O Stefan Merriman και η CDR Yamaha WR450F

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

30/5/2014

Ποιός θυμάται τον Stafan Merriman; Τον τέσσερις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή εντούρο τον είχαμε δει στον πρώτο αγώνα παγκοσμίου στην Ελλάδα, στα Καλάβρυτα το 2003, τότε με Honda CR250R. Ακόμα θυμάμαι τις... ποδίτσες που είχε κάτω από τα μαρσπιέ, για να μην τον φρενάρουν όταν τα έσερνε κάτω στα μπερμ! Πρώτο μπόι ο Merriman, ίσα που ξεχώριζε το κεφάλι του πάνω από το τιμόνι, αλλά όταν ξεκίναγε ήταν ποίημα να τον βλέπεις να οδηγεί. Κάνοντας πολλές θυσίες, ο Νεοζηλανδός είχε έρθει στην Ευρώπη κι έμενε χρόνια σε τροχόσπιτο με την γυναίκα και το παιδί του, ακολουθώντας τους αγώνες. Κατάφερε να κερδίσει τέσσερα παγκόσμια, άλλες τρεις χρονιές ήρθε δεύτερος, μία τρίτος, μία τέταρτος και δύο πέμπτος. Όταν πια δεν ήταν ανταγωνιστικός, επέστρεψε στην Αυστραλία, όπου αγωνίζεται ακόμα στο πρωτάθλημα, στα 41 του χρόνια, και τερματίζει σταθερά στις πρώτες θέσεις. 


"Το 2013, στην αρχή δεν τα πήγαινα και πολύ καλά, αλλά τελικά κατάφερα να τερματίσω δεύτερος στην Ε2, και μόνο πέντε βαθμούς από την τρίτη θέση της γενικής. Είμαι χαρούμενος με το αποτέλεσμα, άλλωστε έχω περάσει τα 40, και όντως γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κερδίζω τους νεότερους. Το καλύτερο πράγμα στην ηλικία μου – όπως λέω, δεν είμαι γέρος, απλά πιο έμπειρος... – είναι πως δεν κολλάω σε ένα θέμα του αγώνα ή της μοτοσυκλέτας. Μπορώ να βλέπω την μεγαλύτερη εικόνα πια, σε αντίθεση με τότε που ήμουν νέος και πιο παρορμητικός.
Μέσα στη χρονιά χρησιμοποιώ δύο μοτοσυκλέτες για τους αγώνες, κι άλλες τρεις για προπονήσεις. Εκτός των αγώνων, καβαλάω δύο με τρεις μέρες την εβδομάδα, κάνω και cross-training για να κρατάω την μαχητικότητά μου."


Ιδού η λίστα των αλλαγών του WR450R με το οποίο τρέχει στο πρωτάθλημα AORC:
• Εκκεντροφόροι φτιαγμένοι στην Νέα Ζηλανδία
• Ροϊκή εξέλιξη κεφαλής
• Συμπλέκτης GYTR
• Ρεζερβουάρ YZ250F Team Rinaldi carbon fiber
• Προγραμματιζόμενη ανάφλεξη Vortex 10 θέσεων
• Υποπλαίσιο ΥΖ250F για 20mm χαμηλότερο ύψος σέλας
• Πλαϊνά καπάκια YZ250F
• Στάνταρ πλάκες πιρουνιού, τιμόνι Renthal
• Λάστιχα Dunlop
• Πιρούνι YZ450F με αλλαγές σε valving και ελατήρια

ΙΟΜΤΤ: Θεατρική παράσταση για τον Michael Dunlop - The Safety Catch

"Να αγωνίζεται κανείς ή να μην αγωνίζεται;" - Σαιξπηρικός διάλογος με τον νεκρό πατέρα του
The Safety Catch
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/5/2025

Η παράσταση διάρκειας 90 λεπτών, με τίτλο The Safety Catch, ακολουθεί έναν φανταστικό διάλογο μεταξύ του Michael Dunlop, 29 πλέον φορές νικητή του TT (τον οποίο ενσαρκώνει ο Andrew McCracken), και του Liam Beckett (Fra Gunn), στενού φίλου του εκλιπόντος πατέρα του Michael και επίσης νικητή στο Isle of Man, Robert.

Η παράσταση πραγματεύεται φιλοσοφικά ερωτήματα και έννοιες - παλιά όσο ο άνθρωπος. Το νόημα, ο στόχος, η αφοσίωση, το ρίσκο, η απώλεια και η επιτυχία αποκτούν άλλη διάσταση μέσα από το πρίσμα ενός αναβάτη που ερχόμενος από μια οικογένεια με βαριά αγωνιστική παράδοση και κληρονομιά έχει κατορθώσει να είναι ο πλέον επιτυχημένος αναβάτης στο ΤΤ του Isle of Man, ιστορία που γράφεται ακόμα. Έχοντας χάσει όμως στον βωμό της ταχύτητας θείο, πατέρα και αδερφό.

Με φόντο τον θάνατο του αδερφού του, William Dunlop, στους αγώνες Skerries το 2018, η παράσταση εστιάζει σε μια έντονη συζήτηση μεταξύ των δύο χαρακτήρων, για το αν ο Michael πρέπει να συνεχίσει να αγωνίζεται.

The Safety Catch

Ο Nick Snow, συγγραφέας του έργου, εξηγεί: “Πολλά έργα του Σαίξπηρ ήταν μεταφορές ελληνικών τραγωδιών. Αν σκεφτείτε την ιστορία του Αχιλλέα, είχε να κάνει μια επιλογή, ένα δίλημμα, να κυνηγήσει τη δόξα και τον μύθο με κάθε κόστος, ακόμα και θανάσιμο, ή να αποσυρθεί και να απολαύσει μια ήσυχη ζωή. Κάπως έτσι είναι το δίλημμα κάθε αναβάτη αγώνων δρόμου.”

Ο Snow, εκδότης στο επάγγελμα, έγραψε το The Safety Catch κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ύστερα από μια κουβέντα στα γυρίσματα της ταινίας Prisoners of the Moon, στην οποία συμμετείχε ως σεναριογράφος.

“Εκείνη την περίοδο, όλοι μας καλούμασταν να επανεκτιμήσουμε τη σχέση μας με τον κίνδυνο. Έτσι, βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον να ερευνήσω πώς οι άνθρωποι σταθμίζουν το ρίσκο έναντι της ανταμοιβής στη ζωή τους”, συνεχίζει.

“Οι αγώνες δρόμου είναι ίσως το πιο εξαιρετικά επικίνδυνο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς. Όμως, αν μιλήσεις με οποιονδήποτε αναβάτη, θα σου πει ότι αξίζει. Η ζωή δεν είναι ποτέ πιο έντονη από τη στιγμή που τη ρισκάρεις – είναι η πρόκληση και το γεγονός ότι τα κατάφερες που δίνουν νόημα.”

The Safety Catch

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα το 2022 και ακολούθησε μια εβδομάδα με sold-out παραστάσεων στο θέατρο Lyric στο Belfast το φθινόπωρο του 2023. Η κινηματογραφημένη εκδοχή προβάλλεται τώρα στο The Studio Theatre στο Douglas και στο Erin Arts Centre στο Port Erin.

“Είχε καλές κριτικές και θερμή υποδοχή από το κοινό”, λέει ο Snow. “Θέλαμε να την περιοδεύσουμε στην Ιρλανδία και πιθανότατα θα το κάνουμε, σίγουρα θα πάμε σε μέρη όπως το Coleraine και το Port Stewart.”

Η συγγραφή της παράστασης ενέπνευσε επίσης τον Nick να ξαναμπεί στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, καθώς είχε σταματήσει την οδήγηση μετά από σύντομη εμπειρία με μια Yamaha RD125 στα 17 του.

“Καθώς έγραφα, σκεφτόμουν ότι αυτό ήταν ανόητο, πώς μπορώ να περιγράψω τι σημαίνει να είσαι αγωνιζόμενος δρόμου, αν δεν έχω καν ανέβει σε μηχανή;” παραδέχεται. “Ένα από τα ελάχιστα πράγματα που μπορούσες να κάνεις κατά την καραντίνα ήταν να πας σε σχολή μοτοσυκλέτας. Έτσι, έκανα τα απαραίτητα μαθήματα και εξετάσεις το 2021.”

“Αγόρασα μια Honda CB500X – εξαιρετική και ιδανική για πρώτη μηχανή – και περίπου έναν χρόνο μετά την αντάλλαξα με μια νέα Honda Hornet.”