Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες… Τους συμπονούμε! Ήταν αρχές του ‘15 όταν στην μακρόχρονη ιστορία του MOTO συνέβη η πρώτη κλοπή μοτοσυκλέτας. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε πέσει αρκετές φορές με μοτοσυκλέτες δοκιμών, είναι φυσιολογικό άλλωστε όταν ψάχνεις τα όρια και υπολογίσεις τα χιλιάδες χιλιόμετρα που γράφουμε στο περιοδικό. Ωστόσο ποτέ άλλοτε δεν είχαμε έρθει αντιμέτωποι με την ψυχρή συνειδητοποίηση, ότι μία μοτοσυκλέτα που δεν είναι δική μας, έχει κλαπεί ενώ ήταν στην ευθύνη μας.

Ακούσαμε πολλά λόγια συμπαράστασης τότε, μπλέξαμε με το χάος που λέγεται Ελληνική Αστυνομία και σιγά – σιγά πήραμε την απόφαση να δεχτούμε την μεγάλη απώλεια… Από την μεγάλη δημοσιότητα που δώσαμε στο θέμα, πρώτα για να αυξήσουμε τις πιθανότητες να ξανά δούμε την MV Agusta και έπειτα για να αναδείξουμε το τεράστιο πρόβλημα αστυνόμευσης που υπάρχει στην Ελλάδα, δεχτήκαμε και μερικά σχόλια που έκριναν την επαγγελματική μας επάρκεια, με μόνη βάση ότι «επιτρέψαμε να γίνει η κλοπή». Κανείς δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο και με την δράση των διαφόρων ομάδων να έχει αυξηθεί, ήταν θέμα πιθανοτήτων να συμβεί και σε εμάς. Με τόσες ακριβές, φθηνές, σπάνιες ή «καθημερινές» μοτοσυκλέτες που περνούν από τα χέρια μας, βρέθηκε μέσα σε 30 ολόκληρα χρόνια, εκείνο το παράθυρο των είκοσι λεπτών, που έκανε ένα MV Agusta να μας στοιχειώσει για πάντα…

Η δουλειά μας είναι να οδηγούμε τις μοτοσυκλέτες σε όλες τις συνθήκες, αυτό σημαίνει και καθημερινή μετακίνηση, ανάμεσα σε βόλτες, πίστες ή χωμάτινες διαδρομές. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει ούτε ένα λεπτό στο οποίο απλά οδηγείς για την απόλαυση, και όλα καταλήγουν σε σημειώσεις και πάντα με το βάρος της ευθύνης ότι έχεις κάτι που δεν είναι δικό σου. Ακόμα και ο ανεφοδιασμός είναι ένας μικρός μπελάς, αφού γίνεται σε συγκεκριμένα πρατήρια, όπου μετράς κατανάλωση, κρατάς σημειώσεις κτλ.. Όλα τα παραπάνω γίνονται κάθε μέρα με το ίδιο τεράστιο βάρος της ευθύνης που σηκώνεις ως υπεύθυνος για κάτι που δεν σου ανήκει, με την απειλή της κλοπής, να μεταφράζεται σε διπλάσια απώλεια. Το μόνο καλό στην περίπτωση της MCN, είναι ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες είναι πάντα παρούσες στην Αγγλία, αν και εξαιρετικά κοστοβόρες, την στιγμή που στην Ελλάδα τα πάντα θυσιάζονται από τις εταιρίες στο βωμό του κόστους… Παρόλο αυτά, αντιλαμβανόμαστε απόλυτα το βάρος της ευθύνης που αισθάνονται και τους συμπονούμε. Αγγλία και Ελλάδα είναι χώρες οι οποίες μαστίζονται από την άνοδο των κλοπών μοτοσυκλετών, την στιγμή που στην δική μας περίπτωση η πολιτεία δείχνει ότι έχει ιδιαίτερη δυσκολία να περιορίσει τα ποσοστά που συνεχώς αυξάνονται… Ευχόμαστε στο μέλλον να βλέπουμε ολοένα και λιγότερες κοινοποιήσεις κλοπών και λέμε να δώσουμε ένα ραντεβού με την MCN στην Ιταλία, όπου πιθανότατα έχουν καταλήξει οι μοτοσυκλέτες μας…