Η Ελληνική σημαία στην 18η θέση του πίνακα EJC - WSBK (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ)

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/10/2016

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε βρήκε τον Νίκο και τον Δημήτρη στην Ισπανία για να λάβουν μέρος στους δύο τελευταίους αγώνες του European Junior Cup που έγιναν στη πίστα της Jerez της Ανδαλουσίας. Η έντονη βροχή τη Τετάρτη που έφτασαν δεν τους χάλασε την διάθεση και την Πέμπτη που περπάτησαν τη πίστα ο καιρός ήταν βελτιωμένος. Τα δύο αδέρφια εκτός από τις συμβουλές που άκουσαν από τον Kyle Smith, κατάφεραν και έκαναν μερικούς ακόμα γύρους στη πίστα με ποδήλατο για προσομοίωση. 

Με αλλαγμένο το πρόγραμμα αυτή τη φορά λόγω του διπλού αγώνα (για τον αγώνα που δεν έγινε στην Monza) η ομάδα ήταν πολύ απασχολημένη να ετοιμάσει τις δύο μοτοσυκλέτες. Έτσι τη Παρασκευή ο Γιώργος μαζί με τον Δημήτρη και τον Νίκο μελέτησαν το σχεδιάγραμμα της πίστας και τους περσινούς χρόνους και αποφάσισαν για το γρανάζωμα των μοτοσυκλετών όπως και τις ρυθμίσεις που ήθελε το κάθε παιδί. Ακολούθησαν δύο ελεύθερα 30λεπτα με τα δύο αδέρφια να προσπαθούν να κάνουν γρήγορους χρόνους.

Το Σάββατο το πρωί έγινε το 30λεπτο χρονομετρημένο και οι θέσεις εκκίνησης και για τους δύο αγώνες ήταν 22ος για τον Δημήτρη και 25ος για τον Νίκο στους 33 αναβάτες. Η πίεση και η ένταση ήταν μεγάλη σε όλους τους αγωνιζόμενους ειδικά σε αυτούς που ήθελαν βαθμούς ή κυνήγαγαν την νίκη. Στον αγώνα του Σαββάτου που έγινε με πολύ ζέστη το μεσημέρι, ο Δημήτρης τερμάτισε 19ος με σκοπό να προσπαθήσει περισσότερο στον αγώνα της Κυριακής. Ο Νίκος τερμάτισε 23ος με μεγάλη βελτίωση στο χρόνο του και ευχαριστημένος με το σετάρισμα της μοτοσυκλέτας του. Πριν το κλείσιμο της ημέρα ο Δημήτρης βρέθηκε στο paddock show και μίλησε για την απόδοσή του αλλά και τα μελλοντικά του σχέδια.

Την Κυριακή το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε ο τελευταίος αγώνας του EJC. Όλοι οι αναβάτες με ανάμεικτα συναισθήματα στήθηκαν στη γραμμή εκκίνησης και χάρηκαν τον αγώνα. Ο Δημήτρης τερμάτισε 16ος, μία ανάσα από τους βαθμούς που ήθελε, αλλά ευχαριστημένος που κατά τη διάρκεια του αγώνα υπήρξαν μάχες και προσπεράσεις. Ο Νίκος τερμάτισε 23ος έχοντας έντονο συναγωνισμό με συναθλητές του αν και δεν έκανε καλή εκκίνηση και άργησε να βρει τον ρυθμό του.

Με τον διπλό αγώνα στην πίστα της Jerez στην Ισπανία τελείωσε το European Junior Cup - World Superbike για το 2016 αλλά και σαν θεσμός αφού του χρόνου δημιουργείτε μία καινούρια κατηγορία για νέους αναβάτες η SUPERSPORT 300. Ο Δημήτρης και ο Νίκος κατάφεραν τη φετινή χρονιά να αυξήσουν τις εμπειρίες τους και να γράψουν πολλά χιλιόμετρα σε ευρωπαϊκές πίστες. Η βελτίωση τους ήταν εμφανής σε κάθε αγώνα και η απόδοσή τους έδειξε ότι η δουλειά και η προσπάθεια που έκαναν όλη τη χρονιά άξιζε όλο τον κόπο και τις θυσίες. Η συναναστροφή τους με αγωνιζόμενους όλων των κατηγοριών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ήταν σημαντικές για το μέλλον τους αλλά και για την δημιουργία φιλικών σχέσεων με συναθλητές από όλο τον κόσμο. Σημαντική ήταν επίσης και η συμμετοχή τους πολλές φορές στο paddock show με οικοδεσπότη τον Michael Hill, υπεύθυνο δημοσίων σχέσεω της DORNA που για δεύτερη φορά έδειξε την συμπάθειά του στους Έλληνες αναβάτες αλλά και στους γονείς τους.

Με τους βαθμούς που κέρδισε ο Δημήτρης κατατάχθηκε 18ος στους 30 βαθμολογούμενους αναβάτες από τους 47 συμμετέχοντες και η Ελληνική σημαία βρέθηκε και φέτος στον πίνακα της επίσημης ιστοσελίδας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος SUPERBIKE. Ο Νίκος αν και πλησίασε τους βαθμούς δεν απογοητεύτηκε αλλά χάρηκε την συμμετοχή του και τις εμπειρίες που αποκόμισε. Το μέλλον ανήκει στα νέα παιδιά και ελπίζουμε να τους δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες να ξανακάνουν περήφανη την Ελλάδα συμμετέχοντας σε διεθνείς αγώνες.

 

Δημήτρης : Χαρά και συγκίνηση για μια σεζόν γεμάτη εμπειρίες, φιλίες, και πολλές αναμνήσεις ! Ευχαριστώ τους γονείς μου για την ευκαιρία που μου έδωσε να ζήσω το ονειρό μου και τους χορηγούς μου που στάθηκαν δίπλα μας !

 

 

Νίκος: Ο θεσμός του European Junior Cup τελείωσε! Έχοντας αυτήν την ευκαιρία για δεύτερη φορά θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που με υποστηρίξετε αυτά τα χρόνια με τα "like" σας, τα θετικά σας σχόλια και μηνύματα, τους φίλους μου και ανθρώπους που πιστέψανε σε εμένα και ειδικά την οικογένεια-ομάδα μου που μου έδωσε αυτήν την δυνατότητα για άλλη μια φορά! Και τέλος τους χορηγούς μου. Βλέψεις για το 2017...

 

 

 

Χορηγοί της Ελληνικής Συμμετοχής στο EJC / WSBK

 

ΑΦΟΙ ΣΑΡΑΚΑΚΗ HONDA GREECE

MOTO MONKEY

PIRELLI INTRAMOTO

CASTROL GREECE

TZORTZOPOULOS SHOEI IXS SIDI

PERISTERAS TIRES

CALIFORNIA SUPERBIKE SCHOOL

ERMAX GEORGOPOULOS

EXTRA PRODUCKTS TASOULIS

 

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς που σε αυτή τη διαδρομή σταθήκατε δίπλα μας, μας δώσατε κουράγιο και θετική ενέργεια, και πιστέψατε στις ικανότητες του Δημήτρη και του Νίκου.

Να ευχαριστήσουμε επίσης τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ηλεκτρονικά - γραπτά - και τηλεοπτικά που ακολούθησαν την πορεία μας.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες