Πατέντες Honda για αερόσακο σε PCX!

Μπορούν να σώσουν ζωές
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/1/2020

Η ιστορία των αερόσακων ξεκινά πολύ πίσω, από το 1951, όταν τους εφηύρε ο Walter Linderer. Βέβαια, πέρασαν στα αυτοκίνητα παραγωγής τη δεκαετία του ’70 για την Αμερική, ενώ στην Ευρώπη έκαναν την εμφάνισή τους ως προαιρετικός εξοπλισμός στα αυτοκίνητα της Mercedes, με τις υπόλοιπες αυτοκινητοβιομηχανίες να ακολουθούν.

Στον κόσμο των μοτοσυκλετών, πρωτοπόρος δεν ήταν άλλος απ’ την Honda, όπου το 2006 εισήγαγε στη γκάμα της την πρώτη μοτοσυκλέτα με αερόσακο, το Goldwing. Έκτοτε, έχει επενδύσει αρκετά στην εξέλιξή τους και κατά καιρούς έχει καταχωρήσει διάφορες πατέντες σχετικά με την χρήση τους και σε άλλα μοντέλα της. Αυτό είναι και το επόμενο λογικό βήμα, καθώς τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν σε καθημερινές διαδρομές και όχι τόσο κατά τη διάρκεια ταξιδιών, όπου αυτό είναι το πεδίο δράσης του Goldwing.

Τα σχέδια που κατέθεσε αφορούν ένα PCX, εξοπλισμένο με έναν διαφορετικό μηχανισμό αερόσακου από αυτό που έχει το Goldwing. Επίσης, ο ίδιος ο αερόσακος έχει διαφορετικό σχέδιο, ενώ είναι τοποθετημένος και σε διαφορετικό σημείο. Όλες αυτές οι διαφορές οφείλονται στις περιορισμένες διαστάσεις του μικρού σκούτερ – συγκριτικά με την τεράστια touring.

Ο μηχανισμός στο PCX βρίσκεται στον λαιμό του πλαισίου, σε αντίθεση με του Goldwing που είναι πάνω στο ρεζερβουάρ και πιο κοντά στον αναβάτη. Όπως και στο Goldwing, έτσι και εδώ ο αερόσακος είναι μόνο για τον αναβάτη και προστατεύει σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτές της μετωπικής σύγκρουσης, είτε με άλλο όχημα είτε με σταθερό εμπόδιο. Για την ενεργοποίηση του αερόσακου την κατάλληλη χρονική στιγμή, αλλά και στις περιπτώσεις που πραγματικά χρειάζεται, θα χρησιμοποιούνται αισθητήρες που μετρούν τον ρυθμό μεταβολής της επιτάχυνσης.

Πέρσι, τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας πραγματοποιούνταν  από Δευτέρα έως Παρασκευή, με τα περισσότερα από αυτά να συμβαίνουν μεταξύ των ωρών 09:00-13:00 και από 17:00 έως 21:00. Κοινώς, την ώρα που πηγαίνουν ή επιστρέφουν οι περισσότεροι από τη δουλειά τους. Ο εξοπλισμός των δίκυκλων που προορίζονται για καθημερινές μετακινήσεις με αερόσακους μπορεί να σώσει ζωές, ιδίως στη χώρα μας, με βάση τα παραπάνω στοιχεία. Σχετικά με την απόδοση του συστήματος της Honda και πόσο καλά μπορεί να προστατέψει τον αναβάτη, η Big-H είχε παρουσιάσει το ίδιο concept πριν από τρία χρόνια στο Tokyo Motor Show.

Τότε, είχε αναφέρει πως  ο αερόσακος ήταν ιδιαίτερα χρήσιμος σε μετωπικές συγκρούσεις με ταχύτητα μέχρι 40km/h. Ακόμη και αυτή η ταχύτητα μπορεί να αποβεί μοιραία, οπότε ας μην βιαστούν κάποιοι σκεπτόμενοι πως η ασφάλεια που θα προσφέρει είναι λίγη, όταν η πατέντα περάσει στην παραγωγή. Το πότε θα γίνει αυτό παραμένει άγνωστο, όμως είναι κάτι πραγματικά αναγκαίο, κυρίως για τα σκούτερ και τις μοτοσυκλέτες που προορίζονται για τις καθημερινές μας μετακινήσεις και να μην ξεχνάμε επίσης πως οποιοδήποτε σύστημα ασφάλειας γίνεται αποτελεσματικό, όταν συνδυάζεται με τον προστατευτικό εξοπλισμό που πρέπει να φοράμε ΠΑΝΤΑ!

Ετικέτες

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες