Το ημερολόγιο μιας "πριγκίπισσας" με ένα KTM 250 Duke

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/3/2021

To KTM 250 Duke είναι μια μοτοσυκλέτα που απευθύνεται σε όσους δεν ακολουθούν τα trend και τις μόδες, αλλά ψάχνουν μια απολαυστική, σύγχρονη, και –κυρίως- προσιτή οικονομικά μοτοσυκλέτα, που θα μπορούν να την οδηγούν καθημερινά και παντού, με οικονομικό πλαφόν λίγο πάνω από τις 4.000 ευρώ. Είναι ένα naked που απευθύνεται σε νέους (αλλά και σε αυτούς που αισθάνονται νέοι) αναβάτες. Και μέσα σε αυτό το ευρύ φάσμα υποψήφιων ιδιοκτητών του 250 Duke, όχι απλώς συμπεριλαμβάνεται και το γυναικείο κοινό, αλλά καταλαμβάνει κι ένα σημαντικό δυναμικό ποσοστό. Ας μην ξεχνάμε πως οι γυναίκες που οδηγούν μοτοσυκλέτες, είναι από τις πιο ταχεία αυξανόμενες ομάδες αναβατών, αλλά και μία λύση στο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κοινό της μοτοσυκλέτας, το οποίο γερνάει και αναζητά την "εισροή" νέου αίματος. Όπως άλλωστε έχουμε γράψει και στο παρελθόν, οι γυναίκες αναβάτριες αντιμετωπίζουν πολύ πιο σοβαρά το ρόλο τους πάνω στην μοτοσυκλέτα απ' ό,τι οι άντρες, ενώ καταρρίπτουν επιδεικτικά το στερεότυπο που τις ήθελε να προτιμούν τα σκούτερ και την ευκολία της αυτόματης μετάδοσης.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο –και επειδή, δυστυχώς, δεν έχουμε εμπλουτίσει ακόμη την Συντακτική μας Ομάδα με μια γυναίκα συνάδελφο- θελήσαμε να έχουμε την "άλλη άποψη" για το 250 Duke από μια αυθεντική, σκληροπυρηνική (με την καλή έννοια του όρου) αναβάτρια. Η Αδαμαντία είναι κάτοχος ενός Royal Enfield Continental GT 650 και δεινή χιλιομετροφάγος παντός καιρού (όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ήρθε να παραλάβει την μοτοσυκλέτα από το ΜΟΤΟ εν αναμονή της χιονοθύελλας)! Χρησιμοποιεί αποκλειστικά την μοτοσυκλέτα, τόσο για τις καθημερινές της μετακινήσεις όσο και για τις βόλτες και τα ταξίδια που κάνει σε τακτική βάση, και αποτελεί ίσως το τυπικό δείγμα σωματότυπου και εμπειρίας μια αναβάτριας, για να διαπιστώσουμε το αντίκτυπο του βενιαμίν (στην ελληνική αγορά) των naked της ΚΤΜ, στο γυναικείο κοινό. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που θέλουμε να δώσουμε μια διαφορετική προσέγγιση στο αναγνωστικό μας κοινό, όπως είχαμε κάνει με το Honda CRF250L, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε σε κάθε ευκαιρία!

Mία… διαφορετική αυτοβιογραφία

Το περιοδικό ΜΟΤΟ μου έδωσε την ευκαιρία να οδηγήσω το νέο KTM 250 Duke για τρείς ημέρες. Ενώ αρχικά όλοι θεωρήσαμε πως θα είναι μια πολύ εύκολη και ευχάριστη εμπειρία, οι τρείς πιο κρύες μέρες του φετινού χειμώνα που ακολούθησαν την Μήδεια μετέτρεψαν την δοκιμή σε πρόκληση. Δεν μπορώ να αρνηθώ πως μου άρεσε. Challenge accepted λοιπόν.

Γενικά μου αρέσει να χαρακτηρίζω τον εαυτό μου ως μέσο αναβάτη, παρόλο που πολλοί επιμένουν να χρησιμοποιούν λέξεις όπως μικροκαμωμένη, γεγονός που μπορεί να δώσει -λανθασμένα- την εντύπωση πως κάποιες μοτοσυκλέτες με δυσκολεύουν στην οδήγηση. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα όμως δεν χρειάστηκε ούτε κόπο ούτε τρόπο, καθώς από την πρώτη κιόλας στιγμή μου έδωσε την αίσθηση ότι την οδηγούσα καιρό. Η θέση οδήγησης είναι όρθια και άνετη, η θέση των μαρσπιέ είναι σε τέτοιο σημείο ώστε να τα γόνατα να σχηματίζουν σχεδόν ορθή γωνία και να μην επιβαρύνεται η άρθρωση. Σε αυτό βοηθάει και το τιμόνι που έρχεται πολύ εύκολα στα μέτρα σου, χαλαρώνοντας απλά δύο βίδες άλεν.

Εξωτερικά μοιάζει πολύ με το KTM Super Duke της προηγούμενης γενιάς, σε μια μικρότερη και πιο ευκίνητη έκδοση και η παρουσία του στο δρόμο δεν περνάει απαρατήρητη. Όλες του οι λάμπες είναι LED, πράγμα που σημαίνει δυνατό φως, ανθεκτικό στο χρόνο, τους κραδασμούς και την υγρασία, καθώς και μικρή κατανάλωση μπαταρίας. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η οθόνη του. Έχει πάρα πολλές ενδείξεις και πληροφορίες σχετικά με τη μοτοσυκλέτα και τη λειτουργία της, που κατά την άποψη μου, την κάνει πολύ φιλική σε αναβάτες με ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία. Είναι δε ένα χαρακτηριστικό που δεν συναντάς ακόμα και σε μεγαλύτερες και ακριβότερες μοτοσυκλέτες. Μια λεπτομέρεια που μου δημιούργησε ανασφάλεια είναι η μικρή κλίση του πλαϊνού σταντ. Αισθάνθηκα πως σε άνισο έδαφος ή σε δυνατό αέρα, λόγω και του χαμηλού βάρους του, υπάρχει κίνδυνος πτώσης.

Οδηγικά είχα μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Παρόλο που ανήκει στην κατηγορία των γυμνών ο σχεδιασμός που έχει ακολουθήσει ο κατασκευαστής ελαχιστοποιεί τα προβλήματα που συνήθως δημιουργούνται σε τέτοιες μοτοσυκλέτες από δυνατούς ανέμους. Το ηλεκτρονικό γκάζι σου δίνει πολύ καλή αίσθηση απόκρισης και κάνει διασκεδαστική την οδήγηση ακόμα και μέσα στην κίνηση της Αθήνας σε ώρες αιχμής. Ο κινητήρας ανταποκρίνεται άμεσα σε κάθε άνοιγμα του και δίνει πολύ ωραία ροπή ακόμα και σε χαμηλές στροφές. Ο μονόδρομος συμπλέκτης του προσφέρει ομαλό κατέβασμα ταχύτητας χωρίς να χάνεις την αίσθηση του πίσω τροχού. Έχει σύστημα φρεναρίσματος ABS και στους δυο τροχούς το οποίο δοκίμασα στις ακραίες καιρικές συνθήκες των ημερών και μου έδωσε πολύ μεγάλη αίσθηση ασφάλειας. Η μπροστινή ανάρτηση μου μετέφερε εξαιρετική πληροφόρηση στην είσοδο και κατά τη διάρκεια της στροφής, έτσι ώστε να έχω την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να πλαγιάσω χωρίς φόβο.

Αντικειμενικά, είναι μια μοτοσυκλέτα η οποία αποτελεί καταπληκτική επιλογή για τις ανάγκες της πόλης ενώ παράλληλα είναι διασκεδαστική και ευχάριστη. Προσφέρει ασφάλεια και άνεση στον αναβάτη και είναι κατάλληλη για νέους οδηγούς. Θα τη χαρακτήριζα μοτοσυκλέτα με επιβλητικό σχεδιασμό και μια πινελιά ατελείωτης χάρης. Προσωπικά με έκανε να αμφισβητώ προηγούμενες επιλογές μου…

Αρθρογράφος φαινόμενο,

Αλεξάκη Αδαμαντία

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Νέα κεφαλή βίδας BMW: Ξεβιδώνουν με το λογότυπο τους και ειδικό εργαλείο

Πατέντα για ειδικές κεφαλές κοχλίων (βιδών) με σχήμα το σήμα της BMW, που απαιτούν ειδικά εργαλεία

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/12/2025

Η BMW κατοχύρωσε πατέντα για νέες βίδες με κεφαλή εμπνευσμένη από το εμβληματικό της λογότυπο, μια ιδέα που εντυπωσιάζει αισθητικά αλλά εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την πρακτικότητα και την ευκολία συντήρησης των μοτοσυκλετών.

Η BMW κατέθεσε πρόσφατα πατέντα για βίδες και κοχλίες των οποίων η κεφαλή φέρει ανάγλυφα το σήμα της εταιρείας. Στο κέντρο εμφανίζονται τα γράμματα “BMW”, ενώ δύο βαθιές εσοχές, τοποθετημένες εκεί όπου κανονικά βρίσκονται τα μπλε τμήματα του λογοτύπου, λειτουργούν ως σημεία εφαρμογής του ειδικού εργαλείου. Για την αφαίρεση ή σύσφιξη της βίδας απαιτείται αποκλειστικό εργαλείο αντίστοιχου σχήματος, το οποίο λογικά θα διατίθεται σε διαφορετικά μεγέθη.

Το πρακτικό όφελος μιας τέτοιας σχεδίασης είναι προφανώς δεύτερο μπροστά στην εμφάνιση που θέλουν να πετύχουν οι Γερμανοί. Ιδιαίτερα αν αυτές οι βίδες χρησιμοποιούνται μόνο σε εξωτερικά πλαστικά τμήματα του φαίρινγκ ή σε γενικότερα σε σημεία που τονίζουν την εμφάνιση της νέας μοτοσυκλέτας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν σχεδιαστεί και με βάση το καθαυτό πρακτικό ζήτημα της μίας και μόνο δουλειάς που απαιτείται να κάνουν: Οι κεφαλές Allen και Torx έχουν καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες χάρη στη δυνατότητά τους να μεταφέρουν υψηλή ροπή, στο μικρό τους μέγεθος και πλέον έχουν σχεδόν καθολική χρήση στη βιομηχανία αυτοκινήτου και μοτοσυκλέτας. Το αν η νέα σχεδίαση κεφαλής μπορεί να ανταποκριθεί σε εφαρμογές υψηλής καταπόνησης μένει να αποδειχθεί.

Αλλά τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι, με τις πρώτες βίδες να είναι ίσιες και σταυροί (Phillips) και χωρίς κοινά στάνταρντ μεταξύ, πολλές φορές όμοιων σχεδίων, είτε λόγω διαφορών των συστημάτων μέτρησης (μετρικό - αυτοκρατορικό) σε κεφαλές και σπειρώματα (μετρικό, BSW κ.α) με κωνικότητες ή χωρίς, είτε διαφορές γεωμετρίας σχεδιασμού (Phillips - JIS), με πολλές φορές τα λάθη να πληρώνονται ακριβά σε χρόνο, άγχος, ταλαιπωρία και μηχανουργική εργασία.

Στο πέρας των ετών πολλά είναι τα σχέδια κεφαλών που είναι αρκετά ιδιαίτερα και απαιτούν πιο εξειδικευμένα εργαλεία λειτουργώντας αποτρεπτικά για τον περισσότερο κόσμο που θέλει να “σκαλίσει”. Εργαλεία που όμως είναι εμπορικά διαθέσιμα χωρίς κάποιο δυσθεώρητο κόστος, μικρό εμπόδιο για κάποιον που ξέρει τι κάνει ή θέλει πραγματικά να δοκιμάσει την τύχη του.

Το να λέμε ότι η συγκεκριμένη πατέντα μοιάζει να ωθεί περισσότερους ιδιοκτήτες προς τα επίσημα συνεργεία της BMW, αποθαρρύνοντας την επισκευή στο σπίτι ή από ανεξάρτητους μηχανικούς, την στιγμή που μια εξαέρωση, μια διάγνωση ή ένα αντικλείδι απαιτεί τον υπολογιστή/διαγνωστικό της εταιρείας φαίνεται πως είναι κάτι που δεν ταιριάζει με την εποχή, όπου είναι όλο και λιγότερα εκείνα που μπορεί να κάνει κανείς, το κυριότερο όμως, είναι λιγότεροι εκείνοι που θέλουν πραγματικά να ασχοληθούν μόνοι τους!

Σιγουρά υπάρχει και ο παράγοντας prestige καθώς μεταξύ μας το βαυαρικό εργοστάσιο απλά “απογειώνει” μια ήδη υπάρχουσα τάση να τοποθετούνται σήματα και εμβλήματα σε οτιδήποτε, που φαίνεται να έχει το κοινό της.

Εάν κάποιος ανήκει στην εκλεκτή ελίτ που με ένα βασικό σετ εργαλείων και εφευρετικότητα επιδιόρθωνε τα πάντα σε μια ερημιά στην μέση του πουθενά, μάλλον μια μικρή ακόμα συλλογή δεν θα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από τις συνθέτες τεχνολογίες και αρχιτεκτονικές (βλέπε Controller Area Network Bus) που πλέον οι μοτοσυκλέτες ενσωματώνουν.

Άλλωστε μοιάζει πιθανότερο οι απομιμήσεις των συγκεκριμένων εργαλείων να είναι περισσότερες, αν όχι και γρηγορότερα διαθέσιμες από της BMW.

Πέρα από την πλάκα όμως, αξίζει να σημειωθεί ότι προς το παρόν μιλάμε μόνο για πατέντα και όχι για εξάρτημα που έχει περάσει σε μοντέλο παραγωγής.

Αυτή την στιγμή η BMW δεν έχει ενημερώσει για το που θα τοποθετήσει τις συγκεκριμένες βίδες, σε ότι αφορά την μοτοσυκλέτα πάντως, θεωρούμε πως θα αν βρουν τον δρόμο τους προς τα εκεί, θα είναι σε εξωτερικά σημεία του φαίρινγκ.