Μπορεί το όνομα του Allen Millyard να μην σας λέει τίποτε μέχρι τώρα, όμως όταν τελειώσετε την ανάγνωση αυτού του άρθρου θα βλέπετε εφιάλτες μ' αυτόν! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Millyard είναι ένας πυρηνικός μηχανολόγος (ξεκινάμε καλά…), ένας ειδικός στους πυραύλους που ζει στην Αγγλία, και ο οποίος είχε μια ιδιαίτερη φαντασίωση: να φτιάξει τις πιο τρελές, τις πιο καταπληκτικές custom μοτοσυκλέτες. Αυτό το έργο ζωής τον στοίχειωσε από πολύ νωρίς και μέχρι στιγμή το καταφέρνει με το να… στριμώχνει όσο πιο πολλά έμβολα μπορεί μέσα σε κινητήρες μοτοσυκλετών, χρησιμοποιώντας μόνο τα μαθηματικά, μερικά εργαλεία και μερικά σκόρπια σχέδια στον εγκέφαλό του. Στην γκάμα περιλαμβάνονται τρικύλινδρα, δίχρονα παλιά Kawasaki και Yamaha, που τα κάνει να πηγαίνουν πολύ, ΠΟΛΥ γρήγορα.
Σίγουρα η φράση " όσο πιο πολλά έμβολα μπορεί μέσα σε κινητήρες μοτοσυκλετών" σας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, οπότε οφείλουμε να το εξηγήσουμε. Ο Allen μετατρέπει μονοκύλινδρα σε δικύλινδρα V, τρικύλινδρα σε πεντακύλινδρα ή σε V6 και τετρακύλινδρα εν σειρά σε V8! Φτιάχνει επίσης και πολλές εξωφρενικές κατασκευές, όπως δικύλινδρους κινητήρες 5.000cc και V10 κινητήρες που τους τοποθετεί σε custom πλαίσια, απλά για να δει πόσο γρήγορα μπορούν να πάνε. Είναι η κλασική περίπτωση τρελού επιστήμονα, ο οποίος όμως διαθέτει ουσιαστικό, επιστημονικό υπόβαθρο και μηχανολογικές γνώσεις.
Ένα από τα πιο εξωφρενικά του δημιουργήματα, είναι αυτό που οδήγησαν πρόσφατα οι Αμερικάνοι συνάδελφοι του Ride Apart, ένα ΚΖ 2300 V12. Ναι, σωστά διαβάσατε, τόσο το "V12" όσο και το "2300" που αναφέρεται στον κυβισμό του. Προφανώς το εξακύλινδρο εν σειρά της Kawasaki δεν ήταν αρκετό για τον Millyard, ο οποίος το περιποιήθηκε στο γκαράζ του και έφτασε στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Το επίπεδο της κατασκευής είναι αρκετό υψηλό κι αν το συγκρίνει κανείς δίπλα-δίπλα με ένα αυθεντικό Ζ1300, δύσκολα θα παρατηρούσε κάτι παράταιρο, τουλάχιστον μέχρι να συνειδητοποιήσει ο εγκέφαλος τι είναι αυτό που βλέπει.
Η μοτοσυκλέτα, όπως είπαμε πιο πριν, ξεκίνησε την καριέρα της ως ένα στάνταρ Ζ1300, το οποίο ο Allen το τεμάχισε, το γύρισε ανάποδα, το τρύπησε, το σφυρηλάτησε και το έφερε εκεί που ήθελε. Χρειάστηκε αρκετή δουλειά, μιας και οι κινητήρες δεν ήταν εσωτερικά συμμετρικοί και σίγουρα δεν είχαν σχεδιαστεί για έναν τέτοιο σκοπό… Όπως λέει ο Millyard, οι αρχικοί κύλινδροι έχουν μια μικρή κλίση πέντε μοιρών, αλλά ο ίδιος ήθελε να κάνει τον κινητήρα συμμετρικό οπότε τους έδωσε κλίση 35° για να δημιουργήσει περιεχόμενη γωνία 70 μοιρών στον V12 που προέκυψε. Η πίσω κεφαλή είναι κομμένη και ανεστραμμένη με αντίθετη φορά, αλλά αυτό ήταν ένας εφιάλτης για τον Allen διότι οι εκκεντροφόροι του 1300 και τα γρανάζια δεν βρίσκονται στο κέντρο του κινητήρα, όπως ήταν στο Ζ1000 (το άλλο μισό του V12...). Οι εκκεντροφόροι έχουν ένα μικρό offset, οπότε έπρεπε να φτιάξει από την αρχή τις διόδους του ψυκτικού και του λαδιού, όπως έκανε με τον τεντωτήρα της καδένας αλλά και την ίδια την καδένα. Μάλιστα, για την τελευταία φτιάχτηκε από τη συγκόλληση δύο βαρέως τύπου καδενών Hyvo, με συνολικό μήκος πάνω από 1,80μ!
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα, ήταν το να βρει πώς θα έκανε να δουλέψουν μαζί όλα τα έμβολα και οι στρόφαλοι. Τελικά κατέληξε σε μια ιδέα, παίρνοντας έμπνευση από τους περιστροφικούς κινητήρες των αεροσκαφών. Κάθε έμβολο στο μπροστινό μπλοκ είναι συνδεδεμένο σε μια κύρια μπιέλα, ενώ τα έμβολα του πίσω μπλοκ είναι συνδεδεμένα σε μικρότερες, δευτερεύουσες μπιέλες, που συνδέονται με την σειρά τους στις κύριες οι οποίες πιάνουν πάνω σε έναν στρόφαλο. Αυτό είναι και το μοναδικό σχέδιο που έβαλε σε χαρτί ο Millyard από ολόκληρη την μοτοσυκλέτα, καθώς οι μπιέλες ήταν το πιο δύσκολο εξάρτημα στον κινητήρα. Τα πάντα είναι πολύ στριμωγμένα και δεν υπάρχει πολύς χώρος για κουζινέτα, οπότε έπρεπε να επιλέξει το πιο ανθεκτικό υλικό που μπορούσε. Έτσι, προμηθεύτηκε χρωμομολυβδαινιούχους σωλήνες διαμέτρου πέντε ιντσών και στην συνέχεια τους επεξεργάστηκε μηχανουργικά σε CNC προκειμένου να αποκτήσουν πάχος 20mm, κάτι που σημαίνει ότι το 90% του υλικού πήγε υπέρ πίστεως…
Άλλες πατέντες συμπεριλαμβάνουν ένα custom πλαίσιο που δημιουργήθηκε έχοντας ως βάση το πλαίσιο του Voyager 1300, τις εξαπίστονες δαγκάνες της Pretech για μπροστά, τον ψεκασμό του Voyager με αλλαγές που επιτρέπουν την ρύθμισή του εν κινήσει, το βελτιωμένο κύκλωμα του λαδιού, διαφορετικές αναρτήσεις κι ένα σωρό λεπτομέρειες οι οποίες κάνουν πιο εύκολη την συμβίωση με το τέρας. Το συνολικό βάρος ανέρχεται στα 350 κιλά (!) και η απόδοσή του στους 250 ίππους, κάτι που κάνει τα ελαστικά να αλλάζουν πιο γρήγορα κι από εσώρουχα.
Αυτή τη στιγμή, η μοτοσυκλέτα βρίσκεται στο μουσείο Barber, ενώ στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να πάρετε μια γεύση από το πώς ακούγεται το Κτήνος:
![Red Bull Romaniacs Πρόλογος: Εντυπωσίασε στην 5άδα ο Κίμωνας! [VIDEO]](/sites/default/files/styles/teaser_medium_webp/public/2025-07/Romaniacs_Kimonas_1600x850_2025_07_22.jpg.webp?itok=wnUJbeYM "Red Bull Romaniacs Πρόλογος: Εντυπωσίασε στην 5άδα ο Κίμωνας! [VIDEO]")
