Γενέθλια Honda CB750 στο Glemseck 101

Γιορτάστηκε με βάθρο
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/9/2019

Τα τελευταία 14 χρόνια πραγματοποιείται το Glemseck 101 στη Γερμανία. Πρόκειται για μια εκδήλωση που συγκεντρώνει κάθε χρόνο custom builders απ’ όλο τον κόσμο, για να δείξουν της δημιουργίες τους σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει περισσότερο γιορτή της μοτοσυκλέτας και όχι απλά μια έκθεση. Ωστόσο, πέραν απ’ τον διαγωνισμό που ανέδείξε την ομορφότερη custom μοτοσυκλέτα, δεν απουσιάζουν και οι κόντρες. Ο αγώνας πραγματοποιείται στην πίστα που βρίσκεται κοντά στο Glemseck 101 και συγκεκριμένα στην ευθεία της αφού πρόκειται για έναν αγώνα dragster 200 μέτρων.

Η Honda, για άλλη μια χρονιά ήταν εκεί και μάλιστα πιο δυναμική από ποτέ, καθώς φέτος γιορτάζει τα 50 χρόνια απ’ τη δημιουργία του CB750. Για να έχει έντονη παρουσία στην εκδήλωση έδωσε αρκετές CB1000R σε διάφορους γνωστούς custom builders ώστε να τις χρησιμοποιήσουν σαν "καμβά" και να δημιουργήσουν ως βάση αυτές μοναδικές custom κατασκευές. Μάλιστα, διοργάνωσε και έναν διαγωνισμό στα μέσα απ’ το κανάλι της στα social media ώστε να αναδειχτεί η πιο όμορφη από αυτές. Νικήτρια αμαδείχθηκε η “Monoposto” που φτιάχτηκε απ’ την Kummich Honda. Με μικρές αλλά εύστοχες αλλαγές, όπως η βαφή με τη διχρωμία και το κλασσικό λογότυπο της Honda, το κομμένο φτερό του εμπρός τροχού και η εξάτμιση που το τελικό της βγαίνει ψηλά κάτω απ’ την ουρά της μοτοσυκλέτας, συνέθεσαν μια μοναδική custom που έκλεψε την παράσταση.

Ωστόσο, στο “πρωτάθλημα” των dragster αγώνων πρωταγωνίστρια ήταν μια άλλη custom, η “Yokozuna” που έφτιαξε ο Alex Polita στο γκαράζ του στην Ιταλία. Οι τροποποιήσεις εδώ ήταν μεγαλύτερες και δεν περιοριζόντουσαν μόνο στη βαφή και στην τοποθέτηση μιας εξάτμισης. Ο Polita επειδή είχε σκοπό να λάβει μέρος με την "Yokozuna” στο “πρωτάθλημα” των dragster, που αποτελούνταν από 16 αγώνες νοκ-ουτ, φρόντισε να “κοντύνει” την τελική μετάδοση της CB1000R αφαιρώντας ένα δόντι απ’ το μπροστά γρανάζι και προσθέτοντας τρία στο πίσω. Επίσης, μεγάλωσε σε μήκος και το ψαλίδι κατα 5cm, ενώ τοποθέτησε κι ένα ζευγάρι slick ελαστικά για καλύτερη πρόσφυση, καταφέρνοντας να φτάσει μέχρι την τρίτη θέση.

Στο "πρωτάθλημα" έλαβαν μέρος κι άλλα γνωστά ονόματα του αγωνιστικού χώρου. Ο Connor Cummins, περισσότερο γνωστός για την συμμετοχή του Isle Of Man TT έτρεξε στην μικρή ευθεία με την CB1000R-adical. Μια custom σχεδιασμένη απο τον Ulfer Jansson, σχεδιαστή της Gannet Design και πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή 125cc του 2005.

Στην εκδήλωση βέβαια δεν υπήρχαν μόνο σύγχρονες custom αλλά και παλαιότερα CB750 (δεύτερης γενιάς με 16 βαλβίδες), όπως το Starrider των αδερφών Ben και Lin Ott απ’ το Μοναχό και την επιχείρησή τους Motoism. Το Starrider πέραν απ’ τη scrambler αισθητική που αποπνέει λόγω της επίπεδης σέλας, είναι εφοδιασμένο με Nitro, ώστε να μπορεί να δείξει τα “δόντια” του όταν χρειάζεται στα πιο νέα μοντέλα.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: