Kawasaki ZX-25R: Φήμες για τετρακύλινδρο supersport!

Πιθανόν να υπάρξουν δύο εκδόσεις
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/9/2019

Οι μέρες περνούν και όσο πλησιάζουμε πιο κοντά στις ημερομηνίες που η EICMA και τα υπόλοιπα διεθνή σαλόνια θα ανοίξουν τις πύλες τους, τόσο οι φήμες οργιάζουν για το ποια νέα μοντέλα θα δούμε. Το Tokyo Motor Show μπορεί να μην έχει τη λάμψη και το πρεστίζ της EICMA, όμως για τις ιαπωνικές εταιρείες παραμένει εξίσου σημαντικό και επίσης θα πραγματοποιηθεί πριν το Σαλόνι του Μιλάνου. Τις τελευταίες μέρες έχουν κυκλοφορήσει ορισμένες νέες εικασίες σχετικά με το πολυσυζητημένο τετρακύλινδρο supersport της Kawasaki των 250cc, το ZX-25R. Για την ακρίβεια αναφέρουν πως θα είναι διαθέσιμο σε δύο εκδόσεις, μια με 46 και μια με 60 ίππους και πως θα παρουσιαστεί στο Tokyo φέτος. Σε τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι να εξετάζουμε προσεκτικά τα δεδομένα, να τα αξιολογούμε και μετά να βγάζουμε το συμπέρασμα. Στην προκείμενη περίπτωση, το ZX-25R της Kawasaki μας έχει απασχολήσει αρκετά τον τελευταίο καιρό και αναμένουμε την παρουσίασή του. Ωστόσο, αυτό δεν έχει γίνει μέχρι τώρα και είναι απόλυτα δικαιολογημένο λόγω της νοοτροπίας των ιαπωνικών εταιρειών, οι οποίες έχουν δημιουργήσει τον δικό τους μικρόκοσμο, έχουν “κλειστεί” μέσα σε αυτόν και παρακολουθούν η μια την άλλη χωρίς να τους απασχολεί ιδιαίτερα το τι κάνουν οι υπόλοιποι ανταγωνιστές τους. Το γεγονός ότι η Kawasaki δεν παρουσίασε πρώτη το τετρακύλινδρο supersport ήταν επειδή ήθελε να δει τι θα κάνουν οι υπόλοιπες ιαπωνικές δυνάμειςΤο CBR250RR της Honda για παράδειγμα, σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία και το 2020 που ενδεχομένως θα ανανεωθεί σε CBR300RR, να το δούμε και στην ευρωπαϊκή αγορά.

Η Kawasaki αξιολογώντας τα δεδομένα φαίνεται πως έχει αποφασίσει να μπει δυναμικά στο παιχνίδι των supersport των 250cc για πολλούς και διάφορους λόγους. Αρχικά γιατί στις ασιατικές αγορές –εκεί που προορίζεται να κυκλοφορήσει- υπάρχουν πολλοί περιορισμοί από τους νόμους. Ένας από αυτούς απαγορεύει την πώληση μοτοσυκλετών μεγαλύτερων από 250cc (σε ορισμένες χώρες) είτε πρόκειται για καινούργιες είτε για μεταχειρισμένες. Συνεπώς, οι αναβάτες που θέλουν να έχουν μια αυθεντική αίσθηση από την οδήγηση μιας μεγαλύτερης supersport μοτοσυκλέτας δεν έχουν την δυνατότητα να τη γευτούν αυτή τη στιγμή. Με τον ερχομό του ZX-25R αυτό θα αποτελεί πλέον πραγματικότητα. Ωστόσο, δεν σημαίνει πως τα ήδη υπάρχοντα supersport με δικύλινδρους ή μονοκύλινδρους κινητήρες δεν προσφέρουν την ίδια αίσθηση… αντιθέτως, έχουν αποδείξει πως μπορούν να το κάνουν εξίσου καλά, αλλά ο ήχος και ο τρόπος απόδοσης της δύναμης από το μικρό τετρακύλινδρο θα κάνει τη διαφορά, διότι όπως και να ‘χει πιο εύκολα σου σηκώνεται η…τρίχα ακούγοντας το ουρλιαχτό ενός τετρακύλινδρου που ανεβάζει 20.000 στροφές, παρά ενός μονοκύλινδρου.

Θυμηθείτε: Τετρακύλινδρο Ninja ZX-250R: Τα δυομισάρια επιστρέφουν

Σχετικά με τις εκδόσεις του ZX-25R –αν υπάρξουν- οι απόψεις διίστανται. Πολλοί αναφέρουν πως η διαφορά θα εντοπίζεται στην ιπποδύναμη με την μια έκδοση να παράγει 45 ίππους και την άλλη 60. Κάτι που στην αρχή είχε αναπαράγει το ιαπωνικό περιοδικό Young Machine και έπειτα δεν το ξανασχολίασε. Η έκδοση των 45 ίππους είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα και αυτό το λέμε βασιζόμενοι σε μια συμφωνία που είχαν κάνει στο παρελθόν οι ιαπωνικές εταιρείες μεταξύ τους η οποία προέβλεπε για τις μοτοσυκλέτες μέχρι 250cc να μην ξεπεράσουν τους 45 ίππους και σε αυτές των 400cc να μην υπερβαίνουν τους 53 –ασχέτως αν στην πραγματικότητα παρήγαγαν περισσότερους (οι παλιοί θα θυμούνται πολλά μεταχειρισμένα CBR400RR που ξεπερνούσαν το όριο των 53 ίππων και έφταναν πάνω απ’ τους 60). Αυτή την άτυπη συμφωνία ασπάστηκαν και οι ασφαλιστικές εταιρείες, με αποτέλεσμα να χρεώνουν πιο ακριβά τα ασφάλιστρα για μοτοσυκλέτες που ξεπερνούσαν αυτά τα όρια, κάτι που το τηρούν μέχρι και σήμερα. Τώρα για την δεύτερη έκδοση είναι πιθανότερο να δούμε διαφορά στον εξοπλισμό παρά στην ιπποδύναμη που εικάζεται ότι θα φτάνει τους 60 ίππους. Το σενάριο που θέλει το πιο “άγριο” ZX-25R να είναι εξοπλισμένο με ακτινικά τοποθετημένες δαγκάνες, ανεστραμμένο ρυθμιζόμενο πιρούνι και ηλεκτρονικά βοηθήματα όπως traction control και riding modes, είναι πιο ρεαλιστικό απ’ ότι το σενάριο με την αυξημένη ιπποδύναμη. Η “ομίχλη” που έχει δημιουργήσει το μυστήριο γύρω από το Kawasaki ZX-25R υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, όμως το τοπίο θα ξεδιαλύνει στο Tokyo Motor Show που ευελπιστούμε να παρουσιαστεί.

Σε νέα τσέπη τα διόδια της Εγνατίας Οδού εντός του 2025 ενώ υπάρχουν σημαντικές παραλείψεις

Τούνελ χωρίς πιστοποίηση για διευρωπαϊκό δίκτυο - Χωρίς Σ.Ε.Α.
Egnatia
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/9/2025

Η ολοκλήρωση της παραχώρησης της Εγνατίας Οδού αναμένεται μέσα στο 2025, με τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρίστο Δήμα να διαβεβαιώνει ότι θα προχωρήσουν οι απαραίτητες βελτιώσεις για τους οδηγούς

Απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Ροδόπης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΚΙΝ.ΑΛ., Ιλχάν Αχμέτ, ο Χρίστος Δήμας υπογράμμισε στη Βουλή τον κομβικό ρόλο που παίζει η Εγνατία Οδός για την ανάπτυξη και τις μετακινήσεις στη Βόρεια Ελλάδα. Όπως ανέφερε, η παραχώρηση θα ολοκληρωθεί εντός του έτους ώστε να δρομολογηθούν έργα αναβάθμισης σε σήραγγες, γέφυρες και υποδομές, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των οδηγών.

"Η Εγνατία Οδός αποτελεί έναν σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, μέρος του Διευρωπαϊκού Δικτύου, με δείκτες οδικής ασφάλειας ανάλογους των υπόλοιπων ελληνικών αυτοκινητοδρόμων", σημείωσε ο Υπουργός, ενώ πρόσθεσε ότι ήδη απαιτούνται νέες συντηρήσεις, υπολείπεται όμως και η κατασκευή Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) μέσα στις καθορισμένες προθεσμίες.

