Η σημασία της περιφερειακής όρασης στην οδήγηση! [video]

Μια ικανότητα που μπορούμε να αναπτύξουμε στο σπίτι
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

15/4/2020

Το σημερινό video που σας παραθέτουμε προέρχεται από έναν απ’ τους πλέον καταξιωμένους αναβάτες παγκοσμίου φήμης και αναγνώρισης, τον Bret Tkacs. Πρόκειται για έναν άνθρωπο με 31 χρόνια εμπειρίας στην οδήγηση μοτοσυκλετών, έναν άνθρωπο που έχει ταξιδέψει σε 46 χώρες με μοτοσυκλέτα και τελευταίο και κυριότερο, έναν άνθρωπο που έχε συνδράμει στην ανάπτυξη 15 διαφορετικών προγραμμάτων με μαθήματα για νέους αναβάτες. Μάλιστα, ένα από αυτά έχει γίνει δεκτό και από την Washington, η οποία αποτελεί μια απ’ τις ελάχιστες Πολιτείες της Αμερικής που προσφέρουν παραπάνω από ένα προγράμματα μαθημάτων για την απόκτηση διπλώματος οδήγησης μοτοσυκλέτας. Καλό θα ήταν βέβαια να μην εξισώσετε αυτά τα μαθήματα με αυτά της Ελλάδας για να μην προβείτε σε λάθος συμπεράσματα…

Στο video που ακολουθεί ο Tkacs μας εξηγεί πώς λειτουργεί το οπτικό μας σύστημα και πώς μπορούμε να το αξιοποιήσουμε καλύτερα για να μειώσουμε τους κινδύνους κατά την οδήγηση και όχι μόνο. Μια από τις δυνατότητες τους οπτικού συστήματος, είναι η περιφερειακή όραση, κάτι που αρκετοί δεν εκμεταλλεύονται κατά την οδήγηση  – εκτός κι αν έχουν παρακολουθήσει κάποιο εξειδικευμένο σεμηνάριο όπως το California Superbike School – επειδή είτε δεν γνωρίζουν τα οφέλη του είτε το πώς να το κάνουν σωστά. Στο παρελθόν έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ακριβώς αντίθετο, το target fixation που μπορεί να αποβεί μοιραίο υπό συνθήκες, όπως έγινε με την 23χρονη Annette A. Carrion πριν από δύο χρόνια. Ο λόγος που σας προτείνουμε το σημερινό video είναι επειδή μπορείτε να εξασκήσετε την περιφερειακή σας όραση όσο μένετε σπίτι, χωρίς να είναι απαραίτητο το να οδηγήσετε και επίσης, να είστε καλύτερα προετοιμασμένοι για την πρώτη βόλτα στην Μ.C.E. (Μετά Covid Εποχή).

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.