Με Himalayan στα Ιμαλάια!

Ένας άθλος για την Royal Enfield
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

3/5/2019

Η αποφασιστικότητα της Royal Enfield να αποδείξει πως όχι μόνο το Himalayan είναι αντάξιο του ονόματός του αλλά και πως πρόκειται για μια πραγματική adventure μοτοσυκλέτα –η οποία κόντρα στο ρεύμα των καιρών για αυτές τις μοτοσυκλέτες δεν διαθέτει τετραψήφιο αριθμό κυβικών– που δεν γνωρίζει όρια. Γι’ αυτό το λόγο ο ινδικός κολοσσός συνεργάστηκε με το στρατό της χώρας αλλά και με την Himalayan Motorsport Association με σκοπό να δημιουργηθεί μια ομάδα 11 αναβατών που θα διέσχιζε μια απ’ τις πιο δύσβατες περιοχές στον κόσμο.

Η αναλυτική δοκιμή του Himalayan βρίσκεται στο τεύχος 588 του ΜΟΤΟ

Αναφερόμαστε στην οροσειρά του Karakoram όπου εκτείνεται απ’ το Πακιστάν, την Ινδία και φτάνει μέχρι και την Κίνα. Η διαδρομή μήκους 1.126 χιλιομέτρων επιλέχθηκε αφενός μεν γιατί αποτελεί μεγάλη πρόκληση και αφετέρου για να τιμηθεί το Kargil Vijay Diwas, που ήταν μια σημαντική στρατιωτική αποστολή της οποίας η επιτυχία έληξε τον πόλεμο στην Kargil. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη οροσειρά συμπεριλαμβάνεται το αμέσως επόμενο ψηλότερο βουνό του κόσμου (μετά το Everest), το Κ2, με την κορυφή του στα 8,611μ. Μέρος της διαδρομής που έκαναν οι αναβάτες συμπεριλαμβάνονταν στον ιστορικό δρόμο του μεταξιού που χρησιμοποιούσαν οι έμποροι στο παρελθόν, γνωστό ως Silk Road.

Για την επιτυχή ολοκλήρωση της διαδρομής οι αναβάτες πέρασαν 14 μέρες μαζί με τις μοτοσυκλέτες τους, διαβαίνοντας κακοτράχαλους χωματόδρομους και χιονισμένα τοπία, ενώ δεδομένου του υψόμετρου οι καιρικές συνθήκες ήταν εξίσου άσχημες και ακραίες. Ως εκ τούτου χρειάστηκε να προετοιμαστούν τόσο οι ίδιοι όσο και οι Himalayan για να φέρουν εις πέρας το εγχείρημα. Οι αναβάτες έκαναν εντατική και σκληρή προπόνηση, στην οποία μάλιστα συμπεριλαμβάνονταν η ποδηλασία στο χιόνι (σε διπλάσια απόσταση απ’ ότι η διαδρομή, ώστε να αποκτήσουν τις απαραίτητες αντοχές), ενώ οι μοτοσυκλέτες εφοδιάστηκαν με θερμαινόμενα γκριπ, υφασμάτινες χούφτες προστασίας και ειδικά ελαστικά με καρφιά για την ασφαλή διέλευσή τους στα χιονισμένα μονοπάτια.

Μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού οι απόψεις των αναβατών για τις μοτοσυκλέτες ήταν πολύ θετικές καθώς ανταποκρίθηκαν πλήρως στις δυσκολίες. Μάλιστα, ακόμη και το πρωί που οι μοτοσυκλέτες είχαν παραμείνει σβηστές όλο το βράδυ και οι κινητήρες τους είχαν παγώσει για τα καλά (οι θερμοκρασίες έφταναν τους -30οC) δεν αντιμετώπισαν ποτέ πρόβλημα στο να πάρουν μπροστά και εμφάνιζαν μόνο μια μικρή αστάθεια στην τροφοδοσία τους λόγω του υψόμετρου. Επίσης, ανέφεραν πως σε ορισμένα σημεία του ταξιδιού τους ήταν απαραίτητο να χρησιμοποιήσουν μέχρι και αλυσίδες στα ελαστικά τους για να μην κολλήσουν στο χιόνι.

Αναμνηστική φωτογραφία μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού

Η επιτυχία αυτού του άθλου προσφέρει όλα τα εύσημα στο Himalayan και την Royal Enfield, καθώς επιβεβαίωσε και με το παραπάνω την αξιοπιστία και τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας. Τέλος, πάει έμπρακτα κόντρα στην νοοτροπία, πως για να ταξιδέψεις χρειάζεσαι απαραίτητα μια μεγάλη adventure μοτοσυκλέτα...

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…