Suzuki - Επιστροφή στα 500 κυβικά... μέσω Κίνας

Μέσω της συνεργασίας της με την κινεζική Haojue, ίσως δούμε το Hamamatsu να μπαίνει “σφήνα” στην καυτή Α2 κατηγορία διπλωματών
motomagSuzuki – Επιστροφή στα 500 κυβικά μέσω Κίνας
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

5/1/2024

Μία είδηση που μας έρχεται από την Κίνα, αναφέρει πως η Suzuki ετοιμάζεται να εισέλθει στην ιδιαίτερα ανταγωνιστική κατηγορία των 500 κυβικών με μια νέα πλατφόρμα μοντέλων, τα οποία αν όντως γίνουν πραγματικότητα θα μπορούσαν να αποτελέσουν best-sellers στην Α2 κατηγορία των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα τελευταία χρόνια η Suzuki, μετά και την διακοπή από την κυκλοφορία του V-Strom 250, απουσιάζει εντελώς από την μικρομεσαία κατηγορία μοτοσυκλετών στην Ευρώπη. Μετά και την αποχώρησή της από τα MotoGP το 2022, αλλά και γενικότερα από το αγωνιστικό στερέωμα, η Suzuki φαίνεται ότι έχει επικεντρωθεί στην κατασκευή μικρού κυβισμού σκούτερ, που απευθύνονται κατά κύριο λόγω στις ασιατικές αγορές. Λογικό, αν το δει κανείς από τη μεριά των αριθμών και των ποσοστών κέρδους και ειδικά το τελευταίο είναι κάτι που οι Ιάπωνες δεν διαπραγματεύονται. Το εργοστάσιο από την μεριά του έχει δηλώσει ότι θέλει να στρέψει τους πόρους του σε “ένα βιώσιμο και πράσινο μέλλον”. Μέχρι στιγμής, όμως, έχει περιοριστεί στη συνεργασία με τους άλλους τρεις μεγάλους Ιάπωνες κατασκευαστές, με το project “HySe”, που αφορά την κατασκευή κινητήρων υδρογόνου, όπου συμμετέχει και ο γίγαντας της αυτοκινητοβιομηχανίας που ακούει στο όνομα Toyota.

Σε κάθε περίπτωση, η Suzuki έχει να μας παρουσιάσει κάποιο μοντέλο με δικύλινδρο κινητήρα 500 κυβικών αρκετά χρόνια -πάνω από μία δεκαετία. Μέχρι τώρα, δεν είχε δείξει σημάδια ότι σκοπεύει να κάνει κάποια τέτοια κίνηση, παρά το γεγονός ότι η δημιουργία της A2 κατηγορίας έχει επαναφέρει στο προσκήνιο τις μοτοσυκλέτες μικρομεσαίου κυβισμού. Από την μεριά της και η διαρκής οικονομική ύφεση έχει αναγκάσει αρκετούς πεπειραμένους αναβάτες να ψάξουν προς αυτή την κατηγορία, αναζητώντας μία μοτοσυκλέτα που τα κάνει όλα, χωρίς υψηλά κόστη απόκτησης, χρήσης και συντήρησης.

Suzuki – Επιστροφή στα 500 κυβικά μέσω Κίνας

Τώρα, μία φωτογραφία που κυκλοφόρησε, βάζει ξανά την Suzuki στον χάρτη, μέσω του συνεταίρου της Haojue, για την κινεζική και όχι μόνο αγορά. Στην εν λόγω φωτογραφία βλέπουμε τέσσερα μοντέλα, τα οποία αφορούν τις τέσσερις βασικές κατηγορίες. Έτσι λοιπόν, έχουμε το adventure DL 500, το οποίο ακολουθεί τα V-STROM 800/DE, το streetfighter DR500 στα βήματα του GSX-8S, το supersport GSX500R που είναι ίδιο με το ολοκαίνουργιο GSX-8R και το cruiser TR500, που φέρει έντονα σχεδιαστικά στοιχεία από το Eliminator 500 της Kawasaki. Όπως αναφέρουν οι Κινέζοι, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα από εμάς τη Haojue, στην περίπτωση που έχουν στα χέρια τους τον συγκεκριμένο κινητήρα, εκείνος θα είναι αρκετά συντηρητικός όσον αφορά την απόδοση.

Η Haojue Holdings Company Ltd., όπως είναι το πλήρες όνομά της, ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στην κατασκευή μοτοσυκλετών το 1992. Δέκα χρόνια αργότερα, το 2002, η Haojue σύνηψε συνεργασία με την ιαπωνική Suzuki, για την δημιουργία μοτοσυκλετών, παπιών και σκούτερ και την πώλησή τους για τις ιδιαίτερες αγορές της Ασίας. Αν ρίξετε μία ματιά στο site της εταιρείας θα δείτε ότι τα μοντέλα της δεν ξεπερνούν τα 300 κυβικά, ενώ τα περισσότερα μοιάζουν σχεδιαστικά με τα μεγαλύτερου κυβισμού Suzuki που έχουμε εδώ. Όσον αφορά τα σκούτερ, πολλά από αυτά των 125 κυβικών μας φέρνουν έντονα στο μυαλό τα νέα Avenis 125 και Burgman Street 125EX που κυκλοφορούν στην χώρα μας. Ακόμα και κάποιες κωδικές ονομασίες ταιριάζουν (ας πούμε το DL 160 και τα DR 160S και DR 300).

Suzuki – Επιστροφή στα 500 κυβικά μέσω Κίνας

Οι πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι στιγμής θέλουν τη Haojue να χρησιμοποιεί έναν δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, ο οποίος εξωτερικά θυμίζει πολύ αυτόν των 471 κυβικών που χρησιμοποιεί η Honda για τα δικά της μοντέλα στην κατηγορία. Γνωρίζουμε ότι γενικότερα οι Κινέζοι κατασκευαστές χρησιμοποιούν σχέδια κινητήρων -κυρίως παλαιότερης τεχνολογίας- που μάλιστα τους τα πουλάνε οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι και Ιάπωνες κατασκευαστές. Ορισμένοι βέβαια, όπως έχουμε δει κατά καιρούς δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αντιγράψουν μέχρι και την τελευταία βίδα ενός ιαπωνικού ή ευρωπαϊκού μοντέλου, χωρίς να έχουν πάρει καμία άδεια για να το κάνουν. Εδώ βέβαια, υπάρχει από πίσω το εργοστάσιο του Hamamatsu.

Η Suzuki ξέρει να φτιάχνει κινητήρες και μάλιστα πολύ καλά, έχοντας καταφέρει να έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα ψεκασμού εκεί έξω, ανεξαρτήτως κατηγορίας κυβισμού και τιμής. Γι’ αυτό και είναι μάλλον απίθανο να χρησιμοποιήσει κινητήρα κάποιου άλλου κατασκευαστή και μάλιστα Ιάπωνα! Αναμφίβολα, όμως η επιστροφή της Suzuki στα 500 κυβικά με έναν δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα και με μία ολοκληρωμένη γκάμα που περιλαμβάνει ένα μοντέλο για κάθε βασική κατηγορία, θα αυξήσει ακόμα περισσότερο τον ανταγωνισμό. Και αυξημένος ανταγωνισμός σημαίνει μόνο ένα πράγμα για εμάς, τους καταναλωτές, και αυτό είναι καλύτερες μοτοσυκλέτες.

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”