Παράλληλα, αναφέρθηκε σε έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη στη Θράκη και τη Μακεδονία, όπως η αποκατάσταση του τμήματος Κομοτηνή – Τελωνείο Κήπων, η παράκαμψη Καβάλας και οι εργασίες μεταξύ κόμβου Λαγκαδά και Νυμφόπετρας.

Ο κ. Δήμας υπενθύμισε επίσης ότι ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας προβλέπει αυστηρότερες ποινές για παραβάσεις που συνδέονται με σοβαρά τροχαία, τονίζοντας ότι η θεσμική αυτή αλλαγή αποτελεί ασπίδα για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή.

Εκείνο που κανείς βουλευτής δεν ρώτησε και αυτό που αποφεύγουν από την πλευρά της Πολιτείας να σχολιάσουν είναι το ζήτημα των τροχαίων ατυχημάτων στους σταθμούς διοδίων της Εγνατίας.

Από απευθείας δήλωση στο MOTO εργαζομένων στους σταθμούς διοδίων της Εγνατίας, ξεκαθάρισαν πως οι πομποδέκτες των υπόλοιπων εταιρειών δεν συνεργάζονται σωστά με τις διόδους αυτόματης χρέωσης που έχει η Εγνατία με αποτέλεσμα πολλοί να εγκλωβίζονται και να πρέπει να κάνουν όπισθεν. Ταυτόχρονα με το γεγονός πως τουλάχιστον στο ανατολικό τμήμα της Εγνατίας αρκετοί σταθμοί είναι τοποθετημένοι σε σημείο χωρίς ορατότητα που κάποιος ξένος που δεν γνωρίζει τον δρόμο και δεν έχει δει και την πινακίδα ή την είδε και δεν την κατάλαβε, με αποτέλεσμα να καταλήξει να φρενάρει την τελευταία στιγμή. Και όταν πετύχει κάποιον που προσπαθεί να κάνει και όπισθεν τότε έχουμε το σκηνικό για σίγουρο ατύχημα.

Η Εγνατία μετρά ήδη πολλά ατυχήματα στους σταθμούς των διοδίων. Θα έπρεπε να είναι από τους πρώτους δρόμους της χώρας που καταργούνται οι μετωπικοί σταθμοί και εφαρμόζεται σύστημα αντίστοιχο της Σερβίας, της Ιταλίας και τόσων άλλων χωρών που έχουν αποφασίσει να λειτουργήσουν με το σύστημα των Παραχωρήσεων, όπως επέλεξε και η Ελλάδα.

Εκείνο που τόνισε ο Υπουργός είναι οι Σταθμοί Εξυπηρέτησης που ειδικά για τις μοτοσυκλέτες είναι κομβικής σημασίας καθώς δεν μπορείς να ανεφοδιαστείς από την Θεσσαλονίκη μέχρι και την Αλεξανδρούπολη, αν δεν βγεις από τα πλευρικά διόδια και μία μοτοσυκλέτα θα χρειαστεί να το κάνει αυτό πολλές φορές εξαιτίας της απόστασης. Υπάρχει η πρόβλεψη αυτή την στιγμή να μην πληρώσεις τα επόμενα διόδια εξηγώντας πως βγήκες για να γεμίσεις, αλλά είναι μία ολόκληρη διαδικασία, χώρια που ο ταξιδιώτης δεν την γνωρίζει.

Τουλάχιστον σε αυτό το πρόβλημα αναφέρθηκαν, αλλά πρόκειται ήδη για μία καθυστέρηση πολλών ετών για την οποία δεν δόθηκε και καταληκτική ημερομηνία, μόνο ότι το έχουν καταγράψει ως πρόβλημα και θα κάνουν κάτι για αυτό. Στο μεταξύ η ΓΕΚ/ΤΕΡΝΑ που θα αναλάβει την Εγνατία Οδό και θα πρέπει να υλοποίησει τα παραπάνω, θα καταβάλει μικρότερη αποζημείωση με την δικαιολογία ότι απομένουν εργασίες που πρέπει να γίνουν. Για άλλη μία φορά στην Ελλάδα ουσιαστικά καλύπτουμε το κόστος των εργασιών και έπειτα πληρώνουμε έναν τρίτο για να τα χρησιμοποιήσουμε σε κόστος που καλύπτει εκ νέου την κατασκευή τους αντί μόνο της διαχείρισης!