Το ημερολόγιο μιας "πριγκίπισσας" με ένα KTM 250 Duke

Η "άλλη άποψη" για τον βενιαμίν των Duke
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/3/2021

To KTM 250 Duke είναι μια μοτοσυκλέτα που απευθύνεται σε όσους δεν ακολουθούν τα trend και τις μόδες, αλλά ψάχνουν μια απολαυστική, σύγχρονη, και –κυρίως- προσιτή οικονομικά μοτοσυκλέτα, που θα μπορούν να την οδηγούν καθημερινά και παντού, με οικονομικό πλαφόν λίγο πάνω από τις 4.000 ευρώ. Είναι ένα naked που απευθύνεται σε νέους (αλλά και σε αυτούς που αισθάνονται νέοι) αναβάτες. Και μέσα σε αυτό το ευρύ φάσμα υποψήφιων ιδιοκτητών του 250 Duke, όχι απλώς συμπεριλαμβάνεται και το γυναικείο κοινό, αλλά καταλαμβάνει κι ένα σημαντικό δυναμικό ποσοστό. Ας μην ξεχνάμε πως οι γυναίκες που οδηγούν μοτοσυκλέτες, είναι από τις πιο ταχεία αυξανόμενες ομάδες αναβατών, αλλά και μία λύση στο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κοινό της μοτοσυκλέτας, το οποίο γερνάει και αναζητά την "εισροή" νέου αίματος. Όπως άλλωστε έχουμε γράψει και στο παρελθόν, οι γυναίκες αναβάτριες αντιμετωπίζουν πολύ πιο σοβαρά το ρόλο τους πάνω στην μοτοσυκλέτα απ' ό,τι οι άντρες, ενώ καταρρίπτουν επιδεικτικά το στερεότυπο που τις ήθελε να προτιμούν τα σκούτερ και την ευκολία της αυτόματης μετάδοσης.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο –και επειδή, δυστυχώς, δεν έχουμε εμπλουτίσει ακόμη την Συντακτική μας Ομάδα με μια γυναίκα συνάδελφο- θελήσαμε να έχουμε την "άλλη άποψη" για το 250 Duke από μια αυθεντική, σκληροπυρηνική (με την καλή έννοια του όρου) αναβάτρια. Η Αδαμαντία είναι κάτοχος ενός Royal Enfield Continental GT 650 και δεινή χιλιομετροφάγος παντός καιρού (όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ήρθε να παραλάβει την μοτοσυκλέτα από το ΜΟΤΟ εν αναμονή της χιονοθύελλας)! Χρησιμοποιεί αποκλειστικά την μοτοσυκλέτα, τόσο για τις καθημερινές της μετακινήσεις όσο και για τις βόλτες και τα ταξίδια που κάνει σε τακτική βάση, και αποτελεί ίσως το τυπικό δείγμα σωματότυπου και εμπειρίας μια αναβάτριας, για να διαπιστώσουμε το αντίκτυπο του βενιαμίν (στην ελληνική αγορά) των naked της ΚΤΜ, στο γυναικείο κοινό. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που θέλουμε να δώσουμε μια διαφορετική προσέγγιση στο αναγνωστικό μας κοινό, όπως είχαμε κάνει με το Honda CRF250L, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε σε κάθε ευκαιρία!

 

Mία… διαφορετική αυτοβιογραφία

Το περιοδικό ΜΟΤΟ μου έδωσε την ευκαιρία να οδηγήσω το νέο KTM 250 Duke για τρείς ημέρες. Ενώ αρχικά όλοι θεωρήσαμε πως θα είναι μια πολύ εύκολη και ευχάριστη εμπειρία, οι τρείς πιο κρύες μέρες του φετινού χειμώνα που ακολούθησαν την Μήδεια μετέτρεψαν την δοκιμή σε πρόκληση. Δεν μπορώ να αρνηθώ πως μου άρεσε. Challenge accepted λοιπόν.

Γενικά μου αρέσει να χαρακτηρίζω τον εαυτό μου ως μέσο αναβάτη, παρόλο που πολλοί επιμένουν να χρησιμοποιούν λέξεις όπως μικροκαμωμένη, γεγονός που μπορεί να δώσει -λανθασμένα- την εντύπωση πως κάποιες μοτοσυκλέτες με δυσκολεύουν στην οδήγηση. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα όμως δεν χρειάστηκε ούτε κόπο ούτε τρόπο, καθώς από την πρώτη κιόλας στιγμή μου έδωσε την αίσθηση ότι την οδηγούσα καιρό. Η θέση οδήγησης είναι όρθια και άνετη, η θέση των μαρσπιέ είναι σε τέτοιο σημείο ώστε να τα γόνατα να σχηματίζουν σχεδόν ορθή γωνία και να μην επιβαρύνεται η άρθρωση. Σε αυτό βοηθάει και το τιμόνι που έρχεται πολύ εύκολα στα μέτρα σου, χαλαρώνοντας απλά δύο βίδες άλεν.

Εξωτερικά μοιάζει πολύ με το KTM Super Duke της προηγούμενης γενιάς, σε μια μικρότερη και πιο ευκίνητη έκδοση και η παρουσία του στο δρόμο δεν περνάει απαρατήρητη. Όλες του οι λάμπες είναι LED, πράγμα που σημαίνει δυνατό φως, ανθεκτικό στο χρόνο, τους κραδασμούς και την υγρασία, καθώς και μικρή κατανάλωση μπαταρίας. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η οθόνη του. Έχει πάρα πολλές ενδείξεις και πληροφορίες σχετικά με τη μοτοσυκλέτα και τη λειτουργία της, που κατά την άποψη μου, την κάνει πολύ φιλική σε αναβάτες με ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία. Είναι δε ένα χαρακτηριστικό που δεν συναντάς ακόμα και σε μεγαλύτερες και ακριβότερες μοτοσυκλέτες. Μια λεπτομέρεια που μου δημιούργησε ανασφάλεια είναι η μικρή κλίση του πλαϊνού σταντ. Αισθάνθηκα πως σε άνισο έδαφος ή σε δυνατό αέρα, λόγω και του χαμηλού βάρους του, υπάρχει κίνδυνος πτώσης.

Οδηγικά είχα μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Παρόλο που ανήκει στην κατηγορία των γυμνών ο σχεδιασμός που έχει ακολουθήσει ο κατασκευαστής ελαχιστοποιεί τα προβλήματα που συνήθως δημιουργούνται σε τέτοιες μοτοσυκλέτες από δυνατούς ανέμους. Το ηλεκτρονικό γκάζι σου δίνει πολύ καλή αίσθηση απόκρισης και κάνει διασκεδαστική την οδήγηση ακόμα και μέσα στην κίνηση της Αθήνας σε ώρες αιχμής. Ο κινητήρας ανταποκρίνεται άμεσα σε κάθε άνοιγμα του και δίνει πολύ ωραία ροπή ακόμα και σε χαμηλές στροφές. Ο μονόδρομος συμπλέκτης του προσφέρει ομαλό κατέβασμα ταχύτητας χωρίς να χάνεις την αίσθηση του πίσω τροχού. Έχει σύστημα φρεναρίσματος ABS και στους δυο τροχούς το οποίο δοκίμασα στις ακραίες καιρικές συνθήκες των ημερών και μου έδωσε πολύ μεγάλη αίσθηση ασφάλειας. Η μπροστινή ανάρτηση μου μετέφερε εξαιρετική πληροφόρηση στην είσοδο και κατά τη διάρκεια της στροφής, έτσι ώστε να έχω την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να πλαγιάσω χωρίς φόβο.

Αντικειμενικά, είναι μια μοτοσυκλέτα η οποία αποτελεί καταπληκτική επιλογή για τις ανάγκες της πόλης ενώ παράλληλα είναι διασκεδαστική και ευχάριστη. Προσφέρει ασφάλεια και άνεση στον αναβάτη και είναι κατάλληλη για νέους οδηγούς. Θα τη χαρακτήριζα μοτοσυκλέτα με επιβλητικό σχεδιασμό και μια πινελιά ατελείωτης χάρης. Προσωπικά με έκανε να αμφισβητώ προηγούμενες επιλογές μου…

Αρθρογράφος φαινόμενο,

Αλεξάκη Αδαμαντία

 

Jack Miller-Suzuka 8 hours: Επιστροφή στον αγώνα μετά το 2017

Προτείνει και σε άλλους αναβάτες MotoGP να πάρουν μέρος στη Suzuka
Miller
Από τον

Παύλο Καρατζά

29/7/2025

Ο Jack Miller επιστρέφει στη Suzuka μετά το 2017 σε έναν από τους πιο εμβληματικούς αγώνες αντοχής. Στο πλαίσιο του Suzuka 8 Hours του 2025, ο Αυστραλός αναβάτης του MotoGP θα συμμετέχει με την εργοστασιακή ομάδα YART Yamaha.

Μαζί του θα βρίσκονται ο Andrea Locatelli και ο Katsuyuki Nakasuga, ο οποίος έπαιξε αναπόσπαστο ρόλο στις τέσσερις συνεχόμενες νίκες της Yamaha Factory Racing Team (2015-2018). Ο Miller στην συμμετοχή του το 2017 κατάφερε να πάρει με την Honda την τέταρτη θέση, έτσι φέτος στοχεύει με τους team-mates του την νίκη, μία νίκη που η Yamaha έχει να γευτεί από το 2018 στον συγκεκριμένο αγώνα.

Ο Jack Miller δήλωσε: “Είναι ένας αγώνας στον οποίο ήθελα να επιστρέψω από το 2017, όταν τερμάτισα τέταρτος, χάνοντας τότε από τη Yamaha. Ονειρευόμουν αυτόν τον αγώνα και το να έχω την ευκαιρία να επιστρέψω με μια τόσο δυνατή ομάδα είναι τεράστια τιμή. Αντιμετωπίζεις μέχρι και 15 αναβάτες σε κάθε γύρο – μερικές φορές περισσότερους, άλλες φορές λιγότερους. Κόβεις και ράβεις σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Το μόνο που προσπαθείς είναι να κρατήσεις τον μέσο όρο γύρων σε ένα λογικό επίπεδο”.

Αρχές Ιουλίου, η Yamaha νοίκιασε την πίστα Suzuka για ένα ιδιωτικό διήμερο τεστ, με τον Miller να δηλώνει: “Ήταν ένα αρκετά συγκεντρωμένο τεστ. Καμία ενόχληση. Μπορέσαμε να επικεντρωθούμε πλήρως σε ό,τι έπρεπε να γίνει — δηλαδή να νιώσω άνετα με την R1. Είναι εντελώς διαφορετικό να δουλεύεις με τους άλλους, αντί να είσαι αντίπαλος τους. Ήταν πολύ ωραίο να μοιράζομαι το γκαράζ με τον Andrea και τον Nakasuga. Νομίζω ότι είμαστε σε πολύ καλή φόρμα”.

Ο 8ωρος αγώνας της Suzuka απαιτεί έναν συνδυασμό αντοχής, ταχύτητας και στρατηγικής, αλλά και την βραδινή οδήγηση σε ακραία υγρασία. Ο Αυστραλός δήλωσε χαρακτηριστικά: “ Όταν ανοίγεις το γκάζι, τα φώτα είναι στον αέρα. Όταν πατάς φρένο, τα φώτα είναι στον μπροστινό τροχό. Βασικά οδηγείς με την αίσθηση γιατί δεν βλέπεις τίποτα. Ιδρώνεις ασταμάτητα. Προσπαθείς να πάρεις πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, και μεταλλικά στοιχεία γιατί οι κράμπες είναι εφιάλτης. Ο αγώνας στην Suzuka είναι δύσκολος. Είναι σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.

Τέλος παρακίνησε τους άλλους αναβάτες του MotoGP να δοκιμάσουν να συμμετέχουν στον αγώνα στο μέλλον και είπε πως ανυπομονεί για ένα καλό αποτέλεσμα για τη Yamaha στην πατρίδα της και για να δεχθούν την υποστήριξη των Ιαπώνων φιλάθλων.