Honda CBR300RR: Φήμες ότι έρχεται στην Ευρώπη

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

5/9/2019

Η Honda, πριν από τρια χρόνια, το 2016, παρουσίασε μια πρωτότυπη supersport μοτοσυκλέτα 250cc. Τότε, σύσσωμος ο κόσμος της μοτοσυκλέτας είχε ενθουσιαστεί με το CBR250RR, καθώς ήταν μια πραγματική superbike υπό κλίμακα. Με δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα που απέδιδε 38 ίππους στις 12.500 στροφές και ροπή 2 κιλών στις 11.000 και με ένα πλαίσιο χωροδικτύωμα που συνεργαζόταν με το ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι, κέρδισε τις εντυπώσεις με ευκολία. Το CBR250RR είχε κατασκευαστεί ειδικά για τις ασιατικές αγορές –χωρίς να πληροί τις προδιαγραφές Euro4- καθώς σε ορισμένες από αυτές υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει την πώληση και την κυκλοφορία μοτοσυκλετών άνω των 250 κυβικών, με αποτέλεσμα οι αναβάτες να μην έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν μια πραγματική supersport.

Τώρα, που βρισκόμαστε ολοένα και πιο κοντά στη φετινή EICMA, έχουν κυκλοφορήσει φήμες πως το μοντέλο θα ανανεωθεί και ο κινητήρας του θα αυξηθεί σε χωρητικότητα φτάνοντας τα 300cc. Μάλιστα, έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν φήμες για ακόμη μια φορά, ότι είναι πολύ πιθανόν το νέο CBR300RR να έρθει και στις ευρωπαϊκές αγορές. Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα πρέπει η μοτοσυκλέτα να εναρμονίζεται στις προδιαγραφές Euro5 που θα ισχύσουν απ’ το 2020 κι έπειτα. Η αλήθεια είναι πως ο ανταγωνισμός στις μοτοσυκλέτεςτης κατηγορίας είναι ιδιαίτερα μεγάλος, με τα KTM RC390, Kawasaki Ninja 400, Yamaha R3 (θυμηθείτε εδώ λεπτομέρειες απ' την παρουσίαση της πρώτης R3) και Suzuki GSX-250R να θέτουν ψηλά τον πήχη, το καθένα με διαφορετικό τρόπο. Το CBR300R έχει πάψει να υπάρχει στη γκάμα της Honda τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές και είναι μια καλή ευκαιρία για την Big-H να χρησιμοποιήσει τα μεγάλα "μέσα" απ' την Ασία, φέρνοντας εδώ το CBR300RR και να καλύψει το κενό στη γκάμα της. Όμως, λόγω της τεχνολογίας που διαθέτει, το κόστος απόκτησης ενδεχομένως να είναι αρκετά ψηλά μπαίνοντας έτσι στα χωράφια μεγαλύτερων σε κυβικά μοτοσυκλετών, με αποτέλεσμα η τιμή του να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τους υποψήφιους πελάτες. Συνεπώς, όσο και αν θέλουμε να το δούμε στη χώρα μας, κρατάμε χαμηλά τους τόνους και σταυρώνουμε τα δάκτυλά μας ώστε να έρθει η δικύλινδρη supersport μοτοσυκλέτα στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία που δημιουργούν τις φήμες δεν είναι ακράδαντα.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/11/2025

Ο Jack Miller ήταν ο αναβάτης που έγραψε τον καλύτερο χρόνο στα τελευταία ελεύθερα δοκιμαστικά της σεζόν, βάζοντας στο τέλος ένα φρέσκο ζευγάρι ελαστικών.

Οι αναβάτες που είναι συνήθως πιο αργοί άλλαξαν τα ελαστικά τους με φρέσκα ελαστικά και οι ταχύτεροι κράτησαν αυτά που χρησιμοποιούσαν από την αρχή και αυτός ήταν ο λόγος που ο Miller βρέθηκε στην κορυφή του session με χρόνο 1:30,382 που πέτυχε προς το τέλος του, ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα των ελεύθερων δοκιμαστικών -μέχρι περίπου τα μισά- ταχύτερος όλων ήταν ο Alex Marquez που έκανε τελικά τον 6ο χρόνο, κρατώντας τα ίδια ελαστικά.

Ο χρόνος του Miller ήταν μακριά από το απόλυτο ρεκόρ γύρου στη Βαλένθια που πέτυχε το 2023 ο Maverick Vinales (1:28,931), ο οποίος επέστρεψε στη δράση μετά τον τραυματισμό του για βρεθεί στη 19η θέση. Το ρεκόρ του Ισπανού δεν αναμένεται να κρατήσει για πολύ ακόμη.

Ο Αυστραλός της Prima Pramac Yamaha Team ήταν 3,2 δέκατα πιο γρήγορος από τον δεύτερο Ai Ogura (Trackhouse MotoGP Team), ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε ο Aleix Espargaro (Honda HRC Test Team) για να συμπληρώσει αυτή την μοναδική για φέτος τριάδα σε FP1.

Ο Raul Fernandez (Trackhouse MotoGP Team) έφερε μία ακόμη Aprilia στις πρώτες θέσεις με τον Franco Morbidelli (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) να κλείνει την πρώτη πεντάδα -ούτε αυτός άλλαξε ελαστικά.

Η V4 Yamaha YZR-M1 του Augusto Fernandez (Yamaha Factory Racing Team) ήταν 10η, ίσως στην πιο ελπιδοφόρα εμφάνισή της μέχρι τώρα, με το session βέβαια να μην έχει και ιδιαίτερη βαρύτητα για τον λόγο που σας αναφέραμε και αυτό φαίνεται και από τον χρόνο του Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP) που βρέθηκε 14ος, ενώ στη 18η θέση βρέθηκε ο Marco Bezzecchi.

Ο Pecco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) είχε τον 21ο χρόνο και ήταν 2,5 δέκατα πιο γρήγορος από τον Nicolo Bulega που ζει το όνειρό του με την ευκαιρία που του έχει δοθεί -ήταν και ο μόνος που δοκίμασε σκληρό εμπρός ελαστικό-, ενώ 24ος και τελευταίος, 1,541 δλ. από την κορυφή, ήταν ο Jorge Martin επίσης στην επιστροφή του στη δράση.

	Αναβάτης	Ομάδα	Χρόνος
1	Jack MILLER	Prima Pramac Yamaha MotoGP	1'30.382
2	Ai OGURA	Trackhouse MotoGP Team	1'30.705
3	Aleix ESPARGARO	Honda HRC Test Team	1'30.707
4	Raul FERNANDEZ	Trackhouse MotoGP Team	1'30.800
5	Franco MORBIDELLI	Pertamina Enduro VR46 Racing Team	1'30.860
6	Alex MARQUEZ	BK8 Gresini Racing MotoGP	1'30.884
7	Joan MIR	Honda HRC Castrol	1'30.926
8	Pedro ACOSTA	Red Bull KTM Factory Racing	1'30.998
9	Fabio DI GIANNANTONIO	Pertamina Enduro VR46 Racing Team	1'31.033
10	Augusto FERNANDEZ	Yamaha Factory Racing Team	1'31.035
11	Fermin ALDEGUER	BK8 Gresini Racing MotoGP	1'31.113
12	Luca MARINI	Honda HRC Castrol	1'31.146
13	Johann ZARCO	CASTROL Honda LCR	1'31.171
14	Fabio QUARTARARO	Monster Energy Yamaha MotoGP Team	1'31.204
15	Alex RINS	Monster Energy Yamaha MotoGP Team	1'31.301
16	Brad BINDER	Red Bull KTM Factory Racing	1'31.319
17	Enea BASTIANINI	Red Bull KTM Tech3	1'31.326
18	Marco BEZZECCHI	Aprilia Racing	1'31.364
19	Maverick VIÑALES	Red Bull KTM Tech3	1'31.430
20	Somkiat CHANTRA	IDEMITSU Honda LCR	1'31.454
21	Francesco BAGNAIA	Ducati Lenovo Team	1'31.528
22	Miguel OLIVEIRA	Prima Pramac Yamaha MotoGP	1'31.715
23	Nicolo BULEGA	Ducati Lenovo Team	1'31.766
24	Jorge MARTIN	Aprilia Racing	1'31.923