Ιαπωνία είναι τα μόλις 30 χλμ./ώρα, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από ότι στην Ευρώπη οπότε και το συγκεκριμένο νούμερο για την κατανάλωσή του δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. 

Honda Super Cub 110 lite 2026

Η Honda δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά Lite μοντέλων στην οποία περιλαμβάνεται επίσης το επαγγελματικό Super Cub 110 Pro Lite, με την τεράστια σχάρα στο πίσω μέρος και το μεγάλο καλάθι εμπρός, τις ενισχυμένες αναρτήσεις, το μεγαλύτερο εμπρός δισκόφρενο και τους μικρότερους τροχούς. 

Περιλαμβάνεται επίσης το σκληροτράχηλο Cross Cub 110 Lite, από το οποίο απουσιάζει η ποδιά και η σχάρα στο πίσω μέρος είναι λίγο μικρότερη από του Pro, αλλά και το σκούτερ Dio 110 Lite, που έρχεται στην Ευρώπη ως Vision.

Η τιμή του Super Cub 110 Lite στην Ιαπωνία έχει οριστεί στα 1.934 ευρώ, με το Pro να κοστίζει 2.184 ευρώ και το Cross Cub 110 Lite 2.274 ευρώ με το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ιαπωνία να είναι λίγο πάνω από 35.000 ευρώ.