Νέες πατέντες Honda, ενεργών αεροδυναμικών βοηθημάτων

Η απάντηση της Big-H στους κανονισμούς των Superbikes
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/12/2019

Το τελευταίο χρόνο η Honda είχε καταθέσει διάφορες πατέντες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τα σχέδια για τη χρήση ενεργών αεροδυναμικών βοηθημάτων για τις μοτοσυκλέτες της. Οι πατέντες έδειχναν την καινούργια CBR1000RR-R όμως κατά την παρουσίαση του νέου triple R της Honda στην EICMA, καμία απ’ τις δύο εκδόσεις δεν διέθετε ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα με μετακινούμενα πτερύγια. Ωστόσο, οι πατέντες της υπάρχουν και ίσως να σκόπευε να τις χρησιμοποιήσει πάνω στην αγωνιστική Superbike, κατά τη διάρκεια της νέας σεζόν.

Όμως, η FIM ανακοίνωσε τους νέους κανονισμούς για το 2020, που κάνουν ξεκάθαρο ότι οι κατασκευαστές δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν αεροδυναμικά βοηθήματα που δεν υπάρχουν στην έκδοση παραγωγής που έχει ομολογκαριστεί γι' αυτό το λόγο. Συγκεκριμένα αναφέρουν πως όσες μοτοσυκλέτες παίρνουν μέρος στο πρωτάθλημα, τα ενεργά ή μη αεροδυναμικά βοηθήματά τους θα πρέπει να είναι τα ίδια με αυτά των μοτοσυκλετών παραγωγής και μάλιστα στην περίπτωση που είναι ενεργά, το εύρος κίνησής τους να είναι ίδιο με αυτό των μοντέλων παραγωγής.

Με την προσθήκη των νέων κανονισμών, η διοργάνωση φαίνεται πως έβαλε “φρένο” στα σχέδια της Honda να εκμεταλλευτεί τις πατέντες της, αφού δεν υπάρχουν στο μοντέλο παραγωγής. Ωστόσο, η Honda δεν σταματά να επενδύει σε αυτό τον τομέα και συνεχίζει να τα εξελίσσει, όπως φάνηκε απ’ τις πιο πρόσφατες πατέντες που κατέθεσε. Στα σχέδια, υπάρχουν τρεις προτάσεις που συμβάλλουν στην ευστάθεια της μοτοσυκλέτας με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικές συνθήκες.

Στην πρώτη περίπτωση, τα αεροδυναμικά βοηθήματα βρίσκονται αρκετά χαμηλά (βλ. αριθμό 80b στο ακριβώς από πάνω σχέδιο), λίγο πιο πάνω από το ύψος του άξονα του εμπρός τροχού. Οι επιφάνειές τους έχουν αρκετά μεγάλο εμβαδόν και μέσω ενός σερβομηχανισμού θα έχουν τη δυνατότητα να ανοιγοκλείνουν σαν τα φτερά ενός Tomcat F14. Σχετικά με το πώς θα κρίνεται απαραίτητη η συμβολή τους στην αεροδυναμική της μοτοσυκλέτας υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Είτε θα συνεργάζονται με το hardware της μοτοσυκλέτας IMU, ECU κτλ λαμβάνοντας δεδομένα για την ταχύτητα της μοτοσυκλέτας, την κλίση της κ.α., και το πρόγραμμα θα κρίνει πότε είναι απαραίτητο να ανοίξουν ή να κλείσουν, είτε θα είναι στην ευχέρεια του αναβάτη αν θα τα χρησιμοποιήσει ή όχι.

Η πρόσθετη δύναμη που ασκούν τα αεροδυναμικά βοηθήματα καταπονεί ιδιαίτερα το ελαστικό επιταχύνοντας τη φθορά του, οπότε όντας ενεργά η μοτοσυκλέτα της Honda θα μειώνουν την φθορά, όταν θα είναι κλειστά.

Ένα παρόμοιο αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί και από τη δεύτερη πρόταση της Honda. Για την δημιουργία της θα μπορούσαμε να πούμε πως οι μηχανικοί της Big-H άντλησαν την έμπνευσή τους από τα Concorde. Για όσους δεν θυμούνται, η μύτη των Concorde διέθετε έναν μηχανισμό που της επέτρεπε να ανεβοκατεβαίνει, συγκεκριμένα ευθυγραμμιζόταν με την άτρακτο του αεροσκάφους όταν ήθελε να φτάσει ταχύτητες πολλών Mach, αποκτώντας ένα πιο αεροδυναμικό σχήμα με χαμηλότερο συντελεστή οπισθέλκουσας. Η ίδια φιλοσοφία αντικατοπτρίζεται στις πατέντες, με τη “μύτη” του μούτρου να “σπάει” προς τα κάτω. Όπως αναφέρεται και μέσα στο κείμενο των πατεντών, το σχήμα του φαίρινγκ μιας “συμβατικής” Superbike -χωρίς αεροδυναμικά βοηθήματα- φορτίζει αρκετά τον εμπρός τροχό. Ο βασικός στόχος αυτής της λύσης που προτείνει η Honda, είναι να επηρεάσει τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας στις στροφές χωρίς να επηρεάζει την ευστάθεια στις ευθείες. Βάζοντας την “μύτη” στην κάτω θέση μειώνεται η δύναμη που ασκείται στον εμπρός τροχό και σε μεγάλες ταχύτητες και κλίσεις. Λόγω των διευθύνσεων των δυνάμεων που ασκούνται σε αυτές τις συνθήκες, πολλές φορές η μοτοσυκλέτα έχει την τάση να αλλάζει πορεία μέσα στην στροφή και αυτό θέλει να εκμηδενίσει η Honda. Σχετικά με το πότε και πόσο θα παραμένει στην κάτω θέση, θα είναι κάτι που θα αποφασίζεται μέσα απ’ την ανάλυση των δεδομένων της IMU, ενώ για τη λειτουργία της θα επιστρατεύεται λογικά πάλι ένας σερβομηχανισμός.

Το τρίτο και τελευταίο σχέδιο της Honda με μια πρώτη ματιά δεν παρουσιάζει κάτι νέο, κάτι που να…”βγάζει” μάτι. Ωστόσο, είναι πολύ απλή και έξυπνη λύση. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα αυτή τη φορά δεν έχουν την “συμβατική” εμφάνιση που έχουμε συνηθίσει αλλά στους τρεις κύκλους (71A, 71B, 71C) που εντοπίζονται ανάμεσα και πάνω απ’ τους προβολείς, θα εφαρμόζονται εσωτερικά τρεις μηχανισμοί που παράγουν δονήσεις και θα λειτουργούν όπως οι αντίστοιχοι στα κινητά τηλέφωνα και στα χειριστήρια των παιχνιδομηχανών. Όταν παράγονται οι δονήσεις (που δεν θα είναι ορατές με το μάτι), θα διακόπτεται η ροή του αέρα πάνω στο φαίρινγκ κι έτσι θα μειώνεται η κάθετη δύναμη. Αλλάζοντας την ταχύτητα των δονήσεων θα αλλάζει και η συχνότητά τους ούτως ώστε να διαθέτουν σε κάθε συνθήκη την ιδανική ρύθμιση. Αντίστοιχα θα μπορούν να τοποθετηθούν τέτοιοι μηχανισμοί και στα πλαϊνά τμήματα του φαίρινγκ για να αυξάνεται η αντίσταση και να μειώνεται η αεροδυναμική σταθερότητα, με αποτέλεσμα να πλαγιάζει η μοτοσυκλέτα πιο γρήγορα στις στροφές.

Κατά πόσο κάποιο από τα σχέδια της Honda θα περάσει στην παραγωγή παραμένει τελείως άγνωστο. Η έντονη ενασχόλησή της όμως με τον τομέα της βελτίωσης της αεροδυναμικής των μοτοσυκλετών της, σημαίνει πως κάποια στιγμή η Big-H ενδεχομένως να αποφασίσει ποια είναι η χρυσή τομή για να τη δούμε στις μοτοσυκλέτες που θα οδηγούμε.

Ετικέτες

Pan America Beyond the Map, Μέρος 2ο: Ancona-Como-Furka Pass-Calais [Gallery]

Με Pan America 1250 SP, ο Μητσάκης φτάνει στο γαλλικό λιμάνι - Για να περάσει στην Αγγλία
Pan America Beyond the Map, Μέρος 2ο: Ancona-Como-Furka Pass-Calais [Gallery]
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

8/9/2025

Έχοντας αποβιβαστεί στην Ιταλία, η διαδρομή Ancona–Como (490 χλμ.) ήταν η πρώτη οδική αποστολή για τους ταξιδευτές του “Pan America Beyond the Map” με απώτερο στόχο το Calais και φυσικά τη Σκωτία.

Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη τα συγκεκριμένα ιταλικά χιλιόμετρα αντιπροσώπευαν παράλληλα την απαραίτητη διαδικασία προσαρμογής και γνωριμίας του με την γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP, η οποία ρολάριζε με υποδειγματική άνεση και σταθερότητα στην ιταλική autostrada. 

Καθοδόν όμως είχε και μια άτυχη φάση, αφού υποχρεώθηκε να αποχωριστεί το δεξί πλαϊνό σαμάρι, το οποίο, ακουμπώντας πάνω στη –ψηλά τοποθετημένη– εξάτμιση, άρχισε κάποια στιγμή να καίγεται και έτσι αναγκάστηκε να το αφαιρέσει τελείως και να συνεχίσει το του μόνο με το αριστερό. Ας δούμε τι έχει να μας πει:

"Η λίμνη Como αποτέλεσε τον μοναδικό προορισμό μας επί ιταλικού εδάφους. Η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας μάς κοίμισε στις νότιες όχθες της και μάς άφησε άφωνους με τις συγκλονιστικές εικόνες της. Ο παραλίμνιος στριφογυριστός δρόμος πρόσφερε θέα προς τη γαλάζια λίμνη, τις απέναντι όχθες με τους κάθετους καταπράσινους λόφους, ενώ οι μικρές κωμοπόλεις, κρυμμένες μέσα στην πυκνή βλάστηση, έδειχναν να “σέβονται” απόλυτα τη φύση που τις φιλοξενούσε. Μιλάμε για μια από τις ωραιότερες παραλίμνιες διαδρομές της Ευρώπης.

Και μετά την Ιταλία, η Harley Davidson Pan America 1250 SP προσέγγισε την κοντινή Ελβετία, η οποία μάς καλωσόρισε με την αγορά της απαραίτητης βινιέτας (κόστος 50 Ευρώ). Από τα πάμπολλα ορεινά περάσματα της χώρας είχαμε επιλέξει να σκαρφαλώσουμε στο Furka Pass (2.436 μ), ενώ η κοσμοπολίτικη Ζυρίχη ήταν το αστικό κέντρο που θα μας φιλοξενούσε επί ελβετικού εδάφους. 

Ακολουθώντας τα κινηματογραφικά χνάρια του διάσημου Βρετανού πράκτορα James Bond, βιώσαμε ενθουσιασμένοι μια πανέμορφη αλπική διαδρομή που κορυφώθηκε μετά από αμέτρητες κλειστές στροφές στα 2.436 μ. Εκεί ανταμώσαμε τον εκλεκτό φίλο και σύντροχο Στέλιο Ρασσιά – είχε φυσικά προηγηθεί… ηλεκτρονικό ραντεβού! Αφού βγάλαμε τις καθιερωμένες φωτογραφίες μπροστά στο φημισμένο ξενοδοχείο HOTEL BELVEDERE, ταξιδέψαμε μαζί με τον Στέλιο στην Ζυρίχη, όπου τύχαμε της ζεστής φιλοξενίας και ξενάγησής του.   

Αποχαιρετώντας την Ελβετία, το “Pan America Beyond the Map” συνέχισε κατόπιν την πορεία του στη Γαλλία. Απώτατος προορισμός το λιμάνι Calais (770 χλμ. της Ζυρίχης), τ’ οποίο προσεγγίσαμε αυθημερόν. Αρκετά ξεκούραστα τα χιλιόμετρα της διαδρομής (έγιναν όλα σχεδόν σε αυτοκινητόδρομο), ιδανικές οι καιρικές συνθήκες (ηλιοφάνεια με 25 C), ανεβασμένο το κέφι και η διάθεσή μας! Πλέον, η απόβασή μας στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν προ των πυλών…

Με σύμμαχο έναν ηλιόλουστο καιρός, μια ελικοειδή διαδρομή με κλειστές στροφές και πάμπολλες φουρκέτες αποτέλεσε τον “ξεναγό” μας προς την κορυφή του Furka Pass (2.436 μ). Οδηγώντας πάνω στα χνάρια του ατρόμητου πράκτορα James Bond, προσεγγίσαμε το διάσημο εμβληματικό ξενοδοχείο Belvedere, εκεί όπου μάς περίμενε ο αγαπητός φίλος Στέλιος Ρασσιάς.

