Η ηλεκτρική Zeus της Curtiss

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/7/2019

Την ώρα που το ΜΟΤΟ βρίσκεται στην χώρα των καουμπόηδων και σας μεταφέρει αποκλειστικά τις πρώτες εντυπώσεις από την Livewire της Harley Davidson, μια ακόμη εταιρεία προτείνει τη δική της ηλεκτρική εκδοχή. Η Curtiss, ή Confederate όπως λεγόταν μέχρι το 2017, έχει κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα στην ηλεκτροκίνηση. Το κεφαλαίο για την έρευνα και εξέλιξη σε αυτόν το τομέα, το εξασφάλισε απ' τη δημιουργία της τελευταίας μοτοσυκλέτας της με κινητήρα εσωτερικής καύσης, την Warhawk, που είναι μια χειροποίητη hot rod η οποία κυκλοφόρησε σε μόλις 35 μονάδες με κόστος 105.000 δολάρια.

Το 2018, η Curtiss παρουσίασε την πρώτη πρωτότυπη ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα, την Hera (Ήρα). Τώρα, ένα χρόνο αργότερα, το concept πήρε “σάρκα και οστά”, αλλάζοντας τόσο εμφάνιση όσο και όνομα. Πλέον η Ήρα μπήκε στο χειρουργικό τραπέζι και έγινε Zeus (Δίας), καθώς η αλλαγή δεν ήταν μόνο στο όνομα αλλά και σε πολλούς άλλους, πιο ουσιαστικούς τομείς. Αρχικά, το πλαίσιό της άλλαξε ριζικά και πλέον είναι ατσάλινο σωληνωτό. Το πιρούνι είναι τύπου girder και ακολουθεί την αρχιτεκτονική του πλαισίου. καθώς αποτελείται από σωλήνες κράματος αλουμινίου 6061. Το ψαλίδι είναι και αυτό σωληνωτό και κατασκευασμένο απ’ το ίδιο κράμα, όπως και το πιρούνι ώστε να διατηρηθεί το βάρος όσο το δυνατόν πιο χαμηλά.

Στον ηλεκτρικό κινητήρα υπάρχουν αντίστοιχα πολλές αλλαγές, κυρίως στην διάταξη των μπαταριών. Συγκριτικά πάντα με την Hera, οι μπαταρίες του Zeus είναι κυλινδρικές αντί για ορθογώνιες. Επίσης, είναι τοποθετημένες κατά μήκος της μοτοσυκλέτας με κάθε μια απ’ αυτές να έχει μικρότερη κλίση θυμίζοντας διάταξη V8 από κινητήρα εσωτερικής καύσης, κάτι που υπερτονίζεται και απ' τις ψύκτρες τους. Όλες αυτές οι αλλαγές έγιναν ώστε η Curtiss να τιμήσει τον Glenn Curtiss, δημιουργό της πρώτης αμερικάνικης V2 μοτοσυκλέτας αλλά και μιας V8, με την οποία έσπασε το ρεκόρ ταχύτητας, το 1907 με 196km/h τελική ταχύτητα.

Ο κινητήρας που τροφοδοτούν με ρεύμα οι μπαταρίες, είναι ο P400 R της YASA και όχι της Zero Motorycles, που αρχικά είχε ακουστεί ότι θα συνεργαστεί με την Curtiss. Ζυγίζει μόλις 24 κιλά και παράγει 214hp αιχμής, ένα νούμερο πραγματικά εντυπωσιακό αλλά τελείως πλασματικό καθώς ισχύει μόνο για την εκκίνηση, ενώ έπειτα η ιπποδύναμη περιορίζεται στους 100 ίππους. Η μέγιστη τιμή της ροπής του P400 R φτάνει στιγμιαία τα 37,7kgm, όμως έπειτα περιορίζεται στα 20kgm. Οι ζάντες είναι 18 ιντσών εμπρός και πίσω και είναι κατασκευασμένες από carbon. Για όσους θέλουν να αποκτήσουν την Zeus, θα πρέπει να έχουν διαθέσιμο το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 75.000 δολαρίων (περίπου 66.700 ευρώ) στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Τόσα ζητά η Curtiss από όσους θέλουν να κάνουν δική μια μοτοσυκλέτα, που αποτελεί φόρο τιμής στον Glenn Curtiss, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μια σοβαρή επιλογή ανάμεσα στις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες υψηλών επιδόσεων, όπως αντίστοιχα είναι και η Vector της Arc. Το κόστος της Livewire απ’ την άλλη είναι περίπου το μισό απ’ αυτό της Zeus και είναι ένας απ’ τους πολλούς άσσους που κρύβει η πρώτη ηλεκτρική Harley Davidson, της οποία τα μυστικά θα αναλύσουμε στο τεύχος του Αυγούστου του ΜΟΤΟ.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/7/2025

H CFMOTO διευρύνει τους τομείς έρευνας και ανάπτυξης της, καθώς σύμφωνα με πατέντες που διέρρευσαν, η εταιρεία εξετάζει την προσθήκη αναδιπλούμενων αεροδυναμικών πτερυγίων στις σπορ μοτοσυκλέτες της και μάλιστα με δυνατότητα ανάπτυξης εν κινήσει.

Τα πτερύγια στις μοτοσυκλέτες δεν αποτελούν καινοτομία. Παρότι όταν εισήχθησαν, φάνηκε να μην “κερδίζουν έδαφος” επανεμφανίστηκαν στη σύγχρονη εποχή το 2010, με την Ducati Desmosedici GP10, και από τότε έγιναν κυρίαρχη τάση στο MotoGP. Αν και εταιρείες όπως η Suzuki (με την RG500 του 1980) και η MV Agusta (με την 500/4 GP του 1972) είχαν ήδη πειραματιστεί με αυτά, ήταν η Ducati που εδραίωσε την τάση αυτή. Θέμα χρόνου λοιπόν, το να περάσουν και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, όπως η Panigale V4S και πλέον, όπως φαίνεται, και στην CFMOTO 675SR.

Η μοτοσυκλέτα που εμφανίζεται στις πατέντες φαίνεται να είναι η 675SR, με ένα αρκετά απλό μηχανισμό. Ένας ενεργοποιητής βρίσκεται στο εσωτερικό του fairing και μέσω ενός αρθρωτού συνδέσμου κινεί το πτερύγιο. Το ακριβές σύστημα δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο, υπάρχουν αναφορές ότι ενεργοποιείται αυτόματα σε συγκεκριμένη ταχύτητα, ενώ άλλες υποθέσεις λένε ότι σχετίζεται με τη λειτουργία track mode, όπου τα πτερύγια μένουν μόνιμα σε έκταση.

Αν τελικά η CFMOTO προχωρήσει στην παραγωγή, θα είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα με πτερύγια που αναπτύσσονται αυτόματα εν κινήσει. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη με ενεργητική αεροδυναμική. Η Moto Guzzi V100 Mandello ήδη διαθέτει ένα τέτοιο σύστημα, αλλά με σκοπό εδώ, την αύξηση της άνεσης του αναβάτη και τη μετατροπή της μοτοσυκλέτας από street σε τουριστική με το πάτημα ενός κουμπιού, σύστημα του οποίου η απόδοση κάνει πράγματι την διαφορά, αλλά όχι σε σημείο που να επιβεβαιώνονται τα λέγομενα του marketing του Piaggio Group για ολική μετατροπή της εμπειρίας του αναβάτη.

Αν και στις πατέντες φαίνεται η 675SR, η νέα τεχνολογία θα ταίριαζε καλύτερα στην αναμενόμενη V4 Superbike που ξέρουμε πως η CFMOTO ετοιμάζει καθώς έχει δείξει τον κινητήρα αλλά και ένα ομοίωμα της μοτοσυκλέτας στην EICMA, αντίστοιχα με τα βήματα που είχε κάποτε ακολουθήσει η Honda για το VFR1200. Σε μία Superbike με μπόλικα άλογα τα ενεργά πτερύγια θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην αεροδυναμική απόδοση και στην ευστάθεια σε υψηλές ταχύτητες. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Πριν από την V4 Superbike όμως, η CFMOTO φέρνει ήδη στην παραγωγή μία ενδιάμεση Supersport, την 750SRS που ίσως για εκεί προορίζει τα ενεργά αεροδυναμικά βοήθηματα πράγμα που εξηγεί γιατί στις πατέντες το σχέδιο ταιριάζει στο 675SR!