Ο Pierre Terblanche στην Norton !

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/1/2011

Με μια αναπάντεχη κίνηση που σηματοδοτεί την εμφάνιση ενός σημαντικού νέου παίκτη στον όλο και πιο δραστήριο ευρωπαϊκό κλάδο της μοτοσυκλέτας, ο Pierre Terblanche μετακόμισε πλέον στην Βρετανία –από τις 4 Ιανουαρίου– αναλαμβάνοντας να διευθύνει την ανάπτυξη των μελλοντικών μοντέλων της αναγεννημένης ιστορικής φίρμας που εδρεύει στο Donington Park. Ο Terblance, που γεννήθηκε στην Νότια Αφρική, είναι 54 ετών και τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει δημιουργήσει μια σειρά από μοτοσυκλέτες που επάνω τους έχει εκφραστεί το ταλέντο του και ο καινοτόμος σχεδιασμός του. Έχοντας εργαστεί για την Ducati, την Cagiva και πιο πρόσφατα για την Moto Guzzi, η παρουσία του πλέον στην Norton δείχνει ότι ο δρόμος που άρχισε ο ιδιοκτήτης της Stuart Garner για να την φέρει πάλι στην παγκόσμια αγορά, θα σημαδευτεί από τις σχεδιαστικές ικανότητες του Pierre, για την ανάπτυξη νέας σειράς μοντέλων της Norton με σύγχρονους υγρόψυκτους κινητήρες με επικεφαλής εκκεντροφόρους. Μοντέλα που θα προστεθούν στη σειρά των “ρετρό” Commando 961 που παράγονται τώρα με τον αερόψυκτο δικύλινδρο με τα ωστήρια. "Η εμπειρία του Pierre να φέρνει καινοτόμα προϊόντα στην αγορά θα αποτελέσει παράγοντα ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μοντέλων της Norton, δίνοντας παράλληλα τον δέοντα σεβασμό προς τις παράδοσή της”, λέει ο Garner και συνεχίζει, “η αποδεδειγμένη ικανότητά του να σκέφτεται έξω από τα συνηθισμένα, σεβόμενος την εικόνα της μάρκας με γεμίζει ενθουσιασμό που έχει έρθει να δουλέψει μαζί μας. Συνδυάζοντας την κλίση του να σχεδιάζει μοναδικές μοτοσυκλέτες, με την αγωνιστική ιστορία της Norton, θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε μια σειρά μοτοσυκλετών που δεν θα μοιάζουν με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα που είναι στην αγορά."
Αυτή είναι μια πρόκληση την οποία Pierre Terblanche απολαμβάνει. "Η Norton είναι ένα από τα μεγάλα ονόματα της μοτοσυκλέτας, και ήταν πάρα πολύ καλή ευκαιρία να συμμετέχω στην προσπάθεια να αποκτήσει τη παλιά της αίγλη, δημιουργώντας κάτι φρέσκο, αντλώντας από την ιστορία της και εκφράζοντάς σε σύγχρονο πλαίσιο”, λέει και συνεχίζει, “πολλές από τις μοτοσυκλέτες που θαύμαζα έχουν φτιαχτεί από τη Norton. Η John Player Norton με το αυτοφερόμενο πλαίσιο είναι από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών όπως και η Norton Manx, η απόλυτη αγωνιστική μονοκύλινδρη όλων των εποχών. Μου αρέσει επίσης και η αρχική Commando ενώ ανυπομονώ αν οδηγήσω την καινούρια. Aκόμη το ότι ο άνθρωπος που παίρνει τις αποφάσεις και πληρώνει, ο Stuart, έχει το γραφείο του στην άλλη άκρη του εργοστασίου – και το οποίο δεν είναι πολύ μεγάλο – με κάνει να πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε καλά πράγματα για την Norton και μάλιστα παίρνοντας πιο γρήγορα τις αποφάσεις από ότι στα μεγάλα εργοστάσια όπως της Ducati και Piaggio”. Απόφοιτος του Royal College of Art του Λονδίνου, εργάστηκε για την VW από το 1986 έως το 1989. Ήταν ήδη κάτοχος Ducati όταν ικανοποίησε την φιλοδοξία τους και μεταπήδησε στην Cagiva και μάλιστα δίπλα στον Massimo Tamburini στο κέντρο σχεδιασμού του, το CRC, αρχικά στο Ρίμινι και αργότερα στο Σαν Μαρίνο. Εκεί, εργάστηκε παράλληλα με τον Tamburini, αρχικά στην Paso 907, στην συνέχεια στην 888 Superbike, και τελικά στην αντικαταστάτριά της, την 916. Το 1992, ο Terblanche μετακόμισε στο κέντρο Morazzone της CRC , όπου δημιούργησε το περίφημο αγωνιστικό Ducati Supermonο, το Cagiva Canyon 600, και το Grand Canyon 900. Στην δημιουργία του Supermono συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον νεαρό τότε μηχανικό Claudio Domenicali που ήταν υπεύθυνος γι' αυτό. Μετά την εξαγορά της Ducati από την TPG ο Terblance έφτιαξε το 1998 την 900 Supersport ενώ στην Intermot της ίδιας χρονιάς έδειξε το καινοτόμο και περιορισμένης παραγωγής MH900 Evoluzione, την πρώτη μοτοσυκλέτα που πουλήθηκε αποκλειστικά από το διαδίκτυο. Για την παραγωγή της έπρεπε να πείσει ο ίδιος την διοίκηση, όπως έκανε και στην περίπτωση της Multistrada που μπήκε στην παραγωγή το 2003. Μια μοτοσυκλέτα που βοήθησε πολύ στην αύξηση των πωλήσεων της εταιρείας και ήταν αποκλειστικά δική του σύλληψη.
Στο τέλος του ίδιου έτους, στο Tokyo Motor Show, έδειξε τις τρεις Sportclassic οδηγώντας την Ducati να τις βάλει σε παραγωγή. Στο τέλος του 2004 παρουσίασε το Hypermotard κάνοντας ιδιαίτερη εντύπωση στον κόσμο που την αντίκρισε στο Μιλάνο. Η μόνη από της δημιουργίες του Terblanche που δεν ενθουσίασε όταν εμφανίστηκε ήταν η 999, το 2003. Παρά του ότι ήταν καλύτερη και ευκολότερη μοτοσυκλέτα από την 916 δεν έπεισε τελικά ούτε κερδίζοντας τρεις παγκόσμιους τίτλους.
Μετά την αναχώρηση από τη Ducati το Δεκέμβριο του 2007, ο Terblanche εργάσθηκε ως σύμβουλος σχεδιασμού για διάφορες εταιρείες, κυρίως στην ναυπηγική βιομηχανία. Ένα χρόνο αργότερα ξαναγύρισε στις μοτοσυκλέτες και από τον Νοέμβριο του 2008 μέχρι τώρα, εργάστηκε ως σύμβουλος με πλήρη απασχόληση για την Piaggio, σε ποικιλία σχεδίων, συμπεριλαμβανομένων σκούτερ και μοτοσυκλετών, κυρίως μελλοντικά μοντέλα της Aprilia και Moto Guzzi. Χαρακτηριστικές δημιουργίες του ήταν και τα τρία πρωτότυπα μοντέλα που παρουσίασε η Μοτο Guzzi με τον κλασικό της κινητήρα στο Μιλάνο τo 2009, όπου έλαμψαν σαν αστέρια, και ίσως δούμε στο μέλλον κάποιο από αυτά να μπαίνει στη παραγωγή. Αλλά τώρα ο Pierre Terblanche είναι στη Μεγάλη Βρετανία, με την πρόκληση της αναζωογόνησης της Norton. Θα είναι συναρπαστικό να δούμε τι νέες ιδέες θα βγουν από το στούντιο σχεδίασης που είναι ήδη εγκατεστημένο γι 'αυτόν μέσα στο εργοστάσιο της Norton στο Donington Park - και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ καιρό για να μάθουμε...
Pierre

Honda: Νέες πατέντες δείχνουν τον πολυαναμενόμενο V4 κινητήρα

Ο εμβληματικός V4 της Honda – Συζητιέται χρόνια και εξελίσσεται παρασκηνιακά
Honda V4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

12/12/2025

Η κατάθεση μίας ακόμη πατέντας που αποκαλύφθηκε τον Δεκέμβριο του 2025 δείχνει έναν καινούργιο V4 κινητήρα με ενδιαφέρουσες τεχνικές λεπτομέρειες.

Η Honda έχει δεκαετίες εμπειρίας πάνω στη φιλοσοφία του V4 με μοντέλα να φέρουν την διάταξη στη παραγωγή από το 1982 (VF750S) έως το 2020 (VFR1200X), με τους V4 κινητήρες να έχουν εκλείψει από τη μαζική της παραγωγή εδώ και χρόνια.

Honda V4

Ο τελευταίος μεγάλος V4 κινητήρας της Honda (VFR 1200Χ) χαρακτηριζόταν από τις διαστάσεις του, όντας ένας ιδιαίτερα περίπλοκος, ογκώδης και βαρύς κινητήρας με την Honda να θέτει τώρα ως στόχο την διευκόλυνση των διαδικασιών κατασκευής και τη συναρμολόγησης.

