Μεταλλικά έντομα από εξαρτήματα μοτοσυκλετών!

Πενία τέχνας κατεργάζεται
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/9/2020

Η εποχή που διανύουμε είναι κατά γενική ομολογία μία από τις δυσκολότερες, σε ό,τι αφορά τις εργασιακές συνθήκες και προοπτικές. Η ανεργία καλπάζει και πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν διεξόδους και ιδέες για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Μέσα από αυτή την διαδικασία όμως, προκύπτουν μερικές φορές και πολύ ωραία αποτελέσματα από ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις δεξιότητές τους σε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο.

Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή μιας παρέας μηχανικών από την Phnom Penh της Καμπότζης, που βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς δουλειά κι ένας τοπικός έμπορος λιπαντικών –που συνεργαζόταν με όλους αυτούς τους μηχανικούς- ο οποίος είχε μια φαεινή έμπνευση: αντί να πηγαίνουν για scrap τα άχρηστα εξαρτήματα από μοτοσυκλέτες, να φτιάχνουν με αυτά έργα τέχνης!

Είναι μια πραγματικά εξαιρετική ιδέα που θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερους ανθρώπους, πέρα από τους συγκεκριμένους μηχανικούς. Από τον περασμένο Ιούνιο, λοιπόν, η ομάδα των οκτώ μηχανικών δημιούργησε τον σύλλογο Silapak Daek OMA. Εκεί μετατρέπουν τα άχρηστα εξαρτήματα σε γιγαντιαίες γαρίδες, λιβελούλες, αράχνες, γρύλλους, κουνούπια και άλλα μεταλλικά έντομα. Μέχρι στιγμής έχουν εστιάσει την δουλειά τους σε σχετικά μικρές κλίμακες μεγέθους, αλλά σχεδιάζουν να κατασκευάσουν μεγαλύτερα δημιουργήματα στο μέλλον, συμπεριλαμβανομένων ενός γιγάντιου ρομπότ και μια ρέπλικα του Iron Man!

To αγοραστικό κοινό στο οποίο απευθύνονται έχει ένα μεγάλο εύρος, από μαγαζιά μέχρι ξενοδοχειακές μονάδες, ενώ μερικά από τα έργα τους μπορεί να κοσμήσουν το τοπικό πάρκο της περιοχής και πιο συγκεκριμένα τα μεταλλικά κουνούπια, μιας και οι ασθένειες που μεταδίδονται από τα πραγματικά κουνούπια αποτελούν μεγάλο πρόβλημα της περιοχής, θέλοντας έτσι να συμβάλλουν στην ενημέρωση του κόσμου.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: