Mercedes X-Class 250d

Για τα πάντα και παντού με ακαταμάχητο upper class image
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/8/2018

Είμαστε περιοδικό μοτοσυκλέτας και όχι αυτοκινήτου, όμως σχεδόν σε κάθε τεστ μοτοσυκλέτας που κάνουμε χρησιμοποιούμε αυτοκίνητα, αφού ο φωτογράφος μας δεν οδηγάει δίκυκλα (δεν έχει καν δίπλωμα). Ακόμα όμως κι ήταν μοτοσυκλετιστής, ο βαρύς εξοπλισμός που πρέπει να έχει μαζί του κάνει απαγορευτική την μετακίνησή του με δίκλυκλα για μεγάλες αποστάσεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν ήταν μόνο ο σάκος με τα φωτογραφικά των 25 κιλών, ούτε μόνο τα τριπόδια και οι κάμερες.

Έπρεπε να πάνε στην πίστα καρτ της Motul στην Σπάρτη για να οδηγήσουμε και να φωτογραφίσουμε τρία Husqvarna. Αμέσως μετά έπρεπε να φορτώσουμε ένα από αυτά και να πάμε 90 χιλιόμετρα πιο κάτω, στις αλυκές της παραλίας της Πούντας (απέναντι από την Ελαφόνησο) για το δεύτερο μέρος του τεστ και της φωτογράφησης. Εκεί θα ερχόντουσαν το απόγευμα άλλες τρεις μοτοσυκλέτες της Honda, για να κάνουμε την επόμενη ημέρα μια πλήρη φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση.

Οπότε χρειαζόμασταν ένα όχημα, που να ταξιδεύει ξεκούραστα για πολλές ώρες, να μπορεί να διασχίσει δύσβατους χωματόδρομους για να έχουμε πρόσβαση στις απομονωμένες παραλίες, να μπορεί να κουβαλήσει τουλάχιστον μια μοτοσυκλέτα και να έχει χώρο, ώστε ο φωτογράφος μας να μπορεί να φωτογραφίζει και να έχει πλάνα εν κινήσει (το γνωστό tracking) χωρίς να πέφτει η σκιά του αυτοκινήτου πάνω στις μοτοσυκλέτες που βρίσκονται γύρο του.

Τα καινούρια τετράθυρα pick-up είναι γενικώς τα πιο κατάλληλα για αυτή την δουλειά και στα Mega Test είναι αυτά που προτιμάμε ως οχήματα συνοδείας και ταυτόχρονα είναι τα αγαπημένα οχήματα του φωτογράφου μας.

 

Αυτή τη φορά ζητήσαμε από την Mercedes-Benz Hellas να μας παραχωρήσει την ολοκαίνουρια και άκρως εντυπωσιακή σε εμφάνιση X-Class και όπως αποδείχτηκε στην πράξη ήταν μια καταπληκτική ιδέα!

Ο κινητήρας Diesel των 190 ίππων κινεί αξιοπρεπέστατα το επιβλητικό X-Class, κυρίως όμως είναι πολύ ήσυχός στο ταξίδι και οικονομικός σε κατανάλωση. Σε σύγκριση με το βενζινοκίνητο Ford Transit που έχουμε και κάναμε πέρσι ακριβώς το ίδιο ταξίδι, γλιτώσαμε πάνω από 200 ευρώ σε καύσιμα και διόδια με την X-Class!

Μεγάλη ευκολία κατά την διάρκεια της φωτογράφισης ήταν και το αυτόματο κιβώτιο με τις ομαλές αλλαγές ταχυτήτων (έχει επιπλέον επιλογή κοντής κλιμάκωσης και κλείδωμα κεντρικού και εμπρός διαφορικού), αλλά και οι εντυπωσιακές περιμετρικές κάμερες (μία εμπρός, δύο στους καθρέπτες και μία πίσω) που έδειχναν στην TFT τα πάντα γύρο από το αυτοκίνητο.

Φυσικά ως Mercedes είχε όλα τα τελευταίας τεχνολογίας συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας (αερόσακους παντού, stability control, lane assist κ.τ.λ.).

 

Περιττό να πούμε ότι ο φωτογράφος μας το λάτρεψε και εμείς έχουμε αρχίσει να το σκεφτόμαστε σοβαρά να αγοράσουμε ένα για το περιοδικό.

Το πρόβλημα του X-Class είναι ένα… Είναι υπερβολικά εντυπωσιακό και υπερβολικά καλό παντού!

Έτσι αν το πάρουμε εδώ στο περιοδικό, είναι βέβαιο ότι θα τσακωνόμαστε διαρκώς μεταξύ μας για το ποιος θα το χρησιμοποιήσει το επόμενο Σαββατοκύριακο. Αν φυσικά καταφέρουμε να το πάρουμε από τα χέρια του φωτογράφου μας, που κάνει φανατικά Mountain Bike…

Γενικά με το X-Class μπορείς να κάνεις τα πάντα στην Ελλάδα και μέχρι σήμερα δεν μας είχε έρθει στα χέρια μας αυτοκίνητο που να έχει τέτοιους χώρους για να το φορτώνεις με ό,τι μπορείς να φανταστείς (μέχρι τη φουσκωτή βάρκα του γιού μου βάλαμε…), να ταξιδεύει τόσο ήσυχα, οικονομικά και με ασφάλεια.

 

 Κι όταν τελειώσεις με τις δραστηριότητές σου, το πλένεις από τα χώματα και έχεις το πιο εντυπωσιακό σε εμφάνιση και κύρος Off-road.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιβλητικότητας και του κύρους του X-Class είναι στην εθνική οδό που τα υπόλοιπα αυτοκίνητα αλλάζουν αμέσως λωρίδα, ακόμα κι αν είσαι πολλά μέτρα πίσω τους! Περιττό φυσικά να πούμε ότι όπου σταματάγαμε γινόταν λαϊκό προσκύνημα και ότι από το κέντρο του Πειραιά έως την τελευταία άκρη της Πελοποννήσου μας ρωτάγανε διαρκώς πόσα κυβικά είναι και πόσο κάνει, ενώ ακούγαμε συνέχεια την ίδια ατάκα: «’Α ρε X-Class. Αμαξάρα!» Μέχρι και ιδιοκτήτης S-Class των 150.000€ σταμάτησε και άρχισε να κοιτάει το εσωτερικό της X-Class.

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin