Panamerican Crossing 2014: Mexico – Η.Π.Α.

19/8/2014

Στις τέσσερεις μέρες που έμεινα στην μεξικάνικη πρωτεύουσα έτρεχα σαν τρελός να τα προλάβω όλα. Σέρβις στην μαύρη ΚΤΜ, ξενάγηση στα ιστορικά αξιοθέατα της πόλης (καθεδρικό ναό, προεδρικό μέγαρο, πλατεία Plaza Garibaldi, Εθνικό-Ιστορικό Μουσείο, πυραμίδες Teotihuacan, κ.τ.λ.), να συντάξω την ανταπόκριση στο ΜΟΤΟ και να επανασχεδιάσω τη μετέπειτα διαδρομή μου.
Ναι, είχα αποφασίσει μετά το Μεξικό να αλλάξω την ρότα του "Panamerican Crossing". Κανονικά, με την είσοδό μου στις Η.Π.Α. θα κατευθυνόμουν ανατολικά στην Νέα Υόρκη. Όμως, στο αρρωστημένο μου μυαλό είχε σφηνωθεί μια τρελή ιδέα: να πάω στην Νέα Υόρκη μέσω… Αλάσκας! Και αυτό τελικά ξεκίνησα να κάνω. Μέχρι εδώ είχα κάνει 13.000 χιλιόμετρα και τώρα θα έπρεπε να κάνω ακόμα 13.700! Η απόλυτη χιλιομετρική διαστροφή…
Στις Η.Π.Α, έξι πολιτείες (Texas, New Mexico, Arizona, Utah, Wyoming, Montana) με καλωσόρισαν στα εδάφη τους, ενώ καθοριστικό ρόλο στην σχεδίαση της διαδρομής έπαιξε ο αυτοκινητόδρομος Route 66 (ή αλλιώς "Mother Road"), ο πιο διάσημος ίσως δρόμος του κόσμου. Ήθελα οπωσδήποτε να κυλήσω τους τροχούς της μοτοσυκλέτας μου πάνω στον θρυλικό δρόμο της Αμερικής και να ζήσω λίγο από την μαγεία της διαδρομής και να νιώσω την αξεπέραστη αίσθηση ελευθερίας που προσφέρει η απεραντοσύνη του αμερικανικού τοπίου και οι ατέρμονες ασφάλτινες ευθείες του "Route 66".

Τον ιστορικό δρόμο των Η.Π.Α. τον συνάντησα στην πόλη Amarillo του Texas και ταξιδέψαμε μαζί για περίπου 950 χιλιόμετρα δυτικά. Η διαδρομή ήταν αρκετά τουριστική, δεν παρουσίαζε ιδιαίτερες οδικές δυσκολίες και σε όλο το μήκος της υπήρχαν ικανοποιητικές υποδομές για ύπνο και φαγητό.
Για να απαθανατίσω τα γνωστότερα αξιοθέατα της διαδρομής του Route 66, επιβεβλημένες ήταν οι στάσεις στις πόλεις Amarillo (επίσκεψη στο φημισμένο Steakhouse "The Big Texan Steak Ranch" και στο αγρόκτημα με τις "φυτεμένες" Κάντιλακ “Cadillac Ranch”), όπως και στις κωμοπόλεις Williams, Ash Fork, Selligman, Hackberry και Kingman της πολιτείας Arizona.
Σκοπός μου όμως δεν ήταν να διατρέξω όλον τον Route 66, αλλά να πάω στην Αλάσκα. Έτσι, στην Αριζόνα αποχαιρέτησα τον Route 66 και στράφηκα βόρεια προς τα καναδέζικα σύνορα. Στη πορεία μου προς τον Καναδά, δεν μπορούσα φυσικά να μην σταματήσω στην πόλη-συνώνυμο του τζόγου και της χλιδής, το αξεπέραστο Λας Βέγκας.
Τελευταία στάση στην πόλη Salt Lake City, την πρωτεύουσα της πολιτείας Utah. Και με το κοντέρ της ΚΤΜ να έχει καταγράψει περίπου 3.250 χιλιόμετρα στο έδαφος των Η.Π.Α., βρέθηκα μπροστά στην συνοριακή πόρτα του Καναδά, την χώρα-διάδρομο για την μυθική Αλάσκα…

https://bit.ly/MOTO_665

Νέα Μοντέλα

Επικαιρότητα

Royal Enfield Hunter 350 2025: Αναβάθμιση σε αναρτήσεις και συμπλέκτης περιορισμένης ολίσθησης με υποβοήθηση

Αναβάθμιση και στον εξοπλισμό – Σε 3 νέους χρωματικούς συνδυασμούς, με LED προβολέα

Από το

motomag

29/4/2025

Η Royal Enfield προχώρησε στο φρεσκάρισμα του Hunter 350 για το 2025 με αλλαγές ουσίας που βελτιώνουν τη συμπεριφορά, τη χρηστικότητά του αλλά και την ασφάλεια.

Συγκεκριμένα η ρετρό σχεδίασης μοτοσυκλέτα της ινδικής εταιρείας διατηρεί τον μονοκύλινδρο αερόψυκτο κινητήρα J-series 349 κ.εκ. των 20,4 ίππων με τις υποτετράγωνες διαστάσεις του κυλίνδρου και το χαρακτηριστικά ευχάριστο, αργόστροφο δούλεμά που ταιριάζει γάντι στην αισθητική και τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας.

Ωστόσο, το μικρό commuter έχει υποστεί μια σειρά από αλλαγές που στοχεύουν στη συνολική βελτίωσή του με τους Ινδούς να “απαντούν” στις κινήσεις του ανταγωνισμού (βλ. Honda GB350) ώστε να διατηρήσουν ή ακόμη και να αυξήσουν το μερίδιο που έχουν -αρχικά- στην τεράστια ινδική αγορά.

Συγκεκριμένα η θέση οδήγησης έχει αναθεωρηθεί με το εργονομικό τρίγωνο του αναβάτη να επηρεάζεται από το νέο τιμόνι αλλά και από τη σέλα που φέρει νέο αφρώδες και επένδυση. Στο παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι αλλαγές στην πίσω ανάρτηση με νέα προοδευτικά ελατήρια και set up για τις αποσβέσεις των αμορτισέρ, ενώ έχει αυξηθεί και η απόσταση από το έδαφος.

Παράλληλα, ο συμβατικός συμπλέκτης άλλαξε και έδωσε τη θέση του σε έναν περιορισμένης ολίσθησης με υποβοήθηση στη μανέτα, για πρώτη φορά σε 350άρι της Royal Enfield. Το τελευταίο το HNTR δεν το χρειαζόταν αφού η μανέτα του συμπλέκτη είναι ήδη ελαφριά στο τράβηγμα, αλλά όχι δεν λέμε σε τέτοιες αλλαγές με τη μοτοσυκλέτα να γίνεται ακόμη πιο φιλική στην καθημερινότητα, ειδικά για τις γυναίκες.

Νέος είναι επίσης ο LED προβολέας, ο οποίος λογικά θα αναβαθμίσει αρκετά την ορατότητα τη νύχτα, ενώ στον εξοπλισμό έρχονται να προστεθούν το κομψό όργανο πλοήγησης tripper pod -όχι στη στάνταρ έκδοση "Factory Black"- που συνδέεται με smartphone και η “απαραίτητη” πλέον θύρα φόρτισης USB Type-C.

Η πρώτη παρουσίαση έγινε σε φεστιβάλ της Royal Enfield στην Ινδία και συνολικά τα χρώματα που θα προσφέρονται είναι τα: Factory Black, Rio White και Dapper Grey, Tokyo Black, London Red και Rebel Blue ενώ είμαστε σε αναμονή για ανακοινώσεις από την ελληνική αντιπροσωπεία σχετικά με την εισαγωγή και την τιμή του στην Ελλάδα. Στην Ινδία πάντως η στάνταρ έκδοση παρέμεινε στο ίδιο επίπεδο με την απερχόμενη μοτοσυκλέτα.