Ο ΟΜΙΛΟΣ PIAGGIO ΚΑΙ H APRILIA ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ IVANO BEGGIO

Ξεκινώντας από το μηδέν, έκανε την Aprilia κατασκευαστή παγκόσμιας κλάσης
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

15/3/2018

Ο ΟΜΙΛΟΣ PIAGGIO ΚΑΙ H APRILIA ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ IVANO BEGGIO, ΙΔΡΥΤΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ ΑΠΟ ΝΟΑΛΕ

 

RobertoColaninno (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου Piaggio)

«Ο Beggio ήταν μεγάλος επιχειρηματίας, οραματιστής, ικανός να πραγματοποιήσει το όνειρο»

 

Romano Albesiano (Διευθυντής Αγωνιστικής Ομάδας Aprilia):

«Ξεκινώντας από το μηδέν, έκανε την Aprilia κατασκευαστή παγκόσμιας κλάσης»

 

Max Biaggi: «Συνδύασε το πάθος με τις δεξιότητές του, στους αγώνες ήταν για μένα σαν πατέρας»

 

Ο όμιλος Piaggio και η Aprilia με στοργή και σεβασμό θυμούνται τον IvanoBeggio, ιδρυτή της Aprilia, που απεβίωσε στις 13 Μαρτίου 2018, σε ηλικία 73 ετών.

 

Για τον Roberto Colaninno, Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του ομίλου Piaggio (όπου έχει ενταχθεί η Aprilia από το 2004): «ο Ivano Beggio συνδύασε επιτυχημένα τις ικανότητες και το θάρρος ενός επιχειρηματία με τη δημιουργικότητα και το αυθεντικό πάθος για τις μοτοσυκλέτες. Ήταν ένας οραματιστής μπροστά από την εποχή του, και ο εξαιρετικός συνδυασμός αυτών των παραγόντων του επέτρεψε να δημιουργήσει, πρακτικά από το μηδέν, μία από τις πιο λαμπρές ιστορίες στην ιταλική βιομηχανία μοτοσυκλετών, κάνοντας ένα όνειρο αληθινό. Ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε τη μνήμη του είναι η συνέχιση των αγώνων και της βελτίωσης της μάρκας Aprilia σε όλο τον κόσμο.»

RomanoAlbesiano, Διευθυντής αγωνιστικής ομάδας Aprilia:«Πρέπει να αναλογιστεί κανείς τους πρωταθλητές που ανέδειξε η Aprilia και τις νίκες που έχει συλλέξει για να αντιληφθεί τη σπουδαιότητα του έργου του Ivano Beggio. Η απόφαση για πρόκληση των Ιαπώνων στην πίστα, ο ανταγωνισμός με κορυφαίους παγκόσμιους κατασκευαστές, ξεκινώντας από το μηδέν και στο τέλος η νίκη, συνεπάγεται κατάθεση ψυχής και πνεύματος. Μεγάλες ικανότητες διαχείρισης αλλά και πολύ αγάπη για τον κόσμο μας».

Τον θυμάται επίσης ο παγκόσμιος πρωταθλητήςMaxBiaggi, ο οποίος ξεκίνησε τη λαμπρή καριέρα του με τον IvanoBeggio και την Apriliaτο 1992 : «Ο IvanoBeggio ήταν μέρος της ζωής μου ως  αθλητής – κάτι σαν πατέραςγια μέναστους αγώνες. Μου προσέφερε την εμπιστοσύνη του και μία αγωνιστική μοτοσυκλέτα όταν, μετά τη νίκη στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, πάλι με την Aprilia,ήμουν ακόμα ένα νεαρό αγόρι. Ήταν μια θαρραλέα και έξυπνη επιλογή.Και αυτό που θυμάμαι ξεκάθαρα από τον IvanoBeggio ήταν ο τρόπος που συνδύαζε τις ικανότητές του με πολύ πάθος, προκειμένου να βρίσκει τη δύναμη και την ενέργεια για το επόμενο βήμα. Αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στη νικηφόρο πορεία μου με την Aprilia

 

Ο IvanoBeggio, γεννήθηκε το 1944, ξεκίνησε το πάθος του για τους δύο τροχούς στο εργοστάσιο χειροποίητων ποδηλάτων Aprilia του πατέρα του, καινοτομώντας και διαφοροποιώντας την παραγωγή με την εισαγωγή μοτοσυκλετών και σκούτερ.

Το 1975, δημιούργησε μια μικρή ομάδα για την παραγωγή αγωνιστικών μοτοσυκλετών, η οποία, χάρη στην τεχνολογική και παραγωγική καινοτομία, έγινε σύντομα διάσημη, κερδίζοντας τελικά το ιταλικό πρωτάθλημα motocrossστις κατηγορίες125 και 250 cc το 1977. Από το 1980, η Aprilia άρχισε να παράγει μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού (50 και 125 κ.εκ.), παρουσιάζοντας στη συνέχεια εξαιρετικά επιτυχημένα, αισθητικά και τεχνολογικά καινοτόμα μοντέλα στην αγοράτης αστικής μετακίνησης: το 1991, το Scarabeo, το πρώτο σκούτερ με μεγάλους τροχούς στην ευρωπαϊκή αγορά, το 1992, το πρώτο δίχρονο σκούτερ και μοτοσυκλέτα με καταλυτική εξάτμιση, το 1993, το πρώτο σκούτερ πάνω από 50 κ.εκ., ενώ το 1998 μπήκε στον κόσμο των μοτοσυκλετών μεγάλου κυβισμού με την RSV Mille.

Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μοτοσυκλετών, όπου έκανε το ντεμπούτο της το 1985 στην κατηγορία των 250cc, η Aprilia ανέδειξε μεγάλους πρωταθλητές παγκοσμίου επιπέδου, μεταξύ των οποίων οι Max Biaggi, Marco Simoncelli, Valentino Rossi, Casey Stoner, Alvaro Bautista, Loris Capirossi, Marco Melandri, Manuel Poggiali και Alessandro Gramigni.

Με 294 νίκες σε Grand Prix στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από το 1987 μέχρι σήμερα, η Aprilia κατέχει το ρεκόρ του πιο νικηφόρου ευρωπαίου κατασκευαστή στην ιστορία των κορυφαίων αγώνων μοτοσυκλέτας.Αυτές οι νίκες συνοδεύονται από 54 παγκόσμιους τίτλους: 38 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (20 στην κατηγορία 125cc και 18 στην κατηγορία 250cc), 7 στο Superbike (διπλός τίτλος Aναβάτη / Κατασκευαστή το 2010, 2012 και 2014, τίτλος Κατασκευαστή το 2013) και 9 σε αγώνες Off Road  (7 σε Supermoto και 2 σε Trial). Η συλλογή τροπαίων της Aprilia περιλαμβάνει επίσης Superstock 1000 FIM Cup, το 2015,που κέρδισε με την RSV4 RF και αναβάτη τον Lorenzo Savadori, σήμερα οδηγός της Aprilia στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike μαζί με τον Eugene Laverty.

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project