Περίπου 1.500 χλμ. χώριζαν το λιμάνι Ancona από το λιμάνι Calais της Γαλλίας. Αυτή την απόσταση είχαμε να διανύσουμε στην ηπειρωτική Ευρώπη, πριν η Harley Davidson Pan America 1250 SP επιβιβαστεί ξανά σε πλοίο και βάλει κατόπιν ρόδα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Bye bye Ancona και αμέσως πορεία για την λίμνη Como (490 χλμ. βόρεια). Ρολάροντας στην ιταλική autostrada με προορισμό την τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας, η Harley Davidson Pan America 1250 SP ξεδίπλωσε αμέσως τις ταξιδιωτικές αρετές της. Έχοντας την προστασία ενός αποτελεσματικού ανεμοθώρακα (ρυθμίζεται σε 4 θέσεις), ταξιδεύαμε άνετα και ξεκούραστα με ταχύτητες 130-140 χλμ., ενώ η υποδειγματική σταθερότητα και η αίσθηση ασφάλεια που πρόσφερε η γκρι μοτοσυκλέτα (με δύο αναβάτες και αποσκευές), ήταν αναμενόμενο να μας ενθουσιάσει.
  
Αυτό όμως που δεν μας ενθουσίασε διόλου ήταν το γεγονός πως το δεξί πλαϊνό σαμάρι άρχισε να ακουμπά πάνω στη –ψηλά τοποθετημένη– εξάτμιση και παραλίγο να πάρει φωτιά! Για να σώσουμε την κατάσταση (αλλά και το περιεχόμενο του σαμαριού) αναγκαστήκαμε να αφαιρέσουμε και να πετάξουμε το δεξί σαμάρι, συνεχίζοντας το ταξίδι μόνο με το αριστερό.      

Σε αλλοτινές εποχές, στις όχθες της λίμνης Como, πολλοί διάσημοι συνθέτες και συγγραφείς εμπνέονταν τα έργα τους, τα ερωτευμένα ζευγάρια αντάλλασσαν όρκους αιώνιας αγάπης και οι αριστοκράτες στέγαζαν τον έρωτά τους σε πολυτελείς βίλες. Εμείς οι κοινοί θνητοί, αντίθετα, αρκεστήκαμε σε μια σύντομη δίτροχη περιήγηση στον ειδυλλιακό κόσμο της ιταλικής λίμνης! Γραφικά λιμανάκια, πλακόστρωτα σοκάκια, ατμοσφαιρικά cafes και υπέροχα κτίσματα εποχής εξέπεμπαν μια ακαταμάχητη γοητεία και μοιραία ξύπνησαν τη ρομαντική μας διάθεση.

Στο χάρτη της γειτονικής Ελβετίας, οι ταξιδευτές του “Pan America Beyond the Map” είχαμε βάλει δυο “πινέζες”: μια στο αλπικό πέρασμα Furka Pass και μια στη πόλη της Ζυρίχης. Με σύμμαχο έναν ηλιόλουστο καιρός, μια ελικοειδή διαδρομή με κλειστές στροφές και πάμπολλες φουρκέτες αποτέλεσε τον “ξεναγό” μας προς την κορυφή του Furka Pass (2.436 μ.). Οδηγώντας πάνω στα χνάρια του ατρόμητου πράκτορα James Bond, προσεγγίσαμε το διάσημο εμβληματικό ξενοδοχείο Belvedere, εκεί όπου μάς περίμενε ο αγαπητός φίλος Στέλιος Ρασσιάς. 

Συνεπής στο ραντεβού μας, ο Λάκωνας Στέλιος ήρθε από την Ζυρίχη να μας προϋπαντήσει με την μοτοσυκλέτα του (BMW GS 1200) στο Furka Pass και να ταξιδέψουμε κατόπιν μαζί ως την πόλη του. Ο Στέλιος υπήρξε ο οικοδεσπότης και ο ξεναγός μας στην κοσμοπολίτικη Ζυρίχη, η οποία αντιπροσωπεύει το σημαντικότερο οικονομικό κέντρο της Ελβετίας κι ένα από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά κέντρα του κόσμου.

Κι αφού κάναμε ψηφιακές αναμνήσεις τα σημαντικότερα αξιοθέατα της «Χρηματιστηριακής Μέκκας», η Harley Davidson Pan America 1250 SP αποχαιρέτησε την Ζυρίχη, διέσχισε τα γαλλικά σύνορα και προσέγγισε αυθημερόν το λιμάνι Calais (770 χλμ. βόρεια της Ζυρίχης). Και το επόμενο πρωινό, επιχειρούσαμε την πολυπόθητη απόβαση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σκωτία ερχόμαστε…"