Με Himalayan στα Ιμαλάια!

Ένας άθλος για την Royal Enfield
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

3/5/2019

Η αποφασιστικότητα της Royal Enfield να αποδείξει πως όχι μόνο το Himalayan είναι αντάξιο του ονόματός του αλλά και πως πρόκειται για μια πραγματική adventure μοτοσυκλέτα –η οποία κόντρα στο ρεύμα των καιρών για αυτές τις μοτοσυκλέτες δεν διαθέτει τετραψήφιο αριθμό κυβικών– που δεν γνωρίζει όρια. Γι’ αυτό το λόγο ο ινδικός κολοσσός συνεργάστηκε με το στρατό της χώρας αλλά και με την Himalayan Motorsport Association με σκοπό να δημιουργηθεί μια ομάδα 11 αναβατών που θα διέσχιζε μια απ’ τις πιο δύσβατες περιοχές στον κόσμο.

Η αναλυτική δοκιμή του Himalayan βρίσκεται στο τεύχος 588 του ΜΟΤΟ

Αναφερόμαστε στην οροσειρά του Karakoram όπου εκτείνεται απ’ το Πακιστάν, την Ινδία και φτάνει μέχρι και την Κίνα. Η διαδρομή μήκους 1.126 χιλιομέτρων επιλέχθηκε αφενός μεν γιατί αποτελεί μεγάλη πρόκληση και αφετέρου για να τιμηθεί το Kargil Vijay Diwas, που ήταν μια σημαντική στρατιωτική αποστολή της οποίας η επιτυχία έληξε τον πόλεμο στην Kargil. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη οροσειρά συμπεριλαμβάνεται το αμέσως επόμενο ψηλότερο βουνό του κόσμου (μετά το Everest), το Κ2, με την κορυφή του στα 8,611μ. Μέρος της διαδρομής που έκαναν οι αναβάτες συμπεριλαμβάνονταν στον ιστορικό δρόμο του μεταξιού που χρησιμοποιούσαν οι έμποροι στο παρελθόν, γνωστό ως Silk Road.

Για την επιτυχή ολοκλήρωση της διαδρομής οι αναβάτες πέρασαν 14 μέρες μαζί με τις μοτοσυκλέτες τους, διαβαίνοντας κακοτράχαλους χωματόδρομους και χιονισμένα τοπία, ενώ δεδομένου του υψόμετρου οι καιρικές συνθήκες ήταν εξίσου άσχημες και ακραίες. Ως εκ τούτου χρειάστηκε να προετοιμαστούν τόσο οι ίδιοι όσο και οι Himalayan για να φέρουν εις πέρας το εγχείρημα. Οι αναβάτες έκαναν εντατική και σκληρή προπόνηση, στην οποία μάλιστα συμπεριλαμβάνονταν η ποδηλασία στο χιόνι (σε διπλάσια απόσταση απ’ ότι η διαδρομή, ώστε να αποκτήσουν τις απαραίτητες αντοχές), ενώ οι μοτοσυκλέτες εφοδιάστηκαν με θερμαινόμενα γκριπ, υφασμάτινες χούφτες προστασίας και ειδικά ελαστικά με καρφιά για την ασφαλή διέλευσή τους στα χιονισμένα μονοπάτια.

Μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού οι απόψεις των αναβατών για τις μοτοσυκλέτες ήταν πολύ θετικές καθώς ανταποκρίθηκαν πλήρως στις δυσκολίες. Μάλιστα, ακόμη και το πρωί που οι μοτοσυκλέτες είχαν παραμείνει σβηστές όλο το βράδυ και οι κινητήρες τους είχαν παγώσει για τα καλά (οι θερμοκρασίες έφταναν τους -30οC) δεν αντιμετώπισαν ποτέ πρόβλημα στο να πάρουν μπροστά και εμφάνιζαν μόνο μια μικρή αστάθεια στην τροφοδοσία τους λόγω του υψόμετρου. Επίσης, ανέφεραν πως σε ορισμένα σημεία του ταξιδιού τους ήταν απαραίτητο να χρησιμοποιήσουν μέχρι και αλυσίδες στα ελαστικά τους για να μην κολλήσουν στο χιόνι.

Αναμνηστική φωτογραφία μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού

Η επιτυχία αυτού του άθλου προσφέρει όλα τα εύσημα στο Himalayan και την Royal Enfield, καθώς επιβεβαίωσε και με το παραπάνω την αξιοπιστία και τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας. Τέλος, πάει έμπρακτα κόντρα στην νοοτροπία, πως για να ταξιδέψεις χρειάζεσαι απαραίτητα μια μεγάλη adventure μοτοσυκλέτα...

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες