Ο γύρος του Isle of Man με σούζα! - Video

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/9/2016

Τα κατάφερε ο παγκόσμιος πρωταθλητής Trial, Dougie Lampkin και πραγματοποίησε έναν γύρο του Isle of Man μονάχα στην μία ρόδα, σε ζωντανή μάλιστα σύνδεση!

Δείτε παρακάτω:
Σύντομο video με στιγμιότυπα από την προσπάθεια
Το πλήρες video της διαδρομής
Τον Lampkin να δείνει συμβουλές για καλύτερη σούζα
 

Με τον τρόπο αυτό ο Lampkin, έδωσε τέλος σ’ έναν πραγματικό μύθο του αγγλικού μοτοσυκλετισμού ή καλύτερα στον μύθο που ξεκίνησε ένας θρυλικός stunt rider της δεκαετίας του ’80, ο Dave Taylor. Ο Dave Taylor με την βοήθεια των τριών παιδιών του και διάφορων άλλων φίλων του, ολοκλήρωσε έναν ολόκληρο γύρο της θρυλικής διαδρομής - το 1977- σε μία προσπάθεια να πείσει την FIM να μην αποσύρει το Isle of Man από τα GP. Καθώς δεν υπήρχε επιτήρηση σε όλο το μήκος της διαδρομής, παρά μόνο από την οικογένειά του, η εντυπωσιακή προσπάθειά του ντύθηκε μ’ ένα πέπλο αμφισβήτησης, αλλά παρέμεινε να συζητείται για χρόνια. Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό στον κόσμο, είναι πως ο Taylor επανέλαβε την προσπάθειά του το ’93 στα πλαίσια της φιλανθρωπικής οργάνωσης 'Riders For Health' που πλέον έχει γιγαντωθεί και έχει αποκτήσει μεγαλύτερη φήμη. Την δεύτερη φορά, ο Taylor πραγματοποίησε τον γύρο έχοντας σπασμένο καρπό από ατύχημα που έγινε στα γυρίσματα μίας τηλεοπτικής εκπομπής, που τότε δεν ήταν γνωστή παγκοσμίως, εξαιτίας του διαφορετικού σχήματος που την αποτελούσε: Το Top Gear! Εκτός από τον καρπό, ο Taylor πολεμούσε και τον καρκίνο, την ασθένεια που τελικά τον κέρδισε.

Ο θρύλος της σούζας - Dave Taylor

Μπορεί λοιπόν να διαβάζετε αλλού, ότι ο Lampkin είναι ο πρώτος που πραγματοποίησε έναν γύρο της διαδρομής του Isle of Man TT, μονάχα σούζα, αλλά η απαραίτητη διευκρίνιση είναι ότι πρόκειται για την πρώτη απόλυτα επιβεβαιωμένη και σίγουρα επιτυχή προσπάθεια για αδιάκοπη σούζα.

 

Ο Lampkin έχει ένα συμβόλαιο με την Red Bull μετρώντας περισσότερα από 15 χρόνια, ως χορηγό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Trial. Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας, του ζήτησε να σκεφτεί οτιδήποτε θα ήθελε να κάνει ως δράση, που θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του κόσμου. Τότε ήταν που στράφηκε στον παραπάνω θρύλο, τον Dave Taylor και τον μύθο που έχει στηθεί γύρω από την δική που προσπάθεια, που δεν είχε συνεχή κάλυψη. Αυτός ήταν άλλος ένας λόγος που επιλέχθηκε η ζωντανή κάλυψη, μέσω του δικτύου της Red Bull, ώστε να μην συνεχιστεί η αμφισβήτηση.

 

 

Από την στιγμή που αποφασίστηκε ποια θα είναι η δράση, σειρά έλαβε η μεγάλη προετοιμασία… Βλέποντας κάθε ρεκόρ με μοτοσυκλέτα από την οθόνη, ως τελικό αποτέλεσμα, αδυνατεί κανείς να συλλάβει το μέγεθος της προσπάθειας και αποδίδει την επιτυχία στο καθαρό ταλέντο. Ο Lampkin είναι ίσως ο άνθρωπος με τον παγκοσμίως  καλύτερο έλεγχο της ισορροπίας σε μοτοσυκλέτα αυτή την στιγμή. Κι όμως, προετοίμαζε αυτό το εγχείρημα για πολλούς μήνες και η προετοιμασία αυτή, είναι αυτό που βλέπουμε, πρωτίστως, κι έπειτα το μέγεθος του ταλέντου του! Περισσότερους από τέσσερις μήνες πραγματοποιούσε δοκιμές, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως χρειάζεται κάποιου είδους ασφάλειας, για να υποστηρίξει την ζωντανή μετάδοση. Για τον χαρακτήρα του Lampkin, η ευθύνη της ζωντανής μετάδοσης, ήταν ο μεγαλύτερος άθλος…

Η ασφάλεια λοιπόν που βρήκε ήταν η τοποθέτηση ενός ηλεκτροκινητήρα, πολύ μικρής ιπποδύναμης, που θα περιέστρεφε τον εμπρός τροχό ώστε να μην είναι ένα απλό βάρος, αλλά να εκμεταλλεύεται την αδράνειά του ισορροπώντας πιο εύκολα. Η επιλογή της Trial μοτοσυκλέτας ήταν μονόδρομος για τον Lampkin και φυσικά δεν θα ήταν άλλη από την Vertigo που ο ίδιος έχει εξελίξει. Η μικρή Καταλανική εταιρία –δεν τους αρέσει να τους αποκαλείς απλά Ισπανούς- ανήκει σε έναν από τους ιδιοκτήτες ενός επιτυχημένου εργοστασίου με βρεφικά είδη και έχει συσταθεί μόλις το 2012… Έχοντας τον Lampkin ως αναβάτη εξέλιξης, είναι πλέον πολύ πιο γνωστή στην Μ. Βρετανία, παρά στην Ισπανία!

Από εκεί και πέρα, προστέθηκαν μαρσπιέ πίσω, σε στιλ bmx, για να οδηγεί τελείως όρθιος ο Lampkin, μεταφέρθηκε το πίσω φρένο, ρυθμίστηκε ο συμπλέκτης και ο ψεκασμός του μικρού μονοκύλινδρου, δίχρονου κινητήρα και φυσικά προστέθηκε ένα μεγαλύτερο ρεζερβουάρ, σαν να είχε σέλα το μικρό Trial. Παράλληλα ο Lampkin δέθηκε με ένα συρματόσχοινο που ενεργούσε ως kill switch για τον κινητήρα του εμπρός τροχού, ώστε σε περίπτωση πτώσης να μην σέρνεται στον δρόμο η μοτοσυκλέτα. Στο συρματόσχοινο δόθηκε μία σεβαστή ποσότητα ανοχής, με σκοπό να ξεκουράζεται η μέση και τα χέρια του, εφαρμόζοντας τάση στο τιμόνι με το στήθος, πράγμα που ήθελε ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αν το παραέκανε, θα ακύρωνε την αδράνεια του εμπρός τροχού, το μικρό του βοήθημα…

Έπειτα από πολλές δοκιμές, η ημερομηνία καθορίστηκε για τις 24 Σεπτεμβρίου, όμως δυνατοί άνεμοι τους ανάγκασαν να ακυρώσουν την προσπάθεια, που τελικά πραγματοποιήθηκε στις 25, όχι όμως χωρίς προβλήματα από τον αέρα. Στον Lampkin δόθηκε μία μικρή απόσταση από την εκκίνηση, όπου αν προσγειωνόταν ο εμπρός τροχός θα μπορούσε να γυρίσει πίσω και να ξεκινήσει και πάλι, ως περίοδος χάριτος για να βρει την φόρμα του. Από εκείνο το σημείο και μετά, μία πτώση θα ισοδυναμούσε με την ακύρωση και τα έξοδα θα είχαν γίνει τσάμπα. Για αυτό και η προετοιμασία τέτοιων ρεκόρ είναι εξονυχιστική και απόλυτα σχολαστική. Από εκεί και πέρα ο θεατής είχε περίπου μιάμιση ώρα, από σύνολο δίωρης εκπομπής, παρακολουθώντας τον Lampkin να πηγαίνει στην μία ρόδα με χαλαρή ταχύτητα, διατηρώντας την ισορροπία. Για να γεμίσει αυτός ο χρόνος, είχαν ετοιμάσει διάφορα «γεμίσματα», παρακολουθούσαν μέχρι και τους σφυγμούς ακόμα, ενώ κάθε φορά που ο Lampkin αναθεωρούσε λίγο την στάση του στην μοτοσυκλέτα, οι σχολιαστές υπερβάλλανε ότι παραλίγο να πέσει, για να προσδώσουν λίγη αγωνία στο άψογα προετοιμασμένο εγχείρημα.

Ωστόσο πράγματι ο Lampkin παραλίγο να πέσει, θα μπορούσε να πει κανείς ότι σε σύνολο 60,725 χιλιομέτρων ήταν δύο οι φορές που τον γλίτωσε και η τύχη μαζί με το ταλέντο του, ενώ συνολικά κινδύνεψε καμιά δεκαριά. Δυσκολότερο σημείο ήταν όταν ανέβηκε το βουνό και αργότερα στην κατηφόρα, όπου επικρατούσε δυνατός αέρας, με απότομες ριπές. Καθ΄ όλη την διάρκεια του εγχειρήματος σταματούσαν την κίνηση σταδιακά μονάχα στο ένα ρεύμα, αλλά όταν ανέβηκαν στο σημείο που ο αέρας μπορούσε να τον παρασύρει, τα αυτοκίνητα συνοδείας τον «φυλάκισαν» δημιουργώντας ένα φράγμα.

Αγγλικά καγκουρό!

Αυτό που δεν ξέραμε, και μάθαμε από τον ζήλο τον σχολιαστών να γεμίσουν τον χρόνο, ήταν ότι το Isle Of Man έχει… καγκουρό! Ένα από τα ιντερνετικά αστεία, είναι ότι τα καγκουρό ζούνε στην Αυστρία, κοροϊδεύοντας στερεοτυπικά τους πολίτες των ΗΠΑ, που μπερδεύουν την Αυστρία με την αμερικάνικη συντομογραφία της Αυστραλίας…. Κι όμως η φράση αγγλικά καγκουρό δεν είναι αστείο: Το μικρό νησί της Αγγλίας, εκτός από φορολογικός παράδεισος, είναι και παράδεισος για καγκουρό! Διέφυγαν από τον ζωολογικό κήπο, σχεδόν από τότε που έπαψε να είναι το Isle Of Man μέρος των GP και χωρίς θηρευτές εξελίχθηκαν σε μία κοινότητα με τριψήφιο αριθμό! Από την στιγμή που λίγα από αυτά έχουν γενετικές ανωμαλίες, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι πιθανότατα να έχουν δραπετεύσει περισσότερα καγκουρό τις επόμενες δεκαετίες, και γίνονται σκέψεις μήπως κάποιος μέσα από τον ζωολογικό κήπο, τα αφήνει εσκεμμένα για να γεμίσει το νησί… Όσες φορές κι αν πάμε, ως περιοδικό, όσα κι αν μαθαίνουμε για το Isle Of Man, πάντα θα υπάρχει κάτι καινούριο!

Ο Lampkin τελικά δεν συγκρούστηκε ούτε με λαγούς, ούτε με τα καγκουρό που έχουν μάθει να ζουν στο κρύο, και με οξύ πόνο σε πόδια και χαμηλά στην μέση, έγινε ο πρώτος –επιβεβαιωμένος- αναβάτης που έκανε έναν ολόκληρο γύρο στην μία ρόδα! Το Trial σαν άθλημα απαιτεί μεγάλη κίνηση του πάνω μέρους του σώματος και κυρίως των χεριών, όπως είπε ο Lampkin, και πρώτη φορά χρειάστηκε τόση προσπάθεια από τα πόδια.

Κάνοντας μία εξαιρετική προετοιμασία, και με το απίστευτο ταλέντο που τον διακρίνει, ο Lampkin έφερε στο προσκήνιο ολόκληρο το άθλημα του μοτοαλπινισμού, προσφέροντας θέαμα και ολοκληρώνοντας τον κύκλο ενός μυθικού εγχειρήματος!

 

Δείτε εδώ, ολόκληρη την δίωρη μετάδοση από την Red Bull TV 

 

 

Συμβουλές για καλύτερη σούζα από τον Lampkin: 

 

MotoGP: Loris Capirossi - Στην αρχή τα 850 θα είναι 1,5-2,5 δευτερόλεπτα πιο αργά από τώρα!

Ο στόχος της αύξησης του συναγωνισμού και των προσπεράσεων είναι το πρώτο μέλημα
capirossi
Από τον

Παύλο Καρατζά

12/11/2025

Ως σύμβουλος ασφαλείας της DORNA, ο Loris Capirossi έδωσε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο πλαίσιο του podcast Mig Babol, και είπε πολλά για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του κορυφαίου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος μοτοσυκλέτας MotoGP.

O Capirossi έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα στο MotoGP, δύο στην κατηγορία των δίχρονων 125 cc (1990, 1991) και ένα στην κατηγορία των δίχρονων 250 cc, το 1998. Δύο χρόνια αργότερα ανέβηκε στην κορυφαία κατηγορία των δίχρονων 500 κυβικών εκατοστών και έπειτα ήταν από τους αναβάτες που έκαναν την μετάβαση στις τετράχρονες μοτοσυκλέτες το 2003, πάνω στην σέλα της Desmosedici GP03 των 989 cc. Στην κορυφαία κατηγορία ήταν επίσης ανταγωνιστικός και πέτυχε 9 νίκες, 13 pole positions και 42 βάθρα. Έχοντας κλείσει την αγωνιστική του καριέρα το 1999, ο Ιταλός εργάζεται πλέον ως σύμβουλος ασφαλείας της Dorna, και έχει τον τελευταίο λόγο για την ασφάλεια των αναβατών, όσον αφορά στις πίστες αλλά και στις μοτοσυκλέτες.

Ο Loris Capirossi φιλοξενήθηκε στο podcast Mig Babol και θυμήθηκε τα χρόνια του στη Ducati, που έμεινε από το 2003 έως το 2007, στην συνέχεια μετακόμισε στην Suzuki για τρεις σεζόν, πριν ξανά πάει στην Ducati για να κλείσει την καριέρα του το 2011.

Μαζί με τις αναμνήσεις από το παρελθόν, μεγάλο ενδιαφέρον είχαν τα λεγόμενα του Capirossi για τη νέα εποχή MotoGP που ξημερώνει το 2027.

Ας δούμε τις σημαντικότερες αλλαγές που έρχονται το 2027 (περισσότερα εδώ):

  • Ο κυβισμός των κινητήρων θα μειωθεί από 1000 cc σε 850 cc
  • Μέγιστος αριθμός κινητήρων που επιτρέπεται για κάθε αναβάτη σε μια σεζόν θα μειωθεί από επτά σε έξι
  • Το καύσιμο των μοτοσυκλετών θα είναι 100% βιώσιμα καύσιμα
  • Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ θα μειωθεί από τα 22 στα 20 λίτρα
  • Τα φαίρινγκ θα είναι 50mm πιο στενά και η “μούρη” της μοτοσυκλέτας θα είναι 50mm πιο μικρή
  • Όλα τα συστήματα ρύθμισης του ύψους της μοτοσυκλέτας και τα συστήματα holeshot θα απαγορευτούν
  • Τα δεδομένα GPS όλων των αναβατών θα είναι διαθέσιμα σε όλες τις ομάδες

Όλα τα παραπάνω γίνονται για να έχουμε ασφαλέστερους, πιο περιβαλλοντικά βιώσιμους και ανταγωνιστικότερους αγώνες. Η ασφάλεια θα επιτευχθεί με την μείωση του μεγέθους του κινητήρα και ως εκ τούτου τις μικρότερες ταχύτητες. Η χρήση 100% βιώσιμων καυσίμων θα κάνει τον θεσμό πιο “πράσινο”, ενώ η ανταλλαγή των δεδομένων GPS, η απαγόρευση των συσκευών ρύθμισης του ύψους του αναβάτη και ο περιορισμός της αεροδυναμικής θα “φουντώσουν” τον ανταγωνισμό, εστιάζοντας στις ικανότητες των αναβατών και παράλληλα θα μειώσουν το σημερινό χάσμα που χωρίζει τις μοτοσυκλέτες παραγωγής και εκείνες του MotoGP.

Στην πρόσφατη συνέντευξή του ο Capirossi λοιπόν δήλωσε πως μπορεί η τεχνολογία να έχει κάνει τεράστια βήματα, όμως εκείνος είναι πεπεισμένος πως η μεγάλη διαφορά προέρχεται από τα αεροδυναμικά βοηθήματα.

Δήλωσε ξεκάθαρα πως λατρεύει τα φτερά και είναι σίγουρος πως χωρίς τα αεροδυναμικά βοηθήματα η διαφορά μεταξύ της Ducati GP11, του 2011 και της σημερινής Ducati GP25 θα ήταν πολύ μικρή.

Desmosedici GP 03
Η Desmosedici GP 03

Στην συνέχεια ανέφερε πως η Ducati του 2003 ήταν ένα πραγματικό θηρίο και πως στο πρώτο τεστ στην Βαλένθια δοκίμασε πέντε διαφορετικά πλαίσια, γιατί η μοτοσυκλέτα δεν μπορούσε να πάει ευθεία! Ωστόσο, η τετράχρονη μοτοσυκλέτα τον κέρδισε και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ιταλός: “Ήταν βίαιη αλλά... προβλέψιμη, μπορούσα να ολισθήσω αν ήθελα, ενώ με τις δύστροπες δίχρονες μηχανές 500 cc μπορούσες να τραυματιστείς σοβαρά”

Οι εκτιμήσεις του Capirossi για το μέλλον του MotoGP από το 2027 και μετά είναι ενδιαφέρουσες. “Θα είναι μια ανατροπή: οι κινητήρες θα περάσουν από 1.000 σε 850 cc, τα συστήματα μορφοποίησης του ύψους θα καταργηθούν και τα μπροστινά φτερά θα είναι μικρότερα. Σύμφωνα με προσομοιώσεις, οι χρόνοι των γύρων θα είναι πιο αργοί από 1,5 έως 2,5 δευτερόλεπτα ανάλογα με την πίστα. Όμως η κατάσταση θα αλλάξει γρήγορα, οι μηχανικοί θα βρουν νέες λύσεις και σύντομα οι 850 cc θα είναι τόσο γρήγορες όσο οι σημερινές 1000 cc”.

Τέλος, ο Loris είναι βέβαιος πως η μικρότερη ισχύς δεν θα σημαίνει και λιγότερο θέαμα και οι αναβάτες θα πρέπει να δουλέψουν πιο σκληρά, ενώ με την Pirelli ως νέο προμηθευτή ελαστικών, πολλά θα αλλάξουν, μια νέα εποχή ξεκινά, που αξίζει να παρακολουθήσουμε.