Kawasaki: Ξανά στην παραγωγή η κυλινδροκεφαλή του 1972

Για την αγάπη της τετρακύλινδρης ιστορίας της
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/8/2020

Όσοι προσπαθούν να κρατήσουν σε λειτουργική κατάσταση μια μοτοσυκλέτα με ηλικία άνω των 20 ετών ή ακόμα χειρότερα να την ανακατασκευάσουν, γνωρίζουν πολύ καλά πως η εύρεση γνήσιων ανταλλακτικών είναι ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος. Και δεν μιλάμε μόνο για εξωτικές μοτοσυκλέτες που κατασκευάστηκαν σε ελάχιστα αντίτυπα, αλλά κυρίως για μοτοσυκλέτες ευρείας παραγωγής που αγόραζε κατά χιλιάδες ο κόσμος και φυσικά τις οδηγούσε μέχρι να φύγει και η τελευταία βίδα από πάνω τους. Η νομοθεσία στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. επιβάλει στους κατασκευαστές να διατηρούν πλήρες στοκ ανταλλακτικών τουλάχιστον για μια δεκαετία στα μοντέλα που πουλάνε στις χώρες τους, όμως μετά το πέρας αυτού του χρονικού περιθωρίου, η εύρεση καινούριων γνήσιων ανταλλακτικών εξαρτάται από το απόθεμα των αποθηκών.

Σε κάποιες περιπτώσεις μπορείς να βρεις καινούρια ανταλλακτικά από τους προμηθευτές των εργοστασίων (καμία εταιρεία δεν φτιάχνει δικές της αναρτήσεις, ούτε φρένα κ.τ.λ. αλλά τα προμηθεύεται από τις εξειδικευμένες εταιρείες του κλάδου) όμως αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο όσο περνάνε τα χρόνια. Έτσι η απόφαση της Kawasaki να φτιάξει από την αρχή καλούπια χύτευσης και να δημιουργήσει μια μικρή γραμμή παραγωγής της αερόψυκτης κεφαλής του τετρακύλνδρου κινητήρα του 1972, σίγουρα αξίζει επαίνους. Η κεφαλή αυτή θα πωλείται κανονικά σε όλο τον κόσμο κατόπιν παραγγελίας και θα είναι διαθέσιμη σε μαύρο ή ασημί χρώμα καθώς μπορεί να μπει σε όλες τις εκδόσεις των 750 ή 900 κυβικών που είχε ο πρώτος τετρακύλινδρος εν σειρά της Kawasaki στα Ζ2 και Ζ1 (Ζ1 για τους Ιάπωνες είναι το “δικό μας” Z 900).

Η τιμή της δεν έχει ανακοινωθεί και φυσικά η παραγωγή της είναι αποσπασματική ανάλογα με τις παραγγελίες. Αυτό σημαίνει πως δεν θα είναι τσάμπα και πιθανότητα δεν θα την έχει στο ράφι του ο τοπικός ανταλλακτικατζής του χωριού σου για να την πάρεις επί τόπου. Παρ’ όλα αυτά, ούτε η Kawasaki βγάζει λεφτά από αυτή την απόφασή της και ξεκάθαρος στόχος της ιαπωνικής εταιρείας είναι να βοηθήσει τους ιδιοκτήτες τέτοιων μοτοσυκλετών να τις κρατήσουν πάνω στο δρόμο και όχι μέσα στα μουσεία. Άλλωστε γι΄αυτό διάλεξε να κατασκευάσει ξανά την κεφαλή, που συνήθως είναι δύσκολο έως αδύνατον να επισκευαστεί, ενώ για τα υπόλοιπα μέρη του κινητήρα μπορείς να βρεις κι άλλες αξιόπιστες λύσεις. Τώρα αν δεν έχεις μια παλιά τετρακύλινδρη Kawasaki αλλά είσαι φανατικός φίλος της “πράσινης” εταιρείας ή θέλεις να υποστηρίξεις την προσπάθειά της για την διατήρηση των κλασσικών μοτοσυκλετών, μπορείς απλώς να παραγγείλεις ένα συλλεκτικό κομμάτι της κεφαλής πάνω σε ξύλινη βάση και να το έχεις το γραφείο σου, το οποίο θα παραχθεί σε μόλις 50 αριθμημένα αντίτυπα.

ΑΑΔΕ: Λουκέτο σε τρία πρατήρια για δύο χρόνια - Πρόστιμο έως 150.000 ευρώ για το καθένα

Για παρεμβάσεις σε αντλίες και λογισμικό εισροών-εκροών
ΑΑΔΕ σφράγιση τριών πρατηρίων και πρόστιμο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Σε διετή σφράγιση τριών πρατηρίων καυσίμων στην Αττική προχώρησαν οι τελωνειακοί ελεγκτές της ΑΑΔΕ, μετά τη διαπίστωση αλλοίωσης των μηχανισμών των αντλιών και του συστήματος εισροών – εκροών.

Συγκεκριμένα, τις τελευταίες ημέρες, κλιμάκια Τελωνειακών Ελεγκτών της ΑΑΔΕ, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος (ΔΑΟΕ) και τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών, διενήργησαν στοχευμένους ελέγχους σε πέντε (5) πρατήρια καυσίμων.

Μετά την κοινή ελεγκτική δράση, τρία (3) από αυτά τα πρατήρια σε Παιανία, Αχαρνές κι Άγιο Ιωάννη Ρέντη σφραγίστηκαν για χρονικό διάστημα δύο ετών, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες επιβολής των προβλεπόμενων προστίμων, τα οποία ενδέχεται να φτάσουν τις εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ ανά πρατήριο. 

Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει η δημοσιοποίηση των στοιχείων των παραβατών.

Η ΑΑΔΕ πρόκειται να εκδώσει ειδικές εντολές για:
-τη διακοπή της τροφοδοσίας των πρατηρίων με καύσιμα,
-την αφαίρεση των σημάτων και του εξοπλισμού τους,
-την ενημέρωση των αρμόδιων υπηρεσιών για το ενδεχόμενο άρσης της άδειας λειτουργίας τους.

Στα υπόλοιπα δύο (2) πρατήρια, στην Αθήνα και το Περιστέρι, ζητήθηκαν πρόσθετα στοιχεία, καθώς εντοπίστηκαν σοβαρές αποκλίσεις ανάμεσα στις ποσότητες καυσίμων που εξέρχονταν από τις δεξαμενές και σε αυτές που καταγράφονταν στις αντλίες.