Panamerican Crossing 2014: Αλάσκα – Βανκούβερ

5/9/2014

"Το τέλος…"

Με την Αλάσκα να αποτελεί άλλο ένα "τρόπαιο" στη μεγάλη ταξιδιωτική συλλογή μου, επέστρεψα και πάλι στην κωμόπολη Dawson Creek, την αφετηρία του Alaska HWY. Το "Panamerican Crossing 2014" είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί, αφού η μαύρη ΚΤΜ –μετά τον επαναπροσδιορισμό του ταξιδιού στο Μεξικό– είχε καταφέρει να με ταξιδέψει από την μια άκρη της αμερικανικής ηπείρου στην άλλη: από την Αργεντινή της Εβίτα Περόν και του Μαραντόνα, στην Αλάσκα των γηγενών Ινουίτ (Εσκιμώων) και Αλουίτ.
Υπολείπονταν άλλα 4.800 χιλιόμετρα για να φτάσω στην Νέα Υόρκη, εκεί όπου είχα αρχικά προγραμματίσει να πέσουν οι τίτλοι τέλους του "Panamerican Crossing 2014". Όμως, στα εκτεταμένα όρια της αμερικανικής ηπείρου, ο χρόνος ήταν πλέον απελπιστικά λιγοστός για να οδηγήσω με άνεση και ασφάλεια μέχρι την μακρινή μητρόπολη των Η.Π.Α. Η λύση; Επαναπροσδιορισμός διαδρομής Νο 2 και αλλαγή τελικού προορισμού. Τι προέκυψε; Το κοντινό Βανκούβερ στις ακτές του Ειρηνικού επιλέχθηκε για να κυματίσει την καρό σημαία του τερματισμού στο παναμερικανικό οδοιπορικό μου.
Έτσι, μετά από περίπου 3 μήνες και καταγεγραμμένα 24.150 χιλιόμετρα, η δίτροχη περιπλάνησή μου στον Νέο Κόσμο, έφτασε αισίως στο τέλος της. Διατρέχοντας από άκρη σ’ άκρη την αμερικανική ήπειρο, κυνήγησα με πάθος το όνειρο της περιπέτειας και της εξερεύνησης με μια μοτοσυκλέτα, γεύτηκα "αχόρταγα" την κάθε συγκίνηση και εμπειρία που ξεπήδησε μέσα απ’ αυτό το διηπειρωτικό ταξίδι και γνώρισα την πρωτόγνωρη δυναμική που έκρυβε τούτος ο ανεξάντλητος τόπος στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού…

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ
Χωρίς αυτούς, το "Panamerican Crossing 2014" θα ήταν απλώς μια άσκηση επί χάρτου:
1) Στην KTM S.E.E για την παραχώρηση της ΚΤΜ 1190 R Adventure, των αναγκαίων ανταλλακτικών και την τεχνική υποστήριξη.
2) Στο ταξιδιωτικό γραφείο "ΜΑΡΙΝΕ ΤOURS" για τα αεροπορικά εισιτήρια του αναβάτη.
3) Στο κατάστημα φωτογραφικών PHOTOAGORA GR. για την χορηγία του φωτογραφικού εξοπλισμού.
4) Στο ειδησεογραφικό site www.newsbeast.gr.
5) Στο μοτοσυκλετιστικό site www.bikeit.gr.
6) Στο ταξιδιωτικό portal www.xprgr.com (EXPERIENCE GREECE).
7) Στο μηνιαίο περιοδικό μοτοσυκλέτας ΜΟΤΟ.
8) Στο κατάστημα ελαστικών RIDER’S SHOP.
9) Στην "MOTOR IMPORT", την επίσημη αντιπροσωπεία της Arai στην Ελλάδα, για την χορηγία ενός κράνους Arai Tour -X3.
10) Στην "LeKare – Designs", και προσωπικά στον κ. Λευτέρη Καρέτσο, για τις υπέροχες αερογραφίες που ζωγράφισε στο κράνος.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Ο Maverick Vinales έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία το 2015 με την Suzuki Ecstar, το 2017 μεταπήδησε στην Yamaha μέχρι τα μέσα του 2021, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Aprilia που έμεινε μέχρι πέρυσι, πριν πάει στην ομάδα της Red Bull KTM Tech3.

Όπως αποκάλυψε όμως ο Vinales, παραλίγο να ενταχθεί στην ομάδα της Ducati, καθώς ο Ιταλός κατασκευαστής ήθελε να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo που μετακόμισε στην Honda και θέλησε να τον τοποθετήσει δίπλα στον Andrea Dovizioso για τις σεζόν 2019 και 2020.

Ο ίδιος επτά χρόνια αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε που αρνήθηκε την πρόταση της επίσημης ομάδας της Ducati. Συνέχισε λέγοντας πως ήθελε να πάει στην Ducati, αλλά οι άνθρωποι της τότε ομάδας του τον έπεισαν να μείνει στην Yamaha, το οποίο τελικά αποδείχθηκε μέγα λάθος.

Λίγο καιρό αργότερα, η σχέση του με την Yamaha έφτασε σε αδιέξοδο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σπάσει το συμβόλαιό του στα μέσα της σεζόν του 2021, για να μετακομίσει στην Aprilia, όπου και έμεινε μέχρι πέρυσι. Αυτό βέβαια του έδωσε την ευκαιρία για ένα ρεκόρ, αφού σημείωσε νίκες με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν τελικά πήγαινε στην Ducati, ο ίδιος δήλωσε “Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι στη ζωή όλα τα πράγματα που συμβαίνουν έχουν κάποιο λόγο. Ίσως αν πήγαινα στην Ducati, να χτυπούσα τον εαυτό μου με ένα κρεμμύδι, να τραυματιζόμουν και να μην αγωνιζόμουν ξανά. Δεν ξέρουμε. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η μοίρα με έφερε εδώ, στην ΚΤΜ, και έκανα μια εξέλιξη που μου αρέσει. Αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου και νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την οικογένειά μου αυτή τη στιγμή”.

Ο Vinales συνέχισε λέγοντας “Πόσους τίτλους θα είχα; Με τη απόδοση που έχω τώρα και με μια Ducati, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς αισθάνεσαι και το να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν και νιώθω γαλήνη. Τις προάλλες, στο Mugello, είπα στον εαυτό μου, αν δεν είναι η ώρα τώρα, θα περιμένω να έρθει κάτι καλύτερο. Και τώρα θέλω πραγματικά να κερδίσω.”