Ακολουθεί η ανακοίνωση της ελληνικής αντιπροσωπείας:
 

Παρά τις νομικές απαγορεύσεις και κοινωνικές αντιστάσεις, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, διεκδικώντας την ισότητα στον χώρο της μετακίνησης και των σπορ

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ιράν εξετάζει την άρση της απαγόρευσης για τις γυναίκες που θέλουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, επιτρέποντας επιτέλους στις γυναίκες αναβάτριες να κινούνται νόμιμα πάνω σε δύο τροχούς.

Το AL-Monitor, ανεξάρτητη ιστοσελίδα ειδήσεων για τη Μέση Ανατολή, αναφέρει ότι αυτή τη στιγμή εξετάζεται στο ιρανικό κοινοβούλιο νομοσχέδιο που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στο ζήτημα, εφόσον ψηφιστεί. Ο Kazem Delkhosh, βοηθός του προεδρικού γραφείου για κοινοβουλευτικά θέματα, δήλωσε στα τοπικά μέσα: “Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος με γυναίκες που οδηγούν μοτοσυκλέτες, οι ζημιές σε άλλα οχήματα ή πεζούς δεν καλύπτονται από ασφάλιση. Αυτό θέτει σοβαρούς οικονομικούς κινδύνους όχι μόνο για τις γυναίκες αναβάτριες αλλά για όλους τους χρήστες του δρόμου.”

Προς το παρόν, οι γυναίκες στο Ιράν μπορούν να αποκτήσουν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου, αλλά όχι μοτοσυκλέτας, δημιουργώντας ένα νομικό κενό που επηρεάζει τόσο τις ίδιες όσο και τους υπόλοιπους οδηγούς.

Τον Ιανουάριο του 2024 υπήρξε μια ακτίδα ελπίδας, όταν η Αντιπρόεδρος για Θέματα Γυναικών, Ensieh Khazali, δήλωσε ότι γινόταν εργασία για να επιτραπεί στις γυναίκες να αποκτήσουν άδεια μοτοσυκλέτας, μια κίνηση που θα σήμαινε σημαντική αλλαγή πολιτικής. Ωστόσο, μέχρι τον Μάιο η αισιοδοξία αυτή είχε εξαφανιστεί, καθώς ο Υπουργός Εσωτερικών Ahmad Vahidi δήλωσε ότι το θέμα δεν ήταν καν στην ατζέντα της κυβέρνησης.

Η συζήτηση αυτή που επανήλθε στο προσκήνιο, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο περιορισμών των δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο Ιράν, όπως οι νόμοι για την υποχρεωτική κάλυψη κεφαλιού και οι διακρίσεις στην μεταχείριση σε θέματα διαζυγίων, επιμέλειας παιδιών και κληρονομιάς. Το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα φαίνεται ότι παραμένει ακόμα στον πάγο.

Οι γυναίκες μπορούν να συμμετάσχουν σε αγώνες μοτοσυκλέτας ως άθλημα, αλλά δεν τους επιτρέπεται να οδηγούν σε δρόμους πόλεων, σύμφωνα με τους ισλαμικούς περιορισμούς του Ιράν. Πριν την ισλαμική επανάσταση του 1979, οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα. Με την ίδρυση της Ισλαμικής Δημοκρατίας, οι κανονισμοί έγιναν σκιώδεις και ασαφείς αφήνοντας περιθώρια ερμηνείας.

Το βασικό εμπόδιο είναι η αδυναμία έκδοσης άδειας. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αναφέρει ότι “η έκδοση αδειών οδήγησης μοτοσυκλέτας για ‘άνδρες’ αποτελεί ευθύνη της Αστυνομίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν”, αποκλείοντας ουσιαστικά με αυτή την διατύπωση τις γυναίκες.

Στο παρελθόν, η Fatemeh Eftekhari από την Ισφαχάν κέρδισε δικαστικά το δικαίωμα για άδεια το 2019, αλλά η απόφαση ανατράπηκε το 2020 και η άδεια της ακυρώθηκε ενώ παράλληλα, είχε δεχτεί και επίθεση λόγω εμφάνισής της με μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό.

Το 2016, ο ανώτατος ηγέτης Ali Khamenei είχε δηλώσει ότι η ποδηλασία ή η οδήγηση μοτοσυκλέτας από γυναίκες μπροστά σε μη κοντινούς συγγενείς άνδρες μπορεί να προκαλέσει διαφθορά και πρέπει να αποφεύγεται, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα εάν δεν υπάρχουν μη συγγενείς παρόντες.

Η αντίσταση των Ιρανών γυναικών

Παρά τους περιορισμούς, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, ειδικά μετά την εξέγερση του 2022 σε συνέχεια της δολοφονίας της Mahsa Amini. Εικόνες και βίντεο γυναικών που οδηγούν χωρίς την υποχρεωτική hijab διαδόθηκαν στο διαδίκτυο, δείχνοντας τη διαρκή αντίσταση στους περιορισμούς.

Η μάχη για το δικαίωμα των γυναικών να οδηγούν μοτοσυκλέτα συνεχίζεται με την υποστήριξη ακτιβιστριών όπως η Nora Naraghi, Ιρανή μοτοσυκλετίστρια από τη θρησκευτική μειονότητα των Baha’i, κόρη της, άλλοτε φυλακισμένης για τις διεκδικήσεις της, Shahrzad Nazifi, της πρώτης γυναίκας που κατείχε επίσημη κατάταξη σε αγώνες motocross στο Ιράν.