O Nicky Hayden απεβίωσε…

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

22/5/2017

Δυστυχώς η μεγάλη μάχη που έδινε ο Nicky Hayden έληξε με τον χειρότερο τρόπο. Ο Nicky υπέκυψε στα τραύματά του και έφυγε σήμερα από την ζωή με το Maurizio Bufalini Hospital της Cesena να ανακοινώνει τον θάνατό του.

Ο 35χρονος Αμερικανός είχε υποστεί κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και κατάγματα στον θώρακα, μεταφερόμενος ως πολυτραυματίας στο νοσοκομείο του Rimini και από εκεί στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Cesena. Είχε προηγηθεί τροχαίο ατύχημα, όταν τον παρέσυρε αυτοκίνητο κατά την διάρκεια της προπόνησής του με ποδήλατο, παρουσία κι άλλων ποδηλατιστών.

Ο Nicky Hayden είχε μακρά πορεία στους αγώνες, αποτελώντας για αυτόν οικογενειακή παράδοση από τον πατέρα και τους αδερφούς του. Το 2006 είχε κατακτήσει τον τίτλο στα MotoGP και το 2015 είχε μεταπηδήσει στα WSBK, ενώ πέρσι είχε πάρει μέρος σε δύο αγώνες στα MotoGP.

Ο Nicky Hayden ήταν από τους αναβάτες που οι αντίπαλοί τους σέβονται, τόσο για την αγωνιστική του παρουσία, όσο και για την στάση και το ήθος του, πράγμα που αποδεικνύεται με πολλούς τρόπους, και με πρώτο και κύριο ότι ο Hayden ήταν πάντοτε παρόν στους αγώνες των MotoGP συνομιλώντας με όλους. Έζησε τραγικές στιγμές, όπως τον θάνατο του Marco Simoncelli και είχε αποδεχτεί ότι οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Για αυτό και ο θάνατός του κατά την διαδικασία της προπόνησης, είναι ακόμα πιο τραγικός. Με τον Hayden κλείνει ο κύκλος των Αμερικανών στα παγκόσμια πρωταθλήματα ταχύτητας και πλέον οι σκέψεις όλων είναι στην οικογένειά του, με την οποία ο Hayden είχε τους πιο στενούς δεσμούς..

Καλό κουράγιο στους Earl – Rose – Jennifer – Kathleen – Tommy και Roger Hayden, στην αρραβωνιαστικιά του Jackie, στους στενούς φίλους και την ομάδα του..

Καλό ταξίδι Nicky

Ετικέτες

WSBK

motogp

https://bit.ly/MOTO_670

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/9/2025

Στη συνέχεια του ταξιδιού του με τη Harley-Davidson Pan America 1250 SP ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ανακαλύπτει περισσότερες ομορφιές των Highlands και περνά και στην Ιρλανδία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην τέταρτη κατά σειρά ανταπόκρισή του:

"Μπορεί με την άφιξή μας στη βόρεια εσχατιά της Σκωτίας (John o’ Groats) να αγγίξαμε την γεωγραφική κορύφωση του “Pan America Beyond the Map”, η Σκωτία ωστόσο διέθετε πολλά ακόμα τουριστικά “θέλγητρα”.

Έτσι, μετά από μια αυστηρή επιλογή αξιοθέατων, η οποία βασίστηκε στον υπολειπόμενο χρόνο μας (έχοντας καταγράψει 3.200 χλμ., βρισκόμασταν ημερολογιακά περίπου στη μέση του ταξιδιού), αποφασίσαμε να κινηθούμε νότια και να στρατοπεδεύσουμε πλησίον της λίμνης Loch Ness (στην κωμόπολη Drumnadrochit), απ’ όπου και θα εκδράμαμε στα πέριξ.

Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, η κοντινή ατμοσφαιρική πόλη Inverness, το παραλίμνιο μεσαιωνικό κάστρο Urquhart Castle και οι καταπράσινες δυτικές όχθες της Loch Ness μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μας, προσφέροντάς μας έναν μεγάλο αριθμό εντυπωσιακών εικόνων και αναμνήσεων από τα κεντρικά Highlands. Ούτε κι εμείς πάντως καταφέραμε να εντοπίσουμε στα ασάλευτα νερά της λίμνης Loch Ness το θρυλικό τέρας της, την περιβόητη Nessie!

Κάπου εδώ, ο Γιώργος πρότεινε να περικόψουμε κάποιες μέρες από το υπόλοιπο πρόγραμμα της Σκωτίας και να πάμε στην Ιρλανδία – η πρότασή του με βρήκε σύμφωνο. Αλλαγή ρότας λοιπόν και πορεία κατευθείαν για το λιμάνι Cairnryan (375 χλμ. νοτιοδυτικά της Drumnadrochit), απ’ όπου θα περνούσαμε ακτοπλοϊκώς στην Βόρεια Ιρλανδία. Σημείο αναφοράς της τελευταίας σκωτσέζικης διαδρομής αποτέλεσε η διάσχιση της πανέμορφης προστατευόμενης περιοχής Glencoe, ενώ καθοδόν για το λιμάνι Cairnryan η γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP δεν έκανε τελικά στάση στη πόλη Γλασκόβη, αλλά την παράκαμψε περιφερειακά…

Μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό ταξίδι (κόστος περίπου 100 ευρώ) αποβιβαστήκαμε στο νησί της Ιρλανδίας και συγκεκριμένα στην πόλη Belfast, την πρωτεύουσα της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας. Για τουλάχιστον 3 δεκαετίες, το Belfast (εξαιτίας της έκρυθμης πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε στην Βόρεια Ιρλανδία) μονοπωλούσε στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου, λόγω των επεισοδίων βίας και θανάτου μεταξύ Καθολικών Ιρλανδών και Άγγλων Προτεσταντών, τα οποία κόστισαν την ζωή σε χιλιάδες πολίτες.

Έχοντας μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος και του σημερινού καθεστώτος του Belfast, επισκεφθήκαμε το συμβολικό “Τείχος της Ειρήνης” (Peace Wall), φωτογραφηθήκαμε στο κέντρο της πόλης μπροστά στον πύργο-ρολόι Albert Memorial Clock, απαθανατίσαμε πάμπολλα πολύχρωμα γκράφιτι στην περιοχή του Καθεδρικού ναού και σβήσαμε την δίψα μας σε μια από τις δεκάδες παραδοσιακές pubs του Belfast, απολαμβάνοντας μια δροσερή μπύρα Guiness!"