Η Πράσινη Συμφωνία της Ε.Ε., και η σημασία της για τη μοτοσυκλέτα

Ναι στον καθαρότερο αέρα, όχι στις προχειρότητες χωρίς σχέδιο
Από το

motomag

2/11/2022

Η πρόσφατη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μια νέα δέσμη μέτρων, περιλαμβάνει και τα ΙΧ οχήματα (εξαιρώντας για την ώρα τις μοτοσυκλέτες), με έναν εξαιρετικά φιλόδοξο -και για κάποιους μη ρεαλιστικό- στόχο: μηδενικούς ρύπους από τα ΙΧ μέχρι το 2035 και απαγόρευση πώλησης ρυπογόνων ΙΧ από την ίδια χρονιά! 

Ξεκινώντας να τονίσουμε πως δεν διαφωνούμε ως προς τον στόχο, όμως ο δρόμος για την επίτευξη του απαιτεί στενή συνεργασία Ε.Ε. και βιομηχανίας οχημάτων, ώστε να τεθούν ρεαλιστικά χρονικά όρια και να ληφθούν αποφάσεις που δεν θα οδηγήσουν σε άμεση πτώχευση ούτε τους κατασκευαστές, ούτε το αγοραστικό κοινό.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή.

Όσον αφορά στην απαγόρευση πώλησης οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης, το 2018 η Δανία πρότεινε να ισχύσει σε όλη την Ε.Ε. για τα Ι.Χ. βενζίνης και diesel, όμως η πρόταση απορρίφθηκε καθώς ήταν αντίθετη με τους νόμους της Ε.Ε.. Το 2019 η Δανία επανήλθε, με πρόταση για σταδιακή εξάλειψη των οχημάτων που κινούνται με ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2030, πρόταση που υποστηρίχθηκε από 10 ακόμα κράτη της Ε.Ε..

Το Ιούλιο του 2021, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την απαγόρευση πώλησης ρυπογόνων αυτοκινήτων και βαν το 2035, ενώ στις 8 Ιουνίου του 2022 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της πρότασης, αλλά για να γίνει εκείνη νόμος, έπρεπε να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ όλων των κρατών της Ε.Ε.. Στις 22 Ιουνίου του 2022, ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Christian Lindner δήλωσε πως η κυβέρνηση του αρνούνταν να συμφωνήσει με την απαγόρευση. Όμως στις 29 Ιουνίου του 2022, μετά από 16 ώρες διαπραγματεύσεων, όλα τα Υπουργεία Περιβάλλοντος και των 27 κρατών της Ε.Ε. συμφώνησαν στις προτάσεις της επιτροπής (μέρος του πακέτου μέτρων για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου Fit for 55) ώστε να απαγορευτεί η πώληση νέων ΙΧ οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης το 2035, μέσω της εισαγωγής προδιαγραφών για μηδενικούς ρύπους CO2 για αυτοκίνητα και βαν. Η Γερμανία υποστήριξε τον στόχο, ζητώντας από την Επιτροπή να εξετάσει αν τα υβριδικά οχήματα ή τα οχήματα που καίνε καύσιμα ουδέτερου ισοζυγίου άνθρακα (συνθετικά καύσιμα και βιοκαύσιμα) θα μπορούν να συνεχίσουν να πωλούνται. Ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Frans Timmermans απάντησε πως η Επιτροπή κρατά ανοιχτό μυαλό, αλλά για την ώρα τα υβριδικά οχήματα δεν προσφέρουν σημαντική μείωση ρύπων, και τα εναλλακτικά καύσιμα είναι υπερβολικά ακριβά.

Η θέση του ΜΟΤΟ είναι γνωστή για το θέμα του εξηλεκτρισμού των μοτοσυκλετών και μάλιστα έχουμε προλάβει τις εξελίξεις για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια (!) καθώς είπαμε ήδη το 2008 πως προτιμότερη είναι η μετάβαση σε μία κοινωνία υδρογόνου αλλά πως επίσης το μεταβατικό πέρασμα από την εποχή της μπαταρίας θα είναι αναπόφευκτο. Το πόσο θα διαρκέσει αυτή η μετάβαση και αν τελικά θα γίνει κιόλας και δεν θα κατασταλάξουμε στην νέα εποχή, είναι κάτι που κανείς αυτή την στιγμή δεν μπορεί να το προβλέψει. Δεδομένο είναι πως οι κατασκευαστές εργάζονται και προς τις δύο κατευθύνσεις και αυτή την στιγμή που μιλάμε το μέλλον των κινητήρων εσωτερικής μόνο αβέβαιο δεν είναι. Σε κάθε περίπτωση το όριο του 2035 όχι μόνο δεν ισχύει για τις μοτοσυκλέτες αλλά δεν μπορεί να πει κανείς πως θα ισχύσει και για τα αυτοκίνητα! Πάμε να τα δούμε ακόμη πιο αναλυτικά, ώστε να γνωρίζετε ποια είναι η πραγματικότητα όταν βλέπετε βαρύγδουπους τίτλους πως «έρχεται η απαγόρευση, το τέλος για τους κινητήρες εσωτερικής καύσης» και άλλα τέτοια «κλικαδόρικα»:

Η Πράσινη Συμφωνία της Ε.Ε.

Η “Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία” αφορά σε μια δέσμη προτεινόμενων μέτρων της Ε.Ε. που αφορούν στην ενέργεια, τη θέρμανση, τις μεταφορές, τη γεωργία και τη βιομηχανία, με στόχο την ανάδειξή της Ευρώπης ως της πρώτης κλιματικά ουδέτερης ηπείρου.

Ως κινητήρια δύναμη για την Πράσινη Συμφωνία, η Ε.Ε. αναφέρεται στην κλιματική αλλαγή και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος που απειλούν την ίδια την ύπαρξη της Ευρώπης και του κόσμου.

Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως η ατμοσφαιρική ρύπανση από μόνη της ευθύνεται για σχεδόν 300.000 πρόωρους θανάτους στην Ευρώπη κάθε χρόνο. Οι προτεινόμενοι νέοι κανόνες θα μειώσουν, σε βάθος δεκαετίας, κατά περισσότερο από 75 % τους θανάτους που συνδέονται με επίπεδα του κύριου ρύπου PM2.5 (αιωρούμενα σωματίδια από 0 έως 2,5 μικρόμετρα) πάνω από τις τιμές που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Είναι σημαντικό να τονίσει κανείς σε αυτό το σημείο πως η Ε.Ε. δεν θεωρεί πως ο εξηλεκτρισμός μειώνει τους ρύπους συνολικά, αλλά τους απομακρύνει από το κέντρο των πόλεων και τους διοχετεύει στις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από τις οποίες ο έλεγχός τους είναι πιο εύκολος.

Η Επιτροπή προτείνει, αφενός, να καταστούν αυστηρότερα τα επιτρεπόμενα επίπεδα ρύπων και, αφετέρου, να βελτιωθεί η εφαρμογή των μέτρων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι στόχοι μείωσης της ρύπανσης επιτυγχάνονται συχνότερα στην πράξη.

Η εν λόγω συμφωνία, με τα νέα μέτρα για πιο καθαρό αέρα, πέρα από την πρόληψη των θανάτων από την ατμοσφαιρική ρύπανση, στοχεύει να μετατρέψει την ΕΕ σε μια πιο αποδοτική ως προς τη χρήση των πόρων και ανταγωνιστική οικονομία, εξασφαλίζοντας τα εξής:

•             μηδενικές καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050

•             οικονομική ανάπτυξη αποσυνδεδεμένη από τη χρήση πόρων

Σημειώστε εδώ πως η Πράσινη Συμφωνία δεν είναι νέα, καθώς η παρουσίαση της έγινε για πρώτη φορά στις 11 Δεκεμβρίου του 2019, ενώ στη συνέχεια και κάτω από την ομπρέλα της ξεκίνησε να εφαρμόζεται μια σειρά μέτρων, που συνεχώς εμπλουτίζεται.

Τα νέα μέτρα της 26ης Οκτωβρίου του 2022

Στις 26 Οκτωβρίου του 2022, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε αυστηρότερους κανόνες για τους ρύπους του ατμοσφαιρικού αέρα, των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, καθώς και την επεξεργασία των αστικών λυμάτων.

Οι νέες προτάσεις αποτελούν το επόμενο βήμα για τη φιλοδοξία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για ένα περιβάλλον ελεύθερο από επιβλαβείς ρύπους έως το 2050.

Χοντρικά, τα κύρια προτεινόμενα μέτρα ανά τομέα έχουν ως εξής:

•             Ενέργεια - Πακέτο Fit for 55, για εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων και μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και RePowerEU για την επιτάχυνση της εν λόγω μετάβασης.

•             Θέρμανση - Κύμα ανανέωσης: Διπλασιασμός ανανέωσης συσκευών στα επόμενα 10 χρόνια, πρωτοβουλία New European Bauhaus για βιώσιμα κτήρια, και αναθεώρηση των κριτηρίων ενεργειακής απόδοσης κτηρίων.

•             Μεταφορές - Βιώσιμη και έξυπνη κινητικότητα για μείωση των ρύπων από τις μεταφορές κατά 90% έως το 2050. Νέες προδιαγραφές ρύπων για τα ΙΧ οχήματα και για τα ελαφρά φορτηγά, με στόχο τους μηδενικούς ρύπους έως το 2035! Αυστηρότερα όρια για όλα τα αυτοκίνητα, βαν, λεωφορεία και φορτηγά που κινούνται με βενζίνη και diesel.

•             Γεωργία - Κοινή αγροτική πολιτική, μείωση των αέριων ρύπων από τη γεωργία και από την κτηνοτροφία.

•             Βιομηχανία - Νέα μέτρα για έλεγχο και αποτροπή της ρύπανσης από τα εργοστάσια.

Στις μεταφορές, που μας αγγίζει περισσότερο ως μοτοσυκλετιστές και ως ΜΟΤΟ, η Ε.Ε. θέλει να ενισχύσει τη μετακίνηση με “καθαρά” ΜΜΜ, με το περπάτημα και με το ποδήλατο, να διαχειριστεί καλύτερα τους χώρους στάθμευσης, τα όρια ταχύτητας και τις ζώνες χαμηλών ρύπων.

Να τονίσουμε εδώ πως για την ώρα ΔΕΝ υπάρχουν αναλυτικές λεπτομέρειες για τα μέτρα σε συνάρτηση με τον χρονικό ορίζοντα που θα μας οδηγήσουν στην μετάβαση στα οχήματα μηδενικών ρύπων.

Θα απαγορευτεί η πώληση βενζινοκίνητων μοτοσυκλετών το 2035;

Παρά τους βαρύγδουπους τίτλους αρκετών site, αλλά και της Ομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδέσμων Μοτοσυκλέτας FEMA, τα νέα μέτρα ΔΕΝ περιλαμβάνουν τις μοτοσυκλέτες. Τουλάχιστον όχι ακόμα, ενώ η FEMA αντιδρά προκαταβολικά, αναφέροντας τα εξής:

Α) “Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα καταθέσει πρόταση σύμφωνα με την οποία μετά το 2035 θα επιτρέπεται να πωλούνται μόνο οχήματα μηδενικών ρύπων. Η ερμηνεία της FEMA είναι πως τα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων και των μοτοσυκλετών, με κινητήρα εσωτερικής καύσης, θα μπορούν να πωληθούν και μετά το 2035, αν χρησιμοποιούν eFuels (συνθετικά καύσιμα) ή υδρογόνο, όμως η Ε.Ε. πρέπει να χαράξει το νομικό πλαίσιο για κάτι τέτοιο (σσ. σημειώστε πως την ίδια πρόταση έκανε και η Γερμανία κατά την έγκριση της συμφωνίας νέων μέτρων στις 26/11, με την Επιτροπή να απαντά πως κρατά ανοιχτή μια τέτοια πιθανότητα).”

Β) “Η FEMA θα αντισταθεί σε κάθε προσπάθεια απαγόρευσης του κινητήρα εσωτερικής καύσης για μοτοσυκλέτες. Για την ώρα τα νέα μέτρα αφορούν μόνο αυτοκίνητα, φορτηγά και λεωφορεία, όμως από την εμπειρία μας και από πηγές της Ε.Ε., γνωρίζουμε πως η ελπίδα για να αποφύγουν οι μοτοσυκλέτες την ίδια μοίρα είναι πολύ μικρή. Παρόλα αυτά, εμείς θα αντισταθούμε στην πιθανή απαγόρευση του κινητήρα εσωτερικής καύσης στις μοτοσυκλέτες, καθώς κατά τη γνώμη μας οι ρύποι των μοτοσυκλετών είναι ήδη αμελητέοι, και οι εναλλακτικές λύσεις τόσο για τα ορυκτά καύσιμα όσο και για την ηλεκτροκίνηση είναι ακόμα στο στάδιο της εξέλιξης. Αν η Ε.Ε. εστιάσει αποκλειστικά στα ηλεκτρικά οχήματα μπαταριών, τα προβλήματα της ρύπανσης του αέρα και της κλιματικής αλλαγής θα αντικατασταθούν από εξίσου σοβαρά διαφορετικά προβλήματα: τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές πλευρές της εξόρυξης των πρώτων υλών για τις μπαταρίες και τις γεω-πολιτικές συνέπειες της εξάρτησης σε χώρες όπως η Κίνα για αυτές τις ύλες (σπάνιες γαίες, κ.α.). Αν δώσουμε μια ευκαιρία και σε άλλες επιλογές όπως τα συνθετικά καύσιμα, η Ευρώπη θα μπορούσε να καταστεί πρωτοπόρα στην εξέλιξη πολύτιμων εναλλακτικών τεχνικών.”

Σε κάθε περίπτωση ο ACEM δηλαδή οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές μοτοσυκλετών δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Αυτή την Κυριακή θα συνεδριάσουν για το θέμα και το ΜΟΤΟ έχει προσκληθεί για να παρακολουθήσει τις διαδικασίες του συνεδρίου διαδικτυακά και να παρέμβει. Οι κατασκευαστές προγραμματίζουν την ανάπτυξη της γκάμας τους για αρκετά χρόνια μπροστά καθώς η εξέλιξη μίας νέας μοτοσυκλέτας και ιδιαίτερα τελείως διαφορετικής σε λειτουργία από αυτό που ξέρουμε είναι μία πολυετής διαδικασία. Το ΜΟΤΟ λέει, γνωρίζοντας, πως αυτή την στιγμή δεν είναι έτοιμοι για να κάνουν πλήρη μετάβαση γκάμας σε όλες τις διαφορετικές κατηγορίες εντός αυτού του χρονικού πλαισίου. Θα επανέλθουμε όμως και μετά από το επικείμενο συνέδριο του ACEM.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250
cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες:
Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Έχουν περάσει 16 χρόνια από εκείνη την ημέρα, ήμουν τότε ένας νέος συντάκτης, συνομιλώντας με τον επόμενο Valentino Rossi (όπως τον λέγαμε με τον πατέρα του)

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
στιγμιότυπο από την ίδια εκείνη ημέρα

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει:

“Corri forte, ma divertiti – τρέξε δυνατά, αλλά απόλαυσέ το.”