Indian: Ταξιδεύει στη Ρωσία για να τρέξει στο πάγο!

Nitro, φωτιές και γκάζια στο Baikal Mile Ice Speed Festival!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

19/2/2020

Η πρώτη φορά που αντικρύσαμε από κοντά την μοτοσυκλέτα της Indian, την Appaloosa v2.0, ήταν όταν είχαμε πάει μαζί με την DNA Filters και τη DCR-018 στο Sultans of Sprint, που πραγματοποιείται στην οβάλ πίστα της Imola. Εκεί είχαν συγκεντρωθεί παγκοσμίου φήμης custom builders με την DNA Filters να είναι επίσημη προσκεκλημένη ώστε να συμμετέχει με την DCR-018. Στο Sultans of Sprint μπορούσες να δεις πάρα πολλές custom μοτοσυκλέτες, από ερασιτεχνικές κατασκευές, φτιαγμένες μέσα σε ένα γκαράζ με μπόλικο μεράκι μέχρι και Factory Custom κατασκευές, μοτοσυκλέτες δηλαδή που έχουν τροποποιηθεί απ’ την ίδια την εταιρεία που τις παράγει.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει και η Appaloosa v2.0, που δεν θυμίζει σε τίποτα την Bobber Scout στην οποία βασίστηκε. Η Indian είχε προετοιμάσει μια άκρως “πολεμική” μοτοσυκλέτα για το Sultans of Sprint. Υπεύθυνος για τη δημιουργία της Appaloosa (σ.σ. το όνομα της μοτοσυκλέτας προέρχεται από μια αμερικάνικη ράτσα αλόγων) ήταν ο Brice Hennebert, ο οποίος την ξανατροποποίησε, όταν η εταιρεία αποφάσισε να πάρει μέρος στο Baikal Mile Ice Speed Festival.

Πρόκειται για ένα φεστιβάλ ταχύτητας που πραγματοποιείται στα βάθη της Ρωσίας, στη λίμνη Baikal από τις 25 Φεβρουαρίου έως τη 1 Μαρτίου με τις θερμοκρασίες να κυμαίνονται απ’ τους -20 βαθμούς Κελσίου τη μέρα μέχρι και τους -40 τη νύχτα! Πέρα απ’ το μακρύ ταξίδι που πρέπει να κάνει η Indian για να βρεθεί σε μία από τις μεγαλύτερες λίμνες του κόσμου, χρειάζεται να είναι και “ετοιμοπόλεμη” για να φέρει εις πέρας την αποστολή της. Η Indian θα προσπαθήσει να σπάσει το ρεκόρ ταχύτητας τόσο στην αγώνα Dragster των 200 μέτρων, όσο και του ενός μιλίου!

Το σύστημα ψεκασμού NOS που είχε τοποθετηθεί στην Appaloosa για να λάβει μέρος στο Sultans of Sprint αντικαταστάθηκε με το νέο σύστημα της Nitrous Express ώστε να βελτιωθεί η αξιοπιστία του και οι επιδόσεις που προσφέρει. Για να μπορεί η μοτοσυκλέτα να διαχειριστεί την αυξημένη ιπποδύναμη του κινητήρα, πέρα απ’ το ενισχυμένο ψαλίδι με τα δύο αμορτισέρ της Ohlins, εξοπλίστηκε και με τα SportSmart Mk3 ελαστικά της Dunlop, στα οποία προστέθηκαν αμέτρητα καρφιά ώστε να βρίσκει πρόσφυση στον πάγο. Χρειάστηκαν τέσσερις ολόκληρες μέρες δουλειάς μέχρι να τοποθετηθούν όλα τα καρφιά σωστά, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να φύγουν απ’ τα ελαστικά την ώρα του αγώνα.

Τα φαίρινγκ έχουν δεχτεί και αυτά αλλαγές, με τον τεράστιο αυλό εισαγωγής μπροστά και τους δύο  μικρότερους που υπάρχουν εκατέρωθεν, να μικραίνουν περισσότερο σε διαστάσεις για την καλύτερη λειτουργία του κινητήρα σε αυτές τις θερμοκρασίες. Επίσης, πέρα απ’ το πιρούνι της Ohlins έχει τοποθετηθεί και stabilizer της ίδιας εταιρείας για τη βελτίωση της σταθερότητάς της στις υψηλές ταχύτητες.

Αυτή τη φορά ο “ινδιάνος” που επέλεξε η αρχαιότερη (εν λειτουργία) αμερικάνικη εταιρεία μοτοσυκλετών για να οδηγήσει το “άτι” της πάνω στον πάγο, δεν είναι ο Randy Mamola, που είχαμε συναντήσει στο Sultans of Sprint αλλά ο Sebastien Lorentz –ο διοργανωτής του Sultans of Sprint! “Τι να πω; Είμαι κατενθουσιασμένος που θα αγωνιστώ για πρώτη στο πάγο και είναι μεγάλη μου τιμή που θα οδηγήσω την Appaloosa. Ανυπομονώ να δω τι μπορούμε να καταφέρουμε με αυτό το τέρας σε τόσο αντίξοες συνθήκες,” είπε ο Lorentz.

Αν η Indian καταφέρει να ολοκληρώσει το στόχο της, δεν θα μετρά μόνο δύο ρεκόρ ταχύτητας στον πάγο, αλλά θα μπορεί να περηφανεύεται και για την αξιοπιστία των μοτοσυκλετών της σε τόσο αντίξοες συνθήκες.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin