Moto Morini VS Κινέζων

Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/1/2018

Σας είχαμε πει την περασμένη εβδομάδα ότι η κινέζικη εταιρεία Shineray παρουσίασε τον πρώτο V2 κινητήρα τους, ο οποίος θα παραχθεί σε εκδόσεις 350, 550, 850 και 1200 κυβικών. Επίσης σας είχαμε πει ότι η Shineray έχει υπό την ιδιοκτησία της, την ιταλική εταιρεία SWM, αλλά και ότι πουλάει κινητήρες σε οποιονδήποτε της το ζητήσει και μάλιστα σε οποιαδήποτε ποσότητα. Όμως ο κινητήρας αυτός μοιάζει εξωτερικά τουλάχιστον, ολόιδιος με τον κινητήρα της Moto Morini που τον ονομάζει Bialbero 1200 CorsaCorta και έχει σχεδιαστεί από τον Franco Lambertini, και μάλιστα δεν πέρασε απαρατήρητο από κάποιους αναγνώστες.

Όπως ήταν φυσικό με την κατάσταση που επικρατεί στο internet, αυτή η ομοιότητα ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι από άρθρα στον ιταλικό και διεθνή τύπο που ήθελαν τους Ιταλούς να έχουν συνεργασία ή να έχουν εξαγοραστεί από του Κινέζους με αντάλλαγμα το δικαίωμα κατασκευής του κινητήρα τους ή τέλος πάντων της τεχνογνωσία τους γύρο από τους μεγάλου κυβισμού V2 κινητήρες (… κι όχι μόνο, αφού ο Franco Lambertini είχε σχεδιάσει έως και V8 κινητήρα για την Ferrari). Αυτό είναι το ένα σημείο της υπόθεσής αυτής, πως βρέθηκαν site που από τις φωτογραφίες και μόνι, χωρίς άλλη ενημέρωση, έχτισαν ολόκληρη ιστορία για εξαγορές και συνεργασίες.

Απλά για άλλη μια φορά οι Κινέζοι απλώς “έκλεψαν” ή “αντέγραψαν” τον ιταλικό κινητήρα χωρίς να πάρουν την άδεια κανενός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Moto Morini να στείλει επιστολή σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν έχει κανενός είδους σχέση με την Shineray και την SWM, αλλά και ότι έχει αναθέσει σε δικηγόρο να κινηθεί νομικά εναντίον των Κινέζων.

Εδώ επίσης να προσθέσουμε ότι η εμπειρία μας έχει δείξει, πως τα περισσότερα κινέζικα αντίγραφα ιαπωνικών κινητήρων, για παράδειγμα, απλώς μοιάζουν με τα γνήσια, αλλά στην πραγματικότητα δεν ταιριάζει ούτε μία βίδα! Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν ταιριάζουν ούτε και τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά ή οι αριθμοί απόδοσης, και καθίσταται πραγματικά δύσκολο για τα ιαπωνικά εργοστάσια να δικαιωθούν στα δικαστήρια και να αποδείξουν ότι έπεσαν θύματα απάτης.

Ο σχεδιασμός και η κατασκευή ενός κινητήρα είναι το ακριβότερο κομμάτι της διαδικασίας παραγωγής μιας νέας μοτοσυκλέτας. Αν ξεκινήσεις από ένα λευκό χαρτί, μπορείς εύκολα να ξεπεράσεις τα 20-30 εκατομμύρια ευρώ μέχρι να φτάσεις στο σημείο να βάλεις σε παραγωγή έναν κινητήρα που να καλύπτει όλες τις προδιαγραφές του πλανήτη.

Οπότε ακόμα κι αν αποδειχτεί ότι οι Κινέζοι έχουν αντιγράψει πλήρως τον κινητήρα κι αναγκαστούν να πληρώσουν πρόστιμο στους Ιταλούς, στην πράξη η διαδικασία αυτή θα τους έχει κοστίσει σημαντικά λιγότερο, ενώ θα έχουν γλιτώσει και τα δύο ή τρία χρόνια που απαιτείται για τον σχεδιασμό και την κατασκευή ενός νέου κινητήρα…

Ακολουθεί η επίσημη ανακοίνωση της Moto Morini:

NO AGREEMENT BETWEEN MOTO MORINI AND SHINERAY / SWM

Trivolzio, 5 January 2018 - Moto Morini officially and strongly denies any kind of news published in the press concerning an agreement with Chinese Shineray or SWM for the supply of our Bialbero 1200 CorsaCorta engine. Neither is there a joint development of the two-cylinder, cited by some newspapers, nor any collaboration for the supply of the same. The exclusive ownership of the Bialbero 1200 CorsaCorta engine is Moto Morini who designed and updated it over the years, up to the latest evolution to the Euro 4 standard.

Although Moto Morini is attentive to the market and to possible collaborations, it has already instructed its lawyers to protect the intellectual property of the company, assess any damage that may arise from these statements without any basis and take any and all necessary action against those who disseminated them in complete decisional autonomy.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

2/7/2025

Με το ταξίδι να συνεχίζεται στον Καναδά, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ολοκλήρωσε το σκέλος από το Winnipeg έως το Dawson Creek, διασχίζοντας τέσσερις καναδικές πολιτείες στη σέλα του SYM ADXTG 400.

Σε αυτό το σκέλος ο Μητσάκης βίωσε ατελείωτες ευθείες αλλά και συγκινητικές συναντήσεις με Έλληνες της διασποράς και στη σέλα του SYM ADXTG 400 ετοιμάζεται πλέον για το θρυλικό Alaska Highway, με την Αλάσκα να αποτελεί τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού του στη Β. Αμερική. Δείτε φωτογραφίες από το ταξίδι του.

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης - Καναδάς

Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο ίδιος ο Μητσάκης στη δεύτερη ανταπόκριση του:

“Στην πόλη Winnipeg, για τρεις μέρες «χάθηκα» μέσα σε μια τεράστια αγκαλιά αγαπημένων συγγενών και φίλων – η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνος ήταν η οικοδεσπότης μου. Τραπεζώματα με ελληνικές γεύσεις, ατελείωτες συζητήσεις για τα δρώμενα στην πατρίδα, επισκέψεις στις εγκαταστάσεις της ελληνικής κοινότητας και στον ελληνορθόδοξο ναό του Αγίου Δημητρίου, συναντήσεις με Έλληνες της τοπικής παροικίας. Παντού συνάντησα Ελλάδα κι αυτό με συγκίνησε ιδιαίτερα…

Ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την επιστροφή, αποχαιρέτησα την Αθανασία και αναχώρησα με την πυξίδα να δείχνει δυτικά. Τις επόμενες μέρες, οδηγώντας στη διαδρομή Winnipeg-Regina-Edmonton-Dawson Creek (2.000 χλμ.), το SYM ADXTG 400 διέσχισε απροβλημάτιστα 4 καναδικές πολιτείες (Manitoba, Saskatchewan, Alberta, British Columbia). Όμως, με την ασφάλτινη λωρίδα του οδικού άξονα Trans-Canada να έχει την μορφή μιας ατελείωτης ευθείας, εγώ έφτασα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης εξαιτίας των απέραντων επίπεδων εκτάσεων που θώπευε η απελπισμένη ματιά μου…

Δύο υπήρξαν, ωστόσο, οι δυνατές αναμνήσεις που βίωσα στη διάρκεια της συγκεκριμένης διαδρομής: η επίσκεψή μου στο κατάστημα της MIKEL COFFEE που λειτουργεί εδώ και 5 χρόνια στην πόλη Regina του κεντρικού Καναδά (πρόσφατα άνοιξε και δεύτερο κατάστημα στην πόλη), όπως και το δείπνο που απόλαυσα με το αξιολάτρευτο ζεύγος Ντούλια (Γιώργος & Λίζα) στην κατοικία τους στη Regina…

Η λύτρωση στο μαρτύριο των βασανιστικών ευθειών ήρθε με την άφιξή μου στην κωμόπολη Dawson Creek. Εδώ άφηνα πίσω μου τις μονότονες πεδιάδες και ξεκινούσα την πορεία μου πάνω στον φημισμένο οδικό άξονα ALASKA HIGHWAY. Με αφετηρία την Dawson Creek, ο ALASKA HIGHWAY θα με οδηγούσε μετά από 2.400 χλμ. στην καρδιά της Αλάσκας, έχοντας διασχίσει τα Βραχώδη όρη. Πάμε λοιπόν Αλάσκα…”