Ο πρώτος νεκρός μοτοσυκλετιστής στο "Μεγάλο Περίπατο" της Βαρκελώνης

Όταν η Δικαιοσύνη συμπεριφέρεται σαν υοπχείριο των πολιτικών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

22/12/2020

Το γεγονός πως ένας μοτοσυκλετιστής σκοτώθηκε πέφτοντας πάνω στα τσιμεντένια οδοφράγματα που έβαλε ο δήμαρχος της Βαρκελώνης στο κέντρο της πόλης για να δημιουργήσει τον δικό του "Μεγάλο Περίπατο", δεν εξέπληξε κανέναν στην Ισπανική πόλη. Από την αρχή που μπήκαν αυτά τα τσιμεντένια μπλοκ στους δρόμους και έγινε η περιμετρική οριοθέτησή τους με γυαλιστερή κίτρινη μπογιά, οι οργανώσεις μοτοσυκλετιστών και ποδηλατιστών της πόλης έκαναν επίσημες και έγγραφες διαμαρτυρίες στο Δήμο, υποδεικνύοντας το προφανές, δηλαδή πως τα μέσα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την οριοθέτηση είναι επικίνδυνα και ακατάλληλα και πρέπει να αντικατασταθούν. Ο Δήμος της Βαρκελώνης φυσικά τους έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι, γνωρίζοντας πως οι εισαγγελείς και οι δικαστές θα κάνουν όπως πάντα τα στραβά μάτια για τη χρήση παράνομων και επικίνδυνων υλικών στους δρόμους της πόλης. Διότι νόμοι που να καθορίζουν με απόλυτη ακρίβεια ποιες πρέπει να είναι οι προδιαγραφές υλικών οδοποιίας και σχεδιασμού των δρόμων υπάρχουν στην Ισπανία.

Οι Ισπανοί εισαγγελείς και οι δικαστές τους… αγνοούν. Σας θυμίζουν όλα αυτά κάτι σχετικό με τον "Μεγάλο Περίπατο" της Αθήνας; Πάμε τώρα στο δυσάρεστο συμβάν του θανατηφόρου ατυχήματος που συνέβη πριν μερικές μέρες στο κέντρο της Βαρκελώνης. Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, ένα αυτοκίνητο χτύπησε έναν 28 ετών μοτοσυκλετιστή στη διασταύρωση, με αποτέλεσμα να τον κατευθύνει προς τα τετράγωνα τσιμεντένια μπλοκ προκαλώντας του ακαριαίο θάνατο.

Παρά τις μαρτυρίες των ανθρώπων που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια το περιστατικό, η αστυνομία δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα επίσημο πόρισμα και κανείς εισαγγελέας δεν έχει ασκήσει ποινικές διώξεις στον δήμαρχο και σε όσους συμμετείχαν στο “σχεδιασμό” και τη “μελέτη” αυτού του εξόφθαλμα παράνομου έργου. Η μόνη αντίδραση του “οργανωμένου” κράτους ήταν να στείλει ψυχολόγους στην οικογένεια του θύματος για… παρηγοριά. Σε αντιδιαστολή και για να καταλάβουν όλοι πως την απόλυτη ευθύνη για την ασυδοσία των πολιτικών αρχόντων και των δημόσιων υπηρεσιών σε ορισμένες χώρες της Μεσογείου την έχουν αποκλειστικά και αυτούσια οι εισαγγελείς και οι δικαστές, θα σας θυμίσουμε πως πριν μερικούς μήνες στο Λονδίνο ένας μοτοσυκλετιστής τραυματίστηκε σοβαρά καθώς έχασε τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του πατώντας πάνω σε βαμμένες διαγραμμίσεις του λεωφορειόδρομου. Καθώς το Λονδίνο είναι σε αγγλοσαξονική χώρα και έχει αγγλοσάξονες αστυνομικούς και δικαστές, το ανακριτικό της τροχαίας μέτρησε και διαπίστωσε πως η μπογιά των διαγραμμίσεων δεν είχε την πρόσφυση που ορίζουν οι προδιαγραφές, ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου και ο δικαστής επέβαλε πρόστιμο στο Δήμο και επιδίκασε αποζημίωση στον μοτοσυκλετιστή.

Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ οργανωμένου κράτους με ανεξάρτητη δικαιοσύνη και όλων των υπολοίπων. Η διαφορά δεν είναι στους νόμους, αλλά στην καθολική εφαρμογή τους.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”