O Lorenzo ο αλάθητος, και ο Pedrosa που ανδρώθηκε…

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/9/2015

Πέρασε μπροστά στην εκκίνηση, και κάνοντας έναν εκπληκτικό αγώνα, με την μοναδική συγκέντρωση που κανένας άλλος οδηγός δεν έχει, ο Lorenzo τερμάτισε μπροστά χωρίς να δώσει καμία μάχη. Ο μόνος που θα μπορούσε να τον κυνηγήσει είναι ο Marquez που αναπάντεχα τελείως, έπεσε στους πρώτους γύρους! Φανερά εκνευρισμένος με τη μοτοσυκλέτα του, ο Marquez δεν είχε καμία σοβαρή διεκδίκηση για το πρωτάθλημα, και τώρα έχασε και την ευκαιρία ενός θαύματος…

 

Ο Rossi που ξεκίνησε στην πίσω σειρά, πέρασε γρήγορα τον Iannone που έκανε άλλη μία φοβερή εκκίνηση, παρά τον πρόσφατο τραυματισμό του, στον ήδη ταλαιπωρημένο του ώμο, όταν γυμναζόταν.

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πιάσει κανείς τον Lorenzo στον ρυθμό που οδηγούσε, πολύ μπροστά από κάθε άλλο… Όπως ο ίδιος είπε, όταν πέρασε από την ευθεία και κατάλαβε από την πινακίδα ότι είχε πέσει ο Marquez, στεναχωρήθηκε πάρα πολύ, παρόλο που υπήρχε περίπτωση να παλέψει μαζί του. Ίσως βέβαια στεναχωρήθηκε γιατί αυτό θα σήμαινε ότι ο Rossi θα ανέβαινε στην δεύτερη θέση. Ποιος όμως να περίμενε, ότι ο Pedrosa θα έδινε τη μάχη της ζωής του, ότι θα πάλευε όπως τον έχουμε δει πολλά χρόνια πίσω!

Έχει κερδίσει τη θέση στο μυαλό όλων, ως ο πιο σταθερός αναβάτης, και είναι και ο βασικός λόγος που τον θέλει η Honda. Της φέρνει βαθμούς και είναι πάντα μπροστά, δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα για την ομάδα από έναν τόσο στεθερό δεύτερο αναβάτη. Αλλά είναι αυτό ακριβώς, ο δεύτερος αναβάτης. Στο τέλος του σημερινού αγώνα, πάλεψε καλύτερα κι από πρώτο!

Ο Rossi, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είχε υψηλές προσδοκίες, ούτε και είχε για χρόνια σε αυτή την πίστα, για να πούμε και την αλήθεια… Όμως η πτώση του Marquez έφερε την πιθανότητα να ανέβει στην δεύτερη θέση του βάθρου, κερδίζοντας λίγους περισσότερους, αλλά πολύτιμους βαθμούς, στην κόντρα του για το πρωτάθλημα με τον Lorenzo. Κάνοντας έναν αγώνα (της γνωστής) τακτικής, έμεινε κοντά στον Pedrosa διαλέγοντας να μην παλέψει σε όλη την διάρκεια ρισκάροντας. Στους τελευταίους γύρους, έκανε αυτό που περιμέναμε, την επίθεσή του, και εκείνη τη στιγμή ο Pedrosa αγρίεψε, όπως δεν έχει αγριέψει πρόσφατα, μην αφήνοντας τον Rossi να περάσει ούτε για μία στροφή!

Η ομάδα του Pedrosa έβγαζε τις πιο τρελές πινακίδες, πέρα από το “Vamos” που είναι γνωστό, τα υπόλοιπα μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι σήμαιναν, αλλά σίγουρα τον βοήθησαν, καθώς δεν το έβαζε κάτω, ούτε τη στιγμή που σχεδόν ακούμπησαν, σε μία ξεκάθαρη διεκδίκηση, χωρίς καμία παρανόηση.

Εξαιρετικοί τελευταίοι γύροι που πρέπει να τους δει κανείς, ξανά και ξανά, και με διαφορά το σημείο που άξιζε από τον αγώνα. Η Honda ήταν ξεκάθαρα πιο γρήγορη στην πίσω ευθεία, και στον τελευταίο γύρο που ο Rossi έκανε την απέλπιδα προσπάθεια, αλλάζοντας γραμμή για να στρίψει πρώτος, βγήκε στην ευθεία χωρίς να έχει την απαραίτητη δύναμη για να τα βάλει με την Honda. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μονάχα αυτός ήταν και ο λόγος που κέρδισε την μάχη για την δεύτερη θέση ο Pedrosa… έκανε έναν εξαιρετικό αγώνα και κατάφερε να κρατήσει πίσω τον “Rossi των τελευταίων γύρων”, αυτό είναι ηρωικό από μόνο του και φυσικά του αξίζουν συγχαρητήρια. Όπως είπε και ο ίδιος: “o Rossi κερδίζει όλους σε τέτοιες μάχες, οπότε είμαι πολύ ευτυχισμένος που τον κράτησα πίσω” και με τρομερή ειλικρίνεια πρόσθεσε “νιώθεις υπέροχα όταν καταφέρνεις πολύ καλά, αυτό στο οποίο δεν είσαι καλός”!

Μετά από αυτόν τον αγώνα της Ισπανίας, η διαφορά Lorenzo και Rossi πέφτει στους 14 βαθμούς και το πρωτάθλημα αναμένεται να είναι μια δυνατή μάχη ανάμεσα στις Yamaha!

Επόμενος αγώνας στις 11 Οκτωβρίου, στην Ιαπωνία 

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin