Από το

Μαύρο Σκύλο

8/4/2013

Νικητής ο Lorenzo αλλά την παράσταση έκλεψε ο Rossi

Ο πρώτος αγώνας της φετινής σεζόν έδειξε ότι θα ξεκινήσει κάπως υποτονικά, με τον Lorenzo να κρατά το προβάδισμα από την εκκίνηση και τον Pedrosa να καταφέρνει να φτάσει στην δεύτερη θέση μέχρι την πρώτη στροφή, όπου όμως η εργοστασιακή Yamaha είχε ήδη ξεχωρίσει, χτίζοντας μια διαφορά ασφαλείας γύρο με τον γύρο. Πίσω ο Rossi προσπαθούσε να ανέβει θέσεις κάνοντας όμως ένα λάθος που του στοίχησε αρκετά σε χρόνο και έτσι η μόνη ενδιαφέρουσα αναμέτρηση έμεινε να είναι ανάμεσα σε Pedrosa και Márquez που κρατούσαν την δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Τους ακολουθούσε ο Crutchlow, και αρκετά πιο πίσω ο Rossi που έδειχνε να κλείνει την ψαλίδα σε κάθε γύρο κερδίζοντας δύο δέκατα. Μπροστά, την κούρσα οδηγούσε σταθερά ο Lorenzo που κατάφερε στο τέλος να χτίσει μια διαφορά που έφτασε τα 5.9 δευτερόλεπτα, καθώς η έντονη μάχη στις τρεις πίσω θέσεις δεν άφηνε κανένα περιθώριο στους υπόλοιπους να τον κυνηγήσουν. Από τον 11ο γύρο ο Márquez κυνηγούσε τον Pedrosa, έχοντας τον Crutchlow στο κατόπι του χωρίς όμως εκείνος να μπορεί να βρει τρόπο να κάνει κάποια κίνηση για να τον περάσει.

Και τότε είναι που ο αγώνας άρχισε να έχει πραγματικό ενδιαφέρον, φτάνοντας σε μια δραματική κορύφωση. Στον 17ο γύρο ο Márquez περνά τον Pedrosa κάνοντας αμέσως μια μικρή διαφορά, ενώ ο Rossi έχει αρχίσει κιόλας να κλείνει την ψαλίδα που τον χώριζε από τον Crutchlow, έπειτα και από την πτώση του Stefan Bradl. Από εκεί και μετά οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές! Ο Valentino Rossi έκανε μια γενναία έφοδο στον Crutchlow πατώντας εκτός γραμμής στην σκονισμένη πίστα του Qatar, εκεί που δεν τον περίμενε κανείς! Αυτό έκανε τον Crutchlow να χάσει τελείως την αυτοσυγκέντρωσή του αφήνοντας τα φρένα και βγαίνοντας για λίγο εκτός πίστας, μένοντας από εκείνο το σημείο στην πέμπτη θέση του αγώνα. Ο Rossi άμεσα και χωρίς καθόλου κόπο περνά τον Pedrosa και αρχίζει να κυνηγά τον Márquez με μια σειρά αλληλοπερασμάτων που κράτησαν μέχρι το τέλος! Ο Márquez οδήγησε εκπληκτικά και έγινε ένας από τους πρώτους οδηγούς που ανεβαίνουν στο βάθρο από τον πρώτο τους αγώνα! Στην αναμέτρηση με τον Rossi έδειξε ότι μπορεί να τα βάλει με τους γίγαντες δημιουργώντας μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον. Η Yamaha τελικώς έκανε το 1-2 με τον Rossi να δείχνει πλήρως ανανεωμένος επιστρέφοντας στην παλιά του ομάδα, δίνοντας μάλιστα τροφή για σχόλια και υπονοούμενα μετά την λήξη του αγώνα. Αφήνοντας την M1 στα χαλίκια με το ρεζερβουάρ άδειο, ο Ιταλός που ξέρει πάντα να προκαλεί, ανέβηκε δικάβαλο σε Ducati... Η εικόνα ήταν εκπληκτική και προκλητική ταυτόχρονα, όπως μόνο ο Rossi ξέρει να κάνει!

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025…

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."