Ο Casey Stoner γνωμοδοτεί για 10 Χολιγουντιανές σκηνές με μοτοσυκλέτα [VIDEO]

Στον αγαπημένο του ρόλο ο Stoner λέγοντας την γνώμη του
Από το

motomag

11/9/2021

Ο Stoner επιστρέφει στο προσκήνιο με τον αγαπημένο του πλέον ρόλο, εκφράζοντας την γνώμη του, κι αυτή την φορά σειρά έχουν γνωστές σκηνές με μοτοσυκλέτες σε δημοφιλείς ταινίες του Χόλυγουντ.

Οι σκηνές που αναλύει και οι βαθμολογίες που δίνει είναι στις παρακάτω ταινίες:

  1. “John Wick: Chapter 3 – Parabellum” (2019) με βαθμολογία 2/10
  2. “Mission: Impossible – Rogue Nation” (2015) με βαθμολογία 8/10
  3. “Skyfall” (2012) με βαθμολογία 9/10
  4. “The Matrix Reloaded” (2003) με βαθμολογία 4/10
  5. “Terminator 2: Judgment Day” (1991) με βαθμολογία 3/10
  6. “Avengers: Age of Ultron” (2015) με βαθμολογία 3/10
  7. “Tomorrow Never Dies” (1997) με βαθμολογία 1/10
  8. “The Bourne Ultimatum” (2007) με βαθμολογία 10/10
  9. “The Great Escape” (1963) με βαθμολογία 10/10
  10. “Biker Boyz” (2003) με βαθμολογία 10/10

 Ο Stoner καταλήγει να λέει αυτονόητα πράγματα, εκείνα που κάθε μοτοσυκλετιστής καταλαβαίνει μόλις δει τις σκηνές ιδιαίτερα στον James Bond του 1997 που η σκηνή με την BMW φτάνει τα όρια της κωμωδίας. Πολλά χρόνια μετά το Skyfall έχει ως stuntman τον Robbie Maddison κάτι που δεν αναφέρει ο Stoner, βαθμολογώντας με 9/10 την αυθεντικότητα της προσπάθειάς του ενώ θα άξιζε και 10/10 ακριβώς γιατί έχει εξηγήσει στο ΜΟΤΟ πώς έκανε την σκηνή. Αντίστοιχα η «trial» σκηνή στο The Bourne Ultimatumαξίζει 10/10 γιατί είναι απόλυτα αυθεντική, όπως και όλες οι υπόλοιπες που παίρνουν 10/10. Κάπως υψηλή η βαθμολογία για το Mission Impossible που περιέχει πολλά λάθη και κρύβει πολλά stunt παρουσιάζοντας τα ως κάτι που μπορεί να γίνει στην πραγματικότητα, μέχρι και το κιβώτιο το δείχνει από δεξιά σε κάποια στιγμή. Η μόνη διαφωνία όμως είναι προς την επιλογή που θα έπρεπε να μην περιέχει ταινίες που αψηφούν τους νόμους της φύσης ή και την πραγματικότητα ολόκληρη, όπως το Matrix, οπότε δεν περιμένεις να δεις κάτι αληθοφανές. Επίσης υπάρχει ολόκληρο ντοκυμαντέρ για το πώς έχει γυριστεί η σκηνή στο Terminator και πράγματι άφησαν μία H-D να πέσει απλά δεν το έκαναν από τόσο ψηλά…

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”