ρεπορτάζ - Οι νέες τιμές των διοδίων για τις μοτοσυκλέτες

Από το

Μαύρο Σκύλο

7/3/2014

Στο τεύχος 532 που κυκλοφορεί, δημοσιεύθηκε το παρακάτω ρεπορτάζ, αλλά εκ παραδρομής δεν μπήκαν στη σελίδα οι πίνακες με τις τιμές, οπότε επανορθώνουμε εδώ δημοσιεύοντας ολοκληρωμένο το κείμενο, μαζί με τις τιμές των διοδίων που ισχύουν για τις μοτοσυκλέτες

Χωρίς αντίκρισμα

Το ακριβότερο δεν είναι πάντα και το καλύτερο. Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε τιμές αυτοκινητόδρομων για την ΠΑΘΕ χωρίς να είναι αυτοκινητόδρομος, επιδοτώντας τα έργα τα οποία κάποτε θα γίνουν. Ένα κατασκευαστικό φαινόμενο με παγκόσμια πρωτιά!

Στις 6 Φεβρουαρίου ενεργοποιήθηκαν οι νέες τιμές των διοδίων, όπως ήταν αναμενόμενο να γίνει, προκαλώντας μια σειρά αρνητικών αντιδράσεων που έφτασαν μέχρι και την πυρπόληση ενός σταθμού. Αντίθετα με τον τρόπο που παρουσιάστηκε από διάφορα μέσα, οι αυξήσεις αυτές δεν έγιναν στον απόηχο των νέων συμβάσεων παραχώρησης, αλλά προβλέπονταν κιόλας από το 2007, από τις αρχικές συμβάσεις που τόσο ξεκάθαρα υπολόγιζαν και ρύθμιζαν το συμφέρον της κατασκευάστριας εταιρίας. Στο ΜΟΤΟ είχαμε αναφέρει ξεκάθαρα στα τεύχη 429 (2008) και 451 (2009) για την αύξηση των διοδίων και τον τρόπο που αυτή θα γίνει βάσει της πορείας των έργων. Τα έργα λοιπόν είχαν σταματήσει οπότε οι τιμές τους είχαν παγώσει, τώρα εν αναμονή της επανέναρξής τους έγιναν και οι αυξήσεις, σε μια συνήθη πρακτική που ισχύει εδώ στη χώρα μας και πουθενά αλλού στην Ευρώπη: Πρώτα πληρώνεις και μετά παίρνεις.

Βλέπετε, μπορεί ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μ. Χρυσοχοΐδης να μίλησε σε έντονους τόνους για μύθους που κατασκευάζουν οι δημοσιογράφοι που εναντιώνονται στα τέλη των διοδίων, αλλά στις πιο σοβαρές καταγγελίες δεν απάντησε ποτέ. Είπε λοιπόν ότι σε όλη την Ευρώπη τα διόδια είναι ανταποδοτικά, ωστόσο δεν μας είπε σε ποιά χώρα της Ευρώπης, αλλά και ολόκληρου το κόσμου, τα έργα αυτά προπληρώνονται, όπως εδώ. Στον απόηχο μάλιστα της δυσαρέσκειας για την αύξηση των διοδίων, ο υπουργός που κατά δήλωσή του υπέγραψε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, υποστηρίζει ότι έχουμε το φθηνότερο κόστος ανά χιλιόμετρο. Μόνο που αυτό, ακόμα και αν ήταν αλήθεια, αναφέρεται σε δρόμους με πολλαπλάσια ποιότητα οδοστρώματος και όχι σε μια ΠΑΘΕ που μόνο κατά διαστήματα είναι αυτοκινητόδρομος και η πρόσφυση υποδεέστερη. Προφανώς δεν θα διάβασε και τις εκθέσεις που δείχνουν ότι το τελικό κόστος κατασκευής στην Ελλάδα, ξεπερνά πάντα το 100% της αρχικής μελέτης. Όλο σε σκληρά πετρώματα πέφτουν οι εργολάβοι... Έχοντας αναλύσει διεξοδικά τις συμβάσεις παραχώρησης στα προαναφερθέντα τεύχη, έχοντας απαντήσει και σε σχετική αλληλογραφία, δεν είναι αναγκαίο να τα αναλύσουμε για ακόμα μία φορά, από την στιγμή που δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η μόνη αλλαγή, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται όλοι όσοι δεν πληρώνουν.

Εδώ και δύο χρόνια προστέθηκε ειδική παράγραφος στον ΚΟΚ που τιμωρεί όσους δεν πληρώνουν τα διόδια:

«Απαγορεύεται η κυκλοφορία οχημάτων σε αυτοκινητοδρόμους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας, σήραγγες και γέφυρες που διακρίνονται με ειδικές πινακίδες σήμανσης, χωρίς την καταβολή διοδίου τέλους, όταν και όπου προβλέπεται η καταβολή αυτή. Για την καταβολή του διοδίου τέλους είναι υπόχρεοι εις ολόκληρον ο κύριος και ο οδηγός του οχήματος. Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα που τη διαπιστώνουν αυτοπροσώπως.»

Άρα μονάχα η τροχαία και μόνο αν σε πιάσουν επ’ αυτοφώρω, μπορούν να σε οδηγήσουν να πληρώσεις πρόστιμο. Ωστόσο όπως διαπιστώσαμε, μονάχα τους δύο πρώτους μήνες της αλλαγής του ΚΟΚ, υπήρχαν καθημερινά μπλόκα της τροχαίας στους σταθμούς των διοδίων. Η επιτήρηση της Εθνικής Οδού χρειάζεται αρκετούς πόρους και δεν γίνεται να συνδυαστεί με την αστυνόμευση των σταθμών. Οπότε, και καθώς οι παράνομες διελεύσεις συνεχίζονταν, τον Απρίλιο του 2012, λίγο πριν την έξοδο για τις διακοπές του Πάσχα, υπήρξε και επόμενη τροποποίηση του ΚΟΚ. Με βάση λοιπόν αυτή, η τροχαία μπορεί πλέον να στέλνει ταχυδρομικώς τα πρόστιμα στηριζόμενη σε στοιχεία που προκύπτουν από ηλεκτρονικά μέσα. Από τις δικές της δηλαδή κάμερες παρακολούθησης, αυτές που δεν έχει εγκαταστήσει ποτέ. Απεναντίας για την επιτήρηση των σταθμών χρησιμοποιούνται προς το παρόν οι κάμερες που έχουν τοποθετήσει οι εταιρίες, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει ένα νομικό κενό. Καμία παράβαση του ΚΟΚ δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί από ένα πολίτη εις βάρος ενός άλλου πολίτη, ακόμα και αν αυτό γίνεται με την παρουσίαση αποδεικτικών στοιχείων. Οι εταιρίες που διαχειρίζονται τους αυτοκινητόδρομους δεν μπορούν να ρίξουν πρόστιμα. Μπορούν μόνο να αναζητήσουν τον οδηγό που δεν πλήρωσε και σε περίπτωση που τον βρουν να εκδώσουν εντολή πληρωμής βάση του Ν. 3535 (Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης άρθρο 3ο, παρ.2 ΦΕΚ 41Α 23/2/2007) που αναφέρει: «Ο υπόχρεος δικαιούται να καταβάλει το οφειλόμενο τέλος, χωρίς άλλη επιβάρυνση, εντός της προθεσμίας των δεκαπέντε ημερών από την έκδοση της βεβαιώσεως του Παραχωρησιούχου με τον τρόπο που θα υποδείξει ο τελευταίος.»

Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει τις εταιρίες να διώκουν δικαστικά όσους περνούν τα διόδια χωρίς να πληρώσουν, εφόσον υπάρχει ευκρινής φωτογραφία της πινακίδας τους, ελπίζοντας ότι η υπόθεση δεν θα καταρρεύσει στο δικαστήριο.

Πίνακας τιμών στην ΠΑΘΕ για τις μοτοσυκλέτες (μετωπικοί σταθμοί):

Ρίου (κατεύθυνση για Αθήνα) / Ζευγολατιού (κατεύθυνση για Πάτρα)	1,70
Ισθμού	1,30
Ελευσίνας	1,50
Αφιδνών	2,35
Θήβας	2,75
Τραγάνας	2,75
Αγ. Τριάδας	1,15
Πελασγίας	2,40
Μοσχωχορίου	2,80
Μακρυχωρίου	1,00
Πυργετού	1,40
Λεπτοκαρυάς	1,40
Κλειδιού	1,60
Μαλγάρων	0,80

Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα και κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη

Σπαθοβουνίου	1,70
Νεστάνης	1,70
Γέφυρα Μανάρη	1,30
Βελιγοστής	0,80
Καλαμάτας	1,00

https://bit.ly/MOTO_665

Επικαιρότητα

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα

Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.