Panamerican Crossing 2014: La Paz – Lima

15/7/2014

"Μετά την διήμερη παραμονή μου στην πρωτεύουσα La Paz, και αφού πρώτα την περιπλανήθηκα όσο μπορούσα, αναχώρησα με προορισμό τα σύνορα του Περού (110 χιλιόμετρα βορειοανατολικά). Πριν όμως περάσω τα σύνορα, ήθελα να κάνω μια στάση στην αρχαία πόλη Tiwanaku. Πρόκειται για ένα λατρευτικό κέντρο της προκολομβιανής περιόδου, με αξιόλογες αρχαιολογικές μαρτυρίες, οι οποίες αποτελούν σημεία αναφοράς για όλη τη Νότια Αμερική. Άξιζε τελικά η στάση…
Η πρώτη διανυκτέρευση στο Περού έγινε στην πόλη Puno, δίπλα στις όχθες της λίμνης Titikaka, της ψηλότερης πλεύσιμης λίμνης στο κόσμο (3.812 μ.). Την επομένη, το ΚΤΜ με οδήγησε μετά από 390 χιλιόμετρα πορείας στην πόλη Κούσκο, την ιερή πρωτεύουσα των Ίνκας. Το Kusko σήμερα είναι η τουριστικότερη πόλη του Περού και αυτό οφείλεται, τόσο στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της πόλης, όσο και στην γειτνίασή της με το θρυλικό Machu Picchu, την μυστηριώδη ινκαϊκή πολιτεία των Άνδεων. Εξυπακούεται ότι επισκέφθηκα και το Machu Picchu, έστω κι αν χρειάστηκε να μπω σ’ ένα τουριστικό γκρουπ για μια ολόκληρη μέρα…


Καλές οι Άνδεις και το Kusko, έπρεπε όμως να κατέβω στην παραλία, και συγκεκριμένα στις ακτές του Ειρηνικού, κοντά στην πόλη Nazca-μόλις 650 χιλιόμετρα με χώριζαν για να φωνάξω “Θάλαττα, Θάλαττα”. Και ξεκίνησε η κατάβαση… Για 14 ώρες, η λέξη “ευθεία” ήταν μια άγνωστη έννοια, τα ρουλεμάν του τιμονιού πήραν φωτιά, τα φρένα δούλευαν ασταμάτητα και εγώ έδινα συνεχώς κουράγιο στο ταλαιπωρημένο μου κορμί. Τελικά τα κατάφερα, έφτασα στο επίπεδο της θάλασσας.
Η Nazca φημίζεται για τους διάσημους διαδρόμους της, που είναι χαραγμένοι πάνω στην άγονη πεδιάδα της (έργο του 900 – 600 π. Χ.). Διάφοροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κοσμοδρόμια που κατασκεύασαν στο παρελθόν άγνωστοι επισκέπτες από το διάστημα, ενώ άλλοι μιλούν για την χρησιμότητα των συγκεκριμένων διαδρομών σε περιόδους λειψυδρίας ή για αστρολογικές μελέτες.
Από την Nazca, το ΚΤΜ με οδήγησε εύκολα και γρήγορα κατόπιν στην πρωτεύουσα Lima, όπου και ολοκληρώθηκε την 14η μέρα του “Panamerican Crossing 2014” το δεύτερο νοτιοαμερικανικό ετάπ, από την La Paz στην Lima."

 

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: