Panamerican Crossing 2014: Αλάσκα – Βανκούβερ

5/9/2014

"Το τέλος…"

Με την Αλάσκα να αποτελεί άλλο ένα "τρόπαιο" στη μεγάλη ταξιδιωτική συλλογή μου, επέστρεψα και πάλι στην κωμόπολη Dawson Creek, την αφετηρία του Alaska HWY. Το "Panamerican Crossing 2014" είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί, αφού η μαύρη ΚΤΜ –μετά τον επαναπροσδιορισμό του ταξιδιού στο Μεξικό– είχε καταφέρει να με ταξιδέψει από την μια άκρη της αμερικανικής ηπείρου στην άλλη: από την Αργεντινή της Εβίτα Περόν και του Μαραντόνα, στην Αλάσκα των γηγενών Ινουίτ (Εσκιμώων) και Αλουίτ.
Υπολείπονταν άλλα 4.800 χιλιόμετρα για να φτάσω στην Νέα Υόρκη, εκεί όπου είχα αρχικά προγραμματίσει να πέσουν οι τίτλοι τέλους του "Panamerican Crossing 2014". Όμως, στα εκτεταμένα όρια της αμερικανικής ηπείρου, ο χρόνος ήταν πλέον απελπιστικά λιγοστός για να οδηγήσω με άνεση και ασφάλεια μέχρι την μακρινή μητρόπολη των Η.Π.Α. Η λύση; Επαναπροσδιορισμός διαδρομής Νο 2 και αλλαγή τελικού προορισμού. Τι προέκυψε; Το κοντινό Βανκούβερ στις ακτές του Ειρηνικού επιλέχθηκε για να κυματίσει την καρό σημαία του τερματισμού στο παναμερικανικό οδοιπορικό μου.
Έτσι, μετά από περίπου 3 μήνες και καταγεγραμμένα 24.150 χιλιόμετρα, η δίτροχη περιπλάνησή μου στον Νέο Κόσμο, έφτασε αισίως στο τέλος της. Διατρέχοντας από άκρη σ’ άκρη την αμερικανική ήπειρο, κυνήγησα με πάθος το όνειρο της περιπέτειας και της εξερεύνησης με μια μοτοσυκλέτα, γεύτηκα "αχόρταγα" την κάθε συγκίνηση και εμπειρία που ξεπήδησε μέσα απ’ αυτό το διηπειρωτικό ταξίδι και γνώρισα την πρωτόγνωρη δυναμική που έκρυβε τούτος ο ανεξάντλητος τόπος στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού…

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ
Χωρίς αυτούς, το "Panamerican Crossing 2014" θα ήταν απλώς μια άσκηση επί χάρτου:
1) Στην KTM S.E.E για την παραχώρηση της ΚΤΜ 1190 R Adventure, των αναγκαίων ανταλλακτικών και την τεχνική υποστήριξη.
2) Στο ταξιδιωτικό γραφείο "ΜΑΡΙΝΕ ΤOURS" για τα αεροπορικά εισιτήρια του αναβάτη.
3) Στο κατάστημα φωτογραφικών PHOTOAGORA GR. για την χορηγία του φωτογραφικού εξοπλισμού.
4) Στο ειδησεογραφικό site www.newsbeast.gr.
5) Στο μοτοσυκλετιστικό site www.bikeit.gr.
6) Στο ταξιδιωτικό portal www.xprgr.com (EXPERIENCE GREECE).
7) Στο μηνιαίο περιοδικό μοτοσυκλέτας ΜΟΤΟ.
8) Στο κατάστημα ελαστικών RIDER’S SHOP.
9) Στην "MOTOR IMPORT", την επίσημη αντιπροσωπεία της Arai στην Ελλάδα, για την χορηγία ενός κράνους Arai Tour -X3.
10) Στην "LeKare – Designs", και προσωπικά στον κ. Λευτέρη Καρέτσο, για τις υπέροχες αερογραφίες που ζωγράφισε στο κράνος.

https://bit.ly/MOTO_670

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Επικαιρότητα

Isle of Man: Η ιστορία του Classic TT που τώρα επανέρχεται!

Εν όψει της πολυαναμενόμενης επιστροφή του, το Classic TT είναι έτοιμο να θυμίσει γιατί παραμένει η καρδιά των κλασικών αγώνων

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

12/8/2025

Το Classic TT αποτελεί εορτασμό των χρυσών εποχών της μοτοσυκλέτας, συγκεντρώνοντας ό,τι αγαπάμε περισσότερο στους αγώνες μοτουκλέτας στην πιο αγνή τους μορφή. Θρυλικοί αναβάτες, εμβληματικές μοτουκλέτες, συγκινητικές στιγμές και αξέχαστες ιστορίες, όλα ζωντανεύουν ξανά στην θρυλική ορεινή διαδρομη.

Ξεκινώντας το 2013, η διοργάνωση κέρδισε αμέσως τις καρδιές ομάδων, αναβατών και θεατών. Από την πρώτη κιόλας χρονιά, είδαμε το grid να φιλοξενεί θρύλους όπως οι Michael Dunlop, Bruce Anstey, Conor Cummins, Cameron Donald, Dean Harrison, James Hillier, Gary Johnson και William Dunlop.

Ο Michael Dunlop κατέκτησε τη Formula One, ο Dean Harrison την Formula Classic, ενώ ο Olie Linsdell πήρε την 500cc Classic TT. Στην πορεία, το Classic TT μεγάλωσε θεαματικά: το 2014 η 500cc είχε πάνω από 70 συμμετοχές, με John McGuinness, Michael Rutter αλλά και τον Charlie Williams να επιστρέφει 30 χρόνια μετά την αποχώρησή του. Εκείνη τη χρονιά ο Ian Lougher κέρδισε την κατηγορία επάνω σε μια Paton, ενώ ο Bruce Anstey πήρε την νίκη στην Formula 1 με τον θρυλικό ήχο της YZR500.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα ρεκόρ έσπαγαν διαρκώς. Ο Lee Johnston έθεσε νέο όριο στα 169,34 km/h στην 350cc, ενώ οι μάχες Dunlop–Anstey έγραψαν ιστορία. Το 2015 γιορτάστηκε η κληρονομιά της Norton με την παρουσία της Norton 1907 του Rem Fowler και της Featherbed του Geoff Duke, ενώ το 2016 αποδόθηκε φόρος τιμής στον Joey Dunlop, με ιστορικές μοτουκλέτες του να κάνουν γύρους στα χέρια σημαντικών αναβατών, και τον ουρανό να γεμίζει με ιστορικά βρετανικά αεροσκάφη όπως Spitfire, Hurricane και Lancaster.

Το 2017 ο Bruce Anstey πέρασε τα 193km/h με 250cc, ο Dean Harrison έγραψε ρεκόρ 205,20 km/h στην Superbike Classic TT το οποίο ακόμα δεν έχει καταρριφθεί, και ο Josh Brookes πήρε την νίκη στην κατηγορία Senior με μια Winfield Paton. Ακολούθησαν συγκινητικές τιμές στον Bob McIntyre, τον John Britten, αλλά και η επιστροφή της Ducati του Mike Hailwood, με τον John McGuinness να οδηγεί την μοτοσυκλέτα που οδήγησε τον “Mike the Bike” στη νίκη το 1978.

Η τελευταία διοργάνωση πριν τη διακοπή, το 2019, ήταν φορτισμένη συναισθηματικά. Ο Giacomo Agostini επέστρεψε στην ορεινή διαδρομή με την MV Agusta, ενώ τιμήθηκαν οι Steve Hislop, και Bruce Anstey, με τον Νεοζηλανδό να επιστρέφει μετά τη μάχη του με τον καρκίνο για να κερδίσει ξανά την κατηγορία Lightweight. Ο McGuinness πήρε τρίτο Senior τίτλο, ενώ οι Jamie Coward και David Johnson γιόρτασαν τις πρώτες τους νίκες στο Isle of Man.

Τώρα, το Classic TT επιστρέφει, με τα προκριματικά να διαρκούν από τις 17 έως τις 26 Αυγούστου και τους αγώνες να ακολουθούν τις επόμενες τρείς ημέρες (27-29/08/2025). Με τέτοια κληρονομιά και ένα line-up γεμάτο θρύλους του TT για το 2025, η διοργάνωση ετοιμάζεται να ξαναπάρει τη θέση της στην κορυφή του αγωνιστικού ημερολογίου ιστορικών μοτοσυκλετών.