Το πρώτο μοτοσυκλετιστικό παντελόνι με αερόσακο

Αντί για προστατευτικά

Από το

motomag

15/2/2022

Ακόμη ένας αερόσακος για μοτοσυκλετιστές, αυτή την φορά στο παντελόνι από μία Σουηδική εταιρεία που όμως απλά φέρνει μία παλαιότερη τεχνολογία από τα γιλέκα.

Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει ένα πολύπλοκο λογισμικό και μία σειρά αισθητήρων που αντιλαμβάνονται πότε ο αναβάτης πέφτει από την μοτοσυκλέτα, ενεργοποιώντας την φιάλη διοξειδίου, αλλά ένας απλός ιμάντας που αναλαμβάνει την ίδια δουλειά.

Ακριβώς όπως συνέβαινε με τα πρώτα αντίστοιχα μπουφάν πολλά χρόνια πίσω, ο αναβάτης ασφαλίζει τον αερόσακο πάνω στην μοτοσυκλέτα και μόλις αποχωριστεί βίαια από αυτή, φεύγει η ασφάλεια της φιάλης διοξειδίου και φουσκώνει ο αερόσακος.

Αν και ένα μικρό τράβηγμα, όπως το να ξεχάσει ο αναβάτης να απαγκιστρωθεί από την μοτοσυκλέτα παρκάροντας, πιθανότατα δεν θα ενεργοποιήσει τον αερόσακο, δεν παύει αυτή η λύση να θεωρείται πεπαλαιωμένη. Κυρίως γιατί απαιτεί από τον αναβάτη πρόσθετες ενέργειες ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας από την μοτοσυκλέτα. Από την άλλη πλευρά, μία πιθανότητα ακούσιας ενεργοποίησης υπάρχει και στα υπερσύγχρονα γιλέκα και μπουφάν που λειτουργούν με αισθητήρες, σε περίπτωση απότομης κίνησης.

Με την σουηδική σχεδίαση είναι βέβαιο πως εκμηδενίζεται ένα μειονέκτημα του παρελθόντος, καθώς ο αναβάτης δεν γίνεται να παραμένει συνδεδεμένος με την μοτοσυκλέτα μετά την πτώση και είναι βέβαιο πως η ασφάλεια θα φύγει τελείως ελευθερώνοντάς τον.

Από εκεί και πέρα το παντελόνι δεν γίνεται να συνδυαστεί με το γιλέκο σε ένα σύστημα ασφάλισης, κι αυτό σημαίνει πως δύο ξεχωριστοί ιμάντες θα πρέπει να καταλήγουν στην μοτοσυκλέτα, με επίσης διπλή δουλειά κάθε φορά που ανεβαίνεις και κατεβαίνεις.
Η εταιρεία θεωρεί πως το ύφασμα προσφέρει εξαιρετική προστασία από τις τριβές και τα ρούχα είναι προς την φαρδιά γραμμή με τον αερόσακο να φτάνει μέχρι και το γόνατο. Για θεωρεί σωστό να κυκλοφορεί και έκδοση με κοντό παντελόνι, παρότι δεν το συνιστά κανείς μοτοσυκλετιστής, είτε αυτό έχει αερόσακο είτε όχι.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.