Motorcycle Cannonball 2023 - Αγώνας αντοχής 4.395 χιλιομέτρων με μοτοσυκλέτες 90 ετών και άνω

Ξεκινώντας από το Virginia Beach της Virginia και καταλήγοντας στο Oceanside της Καλιφόρνια
Cannonball 2023
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

31/8/2023

Από τις 7 έως τις 24 Σεπτεμβρίου 2023 θα διεξαχθεί το “Motorcycle Cannonball Cross-Country Endurance Run”, στον οποίο οι συμμετέχοντες θα καλύψουν 4.395 χιλιόμετρα διανύοντας την αχανή αμερικανική ήπειρο “coast to coast”, με μοτοσυκλέτες που έχουν κατασκευαστεί πριν το 1933.

Ως “Cannonball” χαρακτηρίζεται, στην Αμερική κυρίως, κάθε διαδρομή αντοχής που συνήθως γίνεται σε όσο το δυνατόν πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Η ονομασία “Cannonball” προέρχεται από τον Erwin George Baker, o οποίος από το 1914 μέχρι και το 1933 πραγματοποίησε 143 αγώνες αντοχής από την μία ακτή των Η.Π.Α. στην άλλη με μοτοσυκλέτα, καλύπτοντας συνολικά 890.000 χιλιόμετρα. Μάλιστα στον τελευταίο του άθλο, διένυσε την απόσταση από την Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες σε 53 ώρες, ένα ρεκόρ που παρέμεινε ανίκητο για τα επόμενα 40 χρόνια. Η αποφασιστικότητα του να συνεχίζει απτόητος μέχρι τον τερματισμό του πρόσδωσαν το παρατσούκλι “Cannonball”.

Cannonball

ΤoMotorcycle Cannonball Cross-Country Endurance Run”, αποτελεί έναν θεσμό που ξεκίνησε το 2010, όταν ο Lonnie Isam Jr. (έφυγε από την ζωή το 2017) μαζί με 45 ακόμα αναβάτες ξεκίνησαν από την πόλη Kitty Hawk της Βόρειας Καρολίνας για ένα διηπειρωτικό ταξίδι μέχρι τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού, με vintage μοτοσυκλέτες των αρχών του 20ου αιώνα. Με αυτό τον τρόπο, αντλώντας έμπνευση από τον Baker και άλλους που επιχείρησαν παρόμοιους ριψοκίνδυνους άθλους στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ο Lonnie Isam Jr. θέλησε να παρακινήσει και άλλους ιδιοκτήτες κλασικών μοτοσυκλετών να τις βγάλουν στο δρόμο και να τις οδηγήσουν, αντί να τις αφήσουν να σκονίζονται στα γκαράζ ή να τις δωρίζουν στα μουσεία.

Cannonball

Έκτοτε το “Motorcycle Cannonball Cross-Country Endurance Run” έγινε ένας θεσμός που διεξάγεται κάθε δύο χρόνια. Εξαίρεση αποτέλεσε το 2020, όταν ο αγώνας αντοχής ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του Covid, για να επιστρέψει το 2021. Δύο χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2023, ο αγώνας αντοχής θα ξεκινήσει από την Virginia Beach και θα ολοκληρωθεί στο Oceanside της Καλιφόρνια σε διάστημα 2 εβδομάδων. Το κομβόι των vintage μοτοσυκλετών, θα επισκεφτεί μεταξύ άλλων το Μουσείο Μοτοσυκλέτας Rocky Mountain στο Colorado Springs.

Οι εγγραφές ξεκίνησαν στις 23 Φεβρουαρίου 2023 και έχουν όριο τις 100 συμμετοχές, ενώ μετά η πλατφόρμα κλείνει. Απαράβατος κανόνας είναι η μοτοσυκλέτα που θα πάρει μέρος στο “Motorcycle Cannonball Cross-Country Endurance Run” να έχουν έτος κατασκευής από το 1933 και πίσω.

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”