Η πιο μοτοσυκλετιστική κυβέρνηση

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

30/1/2015

Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες όλοι ασχολούνται με το νέο κυβερνητικό σχήμα, τις πρόσφατες εξαγγελίες των υπουργών και του πρωθυπουργού, αλλά και με το τι μέλλει γενέσθαι σε ό,τι αφορά το πολιτικό και οικονομικό μέλλον της χώρας.
Σε ένα πιο απτό, όμως, και καθημερινό επίπεδο, εμείς εντοπίσαμε μια άλλη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν: αναμφίβολα πρόκειται για την κυβέρνηση με το μεγαλύτερο ποσοστό μοτοσυκλετιστών μέχρι σήμερα, και εξηγούμεθα πάραυτα.
Οι περισσότεροι θα θυμούνται την cult φιγούρα του Βύρωνα Πολύδωρα να προσέρχεται στη βουλή καβάλα σε ένα Harley Davidson Sportster, με το πέτο από το σακάκι να ανεμίζει ατίθασα και φυσικά χωρίς κράνος, ενώ κάποιοι υπουργοί προτιμούσαν να ανεβαίνουν ως συνεπιβάτες στις μοτοσυκλέτες της συνοδείας τους για να φτάνουν πιο γρήγορα στα ραντεβού τους.
Εδώ όμως μιλάμε για κανονικό… μοτοσυκλετιστικό club, καθώς πρωθυπουργός και τουλάχιστον δύο υπουργοί είναι ιδιοκτήτες μοτοσυκλετών, τις οποίες μάλιστα τις χρησιμοποιούν και για τις μετακινήσεις τους προς το πρωθυπουργικό μέγαρο και τη βουλή.


Ο Αλέξης Τσίπρας, από την εποχή ακόμη που ο ΣΥΡΙΖΑ "έπαιζε" σε μονοψήφια ποσοστά, είχε κάνει εντύπωση επειδή κυκλοφορούσε σχεδόν αποκλειστικά με το προσωπικό του BMW F650GS, για το οποίο μάλιστα είχε δημιουργηθεί και θέμα σχετικά με το αν είχε δηλωθεί στο πόθεν έσχες του (παρά το γεγονός πως οι μοτοσυκλέτες δεν ήταν απαραίτητο να δηλωθούν), αλλά και για το ότι ο αρχηγός ενός αριστερού κόμματος οδηγούσε ένα σύμβολο της καπιταλιστικής πολιτικής της Γερμανίας. Κανείς βέβαια δεν είπε πως το μονοκύλινδρο 650, πέρα του ότι ήταν η πιο οικονομική επιλογή στην γκάμα της BMW, κόστιζε και πολύ λιγότερο από τις λιμουζίνες των συναδέλφων του.

Μάλιστα, έχουν κυκλοφορήσει και φωτογραφίες από την περίοδο που ήταν νεαρός και ποζάριζε πάνω σε ένα παπί όπως όφειλε κάθε "ατίθασο νιάτο" της εποχής, δείχνοντας μια υποτυπώδη μοτοσυκλετιστική παράδοση.


Ο έτερος biker της κυβέρνησης είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης. Πιο ουσιαστική από το ροζ μπλοκάκι του και τις στιλιστικές του επιλογές, είναι η Yamaha XJR1300 που διαθέτει και με την οποία μετέβη στο Μαξίμου για τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό κι έκανε τους δημοσιογράφους και την αστυνομική φρουρά να αποσυντονιστούν πλήρως, μην ξέροντας πώς να αντιδράσουν στον τύπο με την μοτοσυκλέτα, το κράνος και στο σακίδιο στην πλάτη που… κόρναρε να του ανοίξουν την πύλη του μεγάρου, ο οποίος μάλιστα και την πάρκαρε δίπλα στα σκαλιά της κεντρικής εισόδου. Φυσικά τα ρεπορτάζ που ακολούθησαν μας διασκέδασαν αφάνταστα με τα κλισέ του τύπου "μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού" και "αποχώρησε με ιλιγγιώδη ταχύτητα", την ώρα που ο υπουργός Οικονομικών ίσα που άνοιξε λίγο μια δευτέρα. Όταν τα στερεότυπα κάνουν πάρτι, η δημοσιογραφία πάει περίπατο…

Να σημειώσουμε για την ιστορία, ότι και ο Βαρουφάκης έχει ένα μοτοσυκλετιστικό παρελθόν όπως μαρτυρά η φωτογραφία του πάνω σε ένα Kawasaki KLR 650 έξω από την είσοδο του πανεπιστημίου.


Το τρίτο κυβερνητικό στέλεχος που κυκλοφορεί με μοτοσυκλέτα, είναι ο Αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Τσιρώνης. Ο προερχόμενος από το στρατόπεδο των Οικολόγων-Πράσινων, κυκλοφορεί με ένα Honda XR125. Βέβαια, τα λάδια που χάνει και τα πλαστικά που είναι έτοιμα να εγκαταλείψουν το μηχανάκι, δεν τονίζουν το οικολογικό προφίλ που θα ταίριαζε στον υπουργό, ο οποίος θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι μια σωστά συντηρημένη μοτοσυκλέτα επιβαρύνει λιγότερο το περιβάλλον…

 

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”