Honda V4

Οι ευρεσιτεχνίες αναφέρονται σε κύκλωμα λίπανσης, σχεδιασμένο για να μειώνει τις εσωτερικές τριβές στις αντλίες λαδιού καθώς και σε σύστημα ψύξης με αγωγούς μεταξύ των κυλίνδρων, ενισχύοντας την διαχρονικά προβληματική ψύξη των πίσω κυλίνδρων με το μεγάλο νέο εδώ όμως να είναι η προσπάθεια πλατφορμοποίησης του κινητήρα, που προσαρμόζεται από V4 σε έναν “μισό” δικύλινδρο εν σειρά στα πρότυπα της Aprilia (RSV4 / RS660) αλλά και της δικής της σειράς δικύλινδρων σε σειρά κίνητρων δίκυκλων (NC700/NC750) που βασίστηκε σε σχέδια και την αρχιτεκτονική ενός τετρακύλινδρου κινητήρα αυτοκίνητων (Fit/Jazz).

Honda V4

Στα σχέδια ο κινητήρας δείχνει πιο συμπαγής, με το σώμα και το κιβώτιο να δείχνουν μικρότερα, ίσως χάρη στο νέο σύστημα λίπανσης, που χρησιμοποιεί διαδρομές μέσα στο ίδιο το κάρτερ και μικρούς αποταμιευτήρες για τη λίπανση των επιμέρους στοιχείων.

Honda V4

Η Honda κατοχύρωσε αυτές τις πατέντες που προστατεύουν επιμέρους τεχνικές λύσεις για έναν νέο V4 κινητήρα, βελτιστοποιώντας της παραγωγικές της διαδικασίες και στοχεύοντας μακριά, στην χρονική  διάρκεια και ευελιξία του σχεδιασμού της.

Honda V4

Αυτό που κινεί περισσότερο το ενδιαφέρον είναι το επίπεδο λεπτομέρειας, που σε αντίθεση με προηγούμενες πατέντες της Honda, εμφανίζουν μια πιο αναλυτική απεικόνιση του κινητήρα, που ενδεχομένως υποδηλώνει ότι η εξέλιξη βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο.

Άλλωστε προ ετών ο Tetsuyo Suzuki, επικεφαλής του R&D της Honda, είχε επιβεβαίωσει ότι υπάρχουν τρία project σε παράλληλη εξέλιξη, ακόμη σε επίπεδο μελέτης.

“Υπάρχουν τρία project που εξετάζουμε σοβαρά. Οι επιλογές είναι η αντικατάσταση του Fireblade, το RVF1000 και μια πιο οικονομική έκδοση του RC213V-S. Τα μελετάμε και τα τρία παράλληλα και όλα βρίσκονται υπό σοβαρή σκέψη, αλλά είναι πιθανό να περάσει στην παραγωγή μόνο ένα ή ίσως δύο από αυτά.”

Honda V4

Άλλωστε δεν είναι το μόνο στέλεχος της Honda που έχει στρέψει το ενδιαφέρον σε αυτή την κατεύθυνση, με τον επικεφαλής  μηχανικό του HRC, Yuzuru Ishikawa να δηλώνει μέσα στο καλοκαίρι, πως η Fireblade εμμένει στον εν σειρά τετρακύλινδρο γιατί είναι ελαφρύτερος και φιλικότερος για χρήση στον δρόμο, πράγμα που ήταν προτεραιότητα μέχρι το 2019. Στην πορεία προέκυψε και η ανάγκη για μια μοτοσυκλέτα πιο προσανατολισμένη στην χρήση πίστας και έτσι ήρθε η έκδοση RR-R.

Συμπλήρωσε λέγοντας πως η Honda θα συνεχίσει να προσφέρει μοτοσυκλέτες επιδόσεών για χρήση τόσο στην πίστα όσο και στον δρόμο αλλά ο ίδιος δεν θεωρεί πως είναι σωστή κατεύθυνση για το εργοστάσιο να περάσουν στην παραγωγή μοτοσυκλέτες με κινητήρες που προέρχονται από τα MotoGP, "Αν όμως αλλάξουν οι απαιτήσεις της αγοράς προς την ισχύ και την απόδοση προφανώς και εμείς θα στραφούμε εκεί."

 Η Honda κατέθεσε τις πατέντες τον Μάιο του 2024 και αυτές είδαν το φως της δημοσιότητας στο τέλος του 2025. Με βάση την πεπατημένη, δεν περιμένουμε να έρθει στην παραγωγή πριν περάσουν τουλάχιστον δύο χρόνια, αν και οι πιθανότητες για επιστροφή του V4 δείχνουν να αυξάνονται.

Ετικέτες