Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αεροελαιόψυκτα μοντέλα παραμένουν ζωντανά μέσω… της Yoshimura!

Το πλάνο της “oil-cooled revival project” έχει ως στόχο την παραγωγή ανταλλακτικών για τους γενάρχες της δυναστείας GSX-R
Yoshimura revival project
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

21/6/2024

Κατά την διάρκεια του Tokyo Motor Show 2024, η Yoshimura, υπό τη νέα ηγεσία του Yohei Kato, παρουσίασε το νέο της πρόγραμμα που ακούει στο όνομα “oil-cooled revival project”, στόχος του οποίου είναι η παραγωγή των δυσεύρετων πλέον ανταλλακτικών για τα θρυλικά αερο-ελαιόψυκτα GSX-R 750 και GSX-R 1100, που αποτέλεσαν τις αρχές για την μετέπειτα δημιουργία της δυναστείας GSX-R, δίνοντάς τους την ευκαιρία να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στους δρόμους.

Τι κι αν η Suzuki έχει αποφασίσει να απομακρυνθεί από τους αγώνες, στοιβάζοντας το βιβλίο με τις χρυσές αγωνιστικές σελίδες της στη βιβλιοθήκη. Η Yoshimura, φαίνεται ότι θέλει να το πάρει, να το ξεσκονίσει και να το ανοίξει για να συνεχίσει με την δική της πένα να γράφει νέα κεφάλαια αγωνιστικής ιστορίας, καθώς οι δεσμοί μεταξύ Suzuki και Yoshimura κρατούν πολλά χρόνια, έχοντας μετατραπεί σε έναν γερό, άλυτο κόμπο.

Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αερόψυκτα μοντέλα βγαίνουν ξανά στους δρόμους, μέσω… της Yoshimura!

Η Yoshimura δεν δείχνει ωστόσο διατεθειμένη να μείνει επικεντρωμένη μόνο στο μέλλον. Στα πλαίσια του Tokyo Motor Show 2024, η ιαπωνική εταιρεία παρουσίασε το νέο πλάνο της με τίτλο “oil-cooled revival project”. Στόχος της είναι να προσφέρει σε όλους τους ιδιοκτήτες αεροελαιόψυκτων GSX-R ανταλλακτικά και εξαρτήματα, για την αναστήλωση και συντήρηση των μοντέλων, ώστε να συνεχίσουν ακάθεκτα να κυκλοφορούν στον δρόμο. Στα πλαίσια της παρουσίασης μάλιστα, ο ιαπωνικός βελτιωτικός οίκος έδειξε στους παρευρισκόμενους μία replica αγωνιστικού GSX-R του 1986. Όχι όμως ένα έκθεμα, αλλά ένα ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό αντίγραφο, το οποίο έδωσε απτά δείγματα του μεγάλου εγχειρήματος της Yoshimura. Η replica αυτή βασίστηκε στην αγωνιστική GSX-R 750, με την οποία αγωνιζόταν το 1986 ο Satoshi Tsujimoto σε αγώνες Endurance. Αν και με μια γρήγορη ματιά, φαίνεται σαν μία replica για τα… σαλόνια, κοιτάζοντας πιο παρατηρητικά, βλέπουμε ότι δημιούργημα της Yoshimura φέρει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για νόμιμη κυκλοφορία στον δρόμο -πλην των προβολέων, όπως μπορούμε να διακρίνουμε. Όχι μόνο, αυτό, αλλά το έμπειρο μάτι θα αναγνωρίσει αρκετά σημεία -όπως για παράδειγμα τις δαγκάνες των φρένων- όπου τα εξαρτήματα έρχονται από το πάνω ράφι, χωρίς καμία έκπτωση στην ποιότητα και αναδεικνύοντας το πόσο σοβαρά έχει πάρει το εν λόγω εγχείρημα η Yoshimura. Όχι μόνο αναπαλαίωση, λοιπόν, αλλά και αναβάθμιση με σύγχρονα καλούδια…

Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αερόψυκτα μοντέλα βγαίνουν ξανά στους δρόμους, μέσω… της Yoshimura!

Μπορεί όταν παρουσιάστηκαν τα αερο-ελαιόψυκτα GSX-R 750 και GSX-R 1100 να θεωρούνταν ως οι ναυαρχίδες του Hamamatsu, πολύ πριν η κατηγορία των supersport περάσει στην εξειδίκευση που γνωρίζουμε σήμερα. Μετράμε όμως, τριάντα και πλέον χρόνια από τότε που το τελευταίο GSX-R χωρίς υγρόψυξη είδε το φως στο τέλος της γραμμής παραγωγής, πρώτα το 1992 για τα GSX-R 750 που ερχόντουσαν στην Ευρώπη και το 1993 για όλα τα υπόλοιπα, συμπεριλαμβανομένου αυτού των 1.100 κυβικών.

Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αερόψυκτα μοντέλα βγαίνουν ξανά στους δρόμους, μέσω… της Yoshimura!

Όπως, λοιπόν, ίσως να έχετε ήδη ψυλλιαστεί, η εύρεση ανταλλακτικών και εξαρτημάτων που χρήζουν αλλαγής έχει αρχίσει να γίνεται πλέον διαδικασία για δεινούς λύτες. Σε πολλές περιπτώσεις, ούτε η aftermarket αγορά δεν μπορεί να δώσει λύσει, ενώ όταν και εφόσον βρεθεί κάποιο γνήσιο ανταλλακτικό ή εξάρτημα, μπαίνει στην μέση η τιμή του, καθώς όπως συμβαίνει παντού στο εμπόριο, έτσι και εδώ, ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης είναι που ενορχηστρώνει το όλο παιχνίδι. Πάνω σε αυτό, έρχεται τώρα να πατήσει η Yoshimura, καθιστώντας πιο εύκολη -ίσως και πιο οικονομική- την εύρεση ανταλλακτικών και εξαρτημάτων που χρειάζονται οι ιδιοκτήτες των GSX-R 750 και 1.100 για να τα βγάλουν ξανά στους δρόμους. Κρίνοντας όμως από το λειτουργικό πρωτότυπο που μας αποκάλυψε στην έκθεση του Τόκυο, τότε ίσως μιλάμε όχι απλώς για μία απλή διατήρηση, αλλά για μία επαναφορά στο σύγχρονο γίγνεσθαι των 40χρονων ναυαρχίδων της Suzuki…

Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αερόψυκτα μοντέλα βγαίνουν ξανά στους δρόμους, μέσω… της Yoshimura!Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αερόψυκτα μοντέλα βγαίνουν ξανά στους δρόμους, μέσω… της Yoshimura!Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αερόψυκτα μοντέλα βγαίνουν ξανά στους δρόμους, μέσω… της Yoshimura!Suzuki GSX-R 750 & GSX-R 1100 - Τα θρυλικά αερόψυκτα μοντέλα βγαίνουν ξανά στους δρόμους, μέσω… της Yoshimura!
Ετικέτες

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες