MOTO GP San Marino: Δράμα, κλάμα και θυμός!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/9/2015

Έγιναν όλα μέσα σε 28 γύρους, η πρώτη θέση άλλαζε χέρια συνέχεια, χωρίς απαραίτητα να γίνονται προσπεράσεις, οι αναβάτες άλλαζαν μοτοσυκλέτες, το βάθρο στο τέλος φιλοξένησε ονόματα που δεν θα στοιχημάτιζες ποτέ, και για πρώτη φορά μετά από χρόνια την πρώτη θέση την πήρε η Honda. Μία και μόνο αιτία για όλα αυτά: Ο καιρός! Καταρχήν στην εκκίνηση είχαμε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις «wild cart» αντίστοιχη μόνο του Spies. Ο Pirro (θα) ξεκινούσε από την 5η θέση, αλλά πριν το γύρο προθέρμανσης, ένα πρόβλημα στα ηλεκτρονικά της Ducati τον οδήγησε στα pit. Φαίνεται ότι τον μάτιασαν, και αν δούμε όσα έγιναν παρακάτω, μάλλον το «μάτι» έδινε και έπαιρνε στο Misano!

Τα σύννεφα που υπήρχαν αρχικά, άρχισαν λίγο πριν τον αγώνα να διαλύονται και να δίνουν μια βεβαιότητα ότι ο αγώνας θα γίνει στεγνός. Η εκκίνηση δόθηκε, ο Lorenzo κράτησε τη θέση του, καθώς είχε ξεκινήσει από την pole position, ο Marquez δεύτερος και σε λίγο τρίτος τους ακολούθησε και ο Rossi. Εκεί όμως ο καιρός άλλαξε, βγήκαν οι άσπρες σημαίες και οι αναβάτες πολύ γρήγορα έριξαν ρυθμό, όσο η βροχή δυνάμωνε. Στις πίσω θέσεις, η εικόνα έφτασε να θυμίζει track day, με προσπεράσεις να γίνονται τόσο από δεξιά, όσο και από αριστερά. Οπότε δεν άργησαν να μπαίνουν για αλλαγές ελαστικών. Οι τρεις πρώτοι κράτησαν όμως. Ο Marquez πέρασε μπροστά, έκανε σύντομα το λάθος, βγαίνοντας εκτός, και έδωσε τη θέση πίσω στον Lorenzo. Την ώρα που ο Rossi άρχισε να κλείνει τη διαφορά που δημιουργήθηκε όταν πρώτος έκοψε ρυθμό, μόλις άρχισε να βρέχει. Βγαίνουν και οι τρεις ταυτόχρονα για αλλαγή ελαστικών, και ξανά μπαίνουν στην πίστα με την ίδια σειρά, εκτός από τον Rossi που έχασε προσωρινά μια θέση. Ο Marquez δέχτηκε και παρατήρηση από τον Lorenzo, όταν μέσα στο pit lane μπήκε ένα τροχό στο πλάι της Yamaha και βγαίνοντας όλοι μαζί, ανοίγουν κάνοντας μια διαφορά περισσότερο από 2,5 δευτερολέπτων από τον Rossi που ανέβηκε αμέσως σχεδόν στη θέση του. Όμως ο Lorenzo δεν είχε τον ρυθμό που έπρεπε και ο Rossi πλησίαζε συνεχώς, αλλάζοντας γρήγορα πίσω στη θέση του. Μόλις ξανά έγιναν ένα τρένο τριών βαγονιών, ο Marquez προσπάθησε να πάρει την πρώτη θέση, και γλιστρώντας ελάχιστα, έχασε και την δική του, από τον Rossi που καραδοκούσε. Έμειναν μπροστά οι δύο Yamaha με την Honda να ακολουθεί, μακριά από τους υπόλοιπους που κατά ομάδες χάριζαν απίστευτο θέαμα, καθώς πάλευαν μεταξύ τους.

Και μετά ο καιρός το ξανά έκανε! Σταμάτησε να βρέχει!

Όσο οι ομάδες προσπαθούσαν να δουν, πότε θα βάλουν μέσα τους αναβάτες, ένας αρκετά γενναίος, ο Bradley Smith, ήταν που έμεινε έξω με τα slic χωρίς να αλλάξει! Από εκείνη τη στιγμή, ο σχεδιασμός και η στρατηγική, καθόρισαν τον αγώνα απόλυτα. Ίσως και το μάτι… Ο Marquez έκανε τη σωστή κίνηση, που θα μπορούσε να την κάνει και νωρίτερα, αλλά ήταν και πάλι σωστή στο χρόνο που την έκανε: Βγήκε πριν τους άλλους. Έπειτα βγήκε ο Lorenzo και ο Rossi έκανε το λάθος, να μείνει τελευταίος γυρνώντας δέκα δευτερόλεπτα πιο αργά, εξαιτίας των βρόχινων ελαστικών που ήταν πλέον στο όριο τους, μόλις ανέβηκε η τριβή… ίσως να πίστευε ότι με οκτώ γύρους πριν το τέλος, θα κατάφερνε να τελειώσει τον αγώνα χωρίς αλλαγή, όμως ακόμα κι έτσι ο Marquez με τα slic μείωνε συνέχεια τη διαφορά.

Από τη στιγμή που βγήκαν όλοι έξω, για δεύτερη φορά με τα slic, τα πράγματα έδειχναν πολύ δύσκολα για τον Rossi. Και τότε φαίνεται ότι το πολυπληθές κοινό του στις κερκίδες, κατάφερε με κάποιο μεταφυσικό τρόπο, να επηρεάσει τον Lorenzo που γυρνούσε μπροστά! Έπεσε, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα ακόμα ο λόγος, και φανερά εκνευρισμένος και απογοητευμένος, βγήκε περπατώντας από την πίστα, για να μεταφερθεί στο νοσοκομείο για εξετάσεις…

Το ότι καταλάβαμε ότι ήταν ο Lorenzo που έπεσε, από τις ζητωκραυγές των θεατών, θα μπορούσες να το πεις κακό παράδειγμα οπαδισμού, αλλά μιλάμε για το Misano και την πιο καθοριστική στιγμή του πρωταθλήματος, οπότε το προσπερνάμε.

Ο Rossi τελικά δεν κατάφερε να φτάσει τον Loris Baz στην δεύτερη θέση, κι έτσι πίσω από τον Marquez τερμάτισε, με τεράστια συγχαρητήρια, ο Bradley Smith και πίσω ο πιο ειλικρινής, ανάμεσα στους νέους οδηγούς, ο Scott Redding. Που δήλωσε ότι δεν γίνεται να πει τίποτα για τον επόμενο αγώνα, ότι βρέθηκε εκεί εξαιτίας της κατάστασης, αλλά δεν αφήνει ποτέ το βάθρο όταν του δίνουν, και θα συνεχίσει όπως πάντα για την καλύτερη δυνατή εμφάνιση…

Με την πτώση του Lorenzo και την 5η θέση του Rossi, η διαφορά τους στο πρωτάθλημα διαμορφώθηκε στους 23 πόντους: 247 ο Rossi, 224 o Loreno και πλησίασε ο Marquez, με 184.

Η στρατηγική και ο καιρός καθόρισαν τον αγώνα, και μάλλον και το ίδιο το πρωτάθλημα. Ας ελπίσουμε ότι το Lorenzo δεν έχει το παραμικρό, και αξίζει να δούμε αναλυτικότερα τον αγώνα σε επανάληψη, ως μάθημα διαχείρισης…    

Ετικέτες

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project