Πατέντες Kawasaki:Επαναπροσδιορίζουν την μοτοσυκλέτα!

Μια εντελώς ρηξικέλευθη οπτική
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

20/9/2019

Η Kawasaki ανέκαθεν θεωρούνταν η εταιρεία με τις πιο δυνατές μοτοσυκλέτες παραγωγής, συγκριτικά με τα υπόλοιπα τρία ιαπωνικά εργοστάσια. Τα παραδείγματα είναι πολλά, όπως όταν η Honda έφτιαξε την πρώτη superbike, το CB750 τη δεκαετία του ’70, όπου Kawasaki κατέστρωσε ολόκληρο σχέδιο και αντί να παρουσιάσει την ίδια εποχή το Ζ750, έφτιαξε το Ζ900 με μεγαλύτερη ιπποδύναμη και περισσότερα κυβικά. Αυτή η φιλοσοφία παραμένει μέχρι και σήμερα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το ΖΖR 1400, που ξεπέρασε σε ονομαστική ιπποδύναμη και κυβισμό το GSX-1300R Hayabusa της Suzuki.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η "πράσινη" εταιρεία φαίνεται πως βαδίζει σε άλλα μονοπάτια και πειραματίζεται παρουσιάζοντας μοτοσυκλέτες που έχουν αρκετά διαφοροποιημένη οπτική ως προς τον τρόπο οδήγησής τους, γεγονός που την κάνει να ξεχωρίζει για άλλη μια φορά. Έτσι, πριν από έξι χρόνια το 2013, παρουσίασε για πρώτη φορά ένα ριζοσπαστικό πρωτότυπο, το Concept J, το οποίο διέθετε τέσσερις τροχούς και “τιμόνι” που αποτελείται από δύο λαβές. Ένα ενδιαφέρον ακόμη κομμάτι που εισήγαγε η Kawasaki με το πρωτότυπό της ήταν πως το “J” διέθετε μεταβλητή γεωμετρία αλλά και εργονομία. Ειδικότερα η θέση οδήγησης, που θύμιζε αυτή των supersport, μπορούσε να αλλάξει σε μια πιο άνετη θυμίζοντας ελαφρώς  αυτή των sport touring.

Έπειτα, ο φάκελος Concept J πέρασε στην αφάνεια, ξεχάστηκε και μετά από πέντε χρόνια, το 2018, αναδύθηκε πάλι στην επικαιρότητα μαζί με ένα video από την Kawasaki. Όμως δεν έδινε πληροφορίες σχετικά με το αν αυτή η ριζοσπαστική μοτοσυκλέτα θα βγει στην παραγωγή ή θα παρουσιαστεί πάλι ως πρωτότυπο. Έτσι, δεν ήταν σαφές αν η Kawasaki συνέχιζε να εργάζεται -ή όχι- πάνω στο Concept J.

Τώρα, το εργοστάσιο κατέθεσε νέες πατέντες με σχέδια από μια μοτοσυκλέτα που θυμίζει το “J”. Αυτές εστιάζουν κυρίως στη θέση οδήγησης και ειδικότερα στο “τιμόνι” αλλά και στην λειτουργία των τροχών. Βάζουμε εισαγωγικά διότι ο σχεδιασμός του τιμονιού δεν παραπέμπει ούτε σε αυτά των μοτοσυκλετών ούτε των αυτοκινήτων. Θυμίζει έντονα το γράμμα “Π” και ο ρόλος του δείχνει να περιορίζεται στο να αποτελεί απλά μια λαβή στήριξης για τον αναβάτη. Ωστόσο, η κλασσική λειτουργία του γκαζιού έχει διατηρηθεί, όπως και η μανέτα του φρένου, ενώ δεν υπάρχει αυτή του συμπλέκτη. Αυτό σημαίνει πως μάλλον τα σχέδια αφορούν κάποια μοτοσυκλέτα με ηλεκτρικό κινητήρα ή ημι-αυτόματη μετάδοση στο... χειρότερο σενάριο.

Η μοτοσυκλέτα των σχεδίων επίσης, δεν διαθέτει πιρούνι μπροστά, αλλά ψαλίδι με μοχλικό –όπως και πίσω- το οποίο μάλιστα έχει τη δυνατότητα να περιστραφεί γύρω από τον διαμήκη άξονα της μοτοσυκλέτας. Στα σχέδια που τη δείχνουν να στρίβει, παρατηρούμε πως το “τιμόνι” παραμένει σταθερό και ο αναβάτης χρησιμοποιεί το σώμα του για να στρίψει τη μοτοσυκλέτα, η οποία το κάνει με τον μπροστινό τροχό να παίρνει μεγαλύτερη κλίση από τον πίσω. Αυτό σημαίνει πως τόσο το μπροστά μέρος της μοτοσυκλέτας όσο και το πίσω λειτουργούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.

Τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι πολλά, όπως το πώς θα μεταφέρεται η κίνηση από τον κινητήρα στον τροχό της μοτοσυκλέτας, καθώς με τις κλίσεις που παίρνει θα ήταν αδύνατο μια αλυσίδα ή ένας ιμάντας μετάδοσης να παραμείνει στη θέση του. Μια λύση για αυτό το θέμα είναι να χρησιμοποιηθούν δύο ηλεκτρικοί κινητήρες –ένας στον εμπρός και ένας στον πίσω τροχό. Όπως συμβαίνει με τον κινητήρα της Vespa Elettrica, που είναι άμεσης μετάδοσης (ο κινητήρας μεταφέρει την κίνηση επιτόπου στον άξονα του τροχού, χωρίς σύστημα μετάδοσης), το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και εδώ στα σχέδια της Kawasaki. Οι μπαταρίες από την άλλη μπορούν να βρίσκονται κάτω από τη θέση του αναβάτη, συγκεντρώνοντας έτσι το βάρος στο κέντρο και χαμηλά. Οπότε, με αυτό τον τρόπο, τα σχέδια πιθανότατα θα μπορούσαν να πάρουν “σάρκα και οστά”, μετά από χιλιάδες ώρες έρευνας και εξέλιξης φυσικά, ώστε η μοτοσυκλέτα να κάνει όσα τα υποδεικνύει η θεωρία.

Ένα εξίσου ενδιαφέρον ερώτημα που γεννάται είναι το πώς η μοτοσυκλέτα θα “καταλαβαίνει” τις προθέσεις του αναβάτη. Η απάντηση έρχεται μέσω αισθητήρων που θα αντιλαμβάνονται την διαφορά στην κατανομή του βάρους και μέσω της κεντρικής μονάδας θα δίνεται εντολή σε ηλεκτρικά μοτέρ που θα δίνουν την κλίση στους τροχούς.

 Για άλλη μια φορά η Kawasaki καταφέρνει να εντυπωσιάσει με τα σχέδια που κατέθεσε και παράλληλα να δείξει πως συνεχίζει την έρευνα πάνω σε ριζοσπαστικές μοτοσυκλέτες. Περιμένουμε με ανυπομονησία το Tokyo Motor Show, να δούμε τι από όλα αυτά θα παρουσιάσει η πράσινη εταιρεία και αν το Concept J θα ξαναεμφανιστεί πιο εξελιγμένο από ποτέ.

Ετικέτες

Η μοτοσυκλέτα του Indiana Jones πουλήθηκε σε δημοπρασία - Ξεπέρασε κάθε εκτίμηση το ποσό

Παρίστανε την BMW αλλά ήταν Ural! - Διάσημη από την σχετική σκηνή καταδίωξης
Indiana Jones μοτοσυκλέτα πωλήθηκε σε δημοπρασία
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/9/2025

Η σοβιετική μοτοσυκλέτα με sidecar του Indiana Jones από την ταινία "Indiana Jones and the Last Crusade" πουλήθηκε για ευμεγεθές ποσό, ξεπερνώντας κατά πολύ την εκτιμώμενη αξία της.

Αν πάντα ονειρευόσασταν ένα κομμάτι τόσο μοτοσυκλετιστικής όσο και κινηματογραφικής ιστορίας, χάσατε την ευκαιρία.

Η αυθεντική Μοτοσυκλέτα με πλευρικό κάνιστρο (καλάθι) που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία "Indiana Jones and the Last Crusade" πουλήθηκε σε δημοπρασία  και έπιασε το εντυπωσιακό ποσό των 118.000 ευρώ, πολύ πάνω από τις εκτιμήσεις που έκαναν λόγο για ένα ποσό μεταξύ 34.000 και 68.000 ευρώ.

Indy Ural

Η μοτοσυκλέτα είναι στην πραγματικότητα μια σοβιετική Ural/KMZ K-650, η οποία μεταμορφώθηκε από την ομάδα παραγωγής της Lucasfilm ώστε να μοιάζει με γερμανική BMW R75 του μεσοπολέμου. Χρησιμοποιήθηκαν αρκετές μηχανές για τα γυρίσματα της διάσημης σκηνής καταδίωξης στη Βόρεια Καλιφόρνια, όμως αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι έχει ταυτοποιηθεί φωτογραφικά σε κοντινά πλάνα με τον Harrison Ford και τον Sean Connery, ακόμη και στη στιγμή όπου ο τροχός ενός Γερμανού στρατιώτη ανεβαίνει πάνω στο sidecar των Jones.

Indy Ural

Η K-650 επιλέχθηκε λόγω της ομοιότητας της με τα γερμανικά μοντέλα της εποχής, ενώ με λίγη “κινηματογραφική μαγεία” μετατράπηκε πειστικά σε μοτοσυκλέτα της Wehrmacht. Βαμμένη σε στρατιωτικό χακί, έχει δεχτεί κάποιες μικρές παρεμβάσεις για χρήση στο δρόμο: νέο κοντέρ, φως πορείας, φως φρένου, δεύτερη σέλα και ρεζέρβα στο πίσω μέρος. Ωστόσο δεν είναι λειτουργική, παραμένει όμως ένα αξιοζήλευτο κομμάτι κινηματογραφικής ιστορίας.

Indy Ural

Πουλήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον αρχικό τίτλο κυκλοφορίας από τις αρχές της California του ’90, καθώς και με έγγραφα της Lucasfilm που επιβεβαιώνουν την ενοικίασή του τον Φεβρουάριο του 1989. Στοιχεία που προσφέρουν επιπλέον αξία στους συλλέκτες και εξασφαλίζουν την αυθεντικότητά της.

Indy Ural

Η σκηνή καταδίωξης με τη μοτοσυκλέτα και το sidecar είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές του "Last Crusade", συνδυάζοντας πρακτικά εφέ, αληθινές μοτοσυκλέτες σε ταχύτητα και το μοναδικό χιούμορ μεταξύ των Harrison Ford και Sean Connery που έκανε το δίδυμο τόσο ξεχωριστό. Χωρίς CGI εκρήξεις, παρά μόνο με την χρήση πραγματικών μοτοσυκλετών, να τρέχουν και να τρακάρουν μπροστά στην κάμερα.

Μπορεί να μην είναι κατάλληλη για τις κυριακάτικες βόλτες, αλλά είναι σίγουρα μια από τις ακριβότερες Ural που πουλήθηκαν ποτέ, και πιθανότατα η μοναδική με άμεση σύνδεση με τον Harrison Ford και τον Sean Connery.

Indy UralIndy Ural

 

Indy Ural