Σύμπραξη Kawasaki-Suzuki και Ducati για απόλυτη κυριαρχία σε Δύση και Ανατολή!

Έρχεται τo MULTIMAKI 1450R 2023!
Από το

motomag

1/4/2022

Αναβιώνει η εποχή των V-Strom 1000 και KLV 1000 όταν Suzuki και Kawasaki έβγαλαν την ίδια ακριβώς μοτοσυκλέτα αλλά με ιταλικό αυτή τη φορά παρονομαστή καθώς στο παλαιό σχήμα προστίθεται και η Ducati.

Πίσω στο 2004 η Kawasaki βγάζει για πρώτη φορά μία μοτοσυκλέτα αυτής της κατηγορίας ύστερα από σύμπραξη με την Suzuki κοπιάροντας το πετυχημένο της DL1000 V-Strom. Παρότι οι μοτοσυκλέτες είναι πανομοιότυπες και μάλιστα κατασκευάζονται από την Suzuki, το Ελληνικό κοινό που αρέσκεται να ενημερώνεται από τους ιδιοκτήτες στα δευτερόλεπτα που διαρκεί το κόκκινο φανάρι, χτίζει την ισχυρή πεποίθηση πως το KLV1000 της Kawasaki είναι ισχυρότερο.

Κανείς δεν αρνείται την κοινή πορεία των μοτοσυκλετών, και πώς θα μπορούσε άλλωστε καθότι πανομοιότυπες σε εμφάνιση μέχρι βίδας, ωστόσο τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας  της KLV1000, ένα χρόνο μετά την παρουσίαση του DL1000, καλλιεργείται σταδιακά η αντίληψη πως η Kawasaki έχει μεγαλύτερη ιπποδύναμη. Πρώτα γιατί οι “Kawasakiκοι» δεν μπορούν να χωνέψουν το γεγονός πως το σήμα τους έχει τοποθετηθεί πάνω σε μία Suzuki χωρίς κάποια αλλαγή κι έπειτα γιατί κάποιος ρώτησε έναν ιδιοκτήτη σχετικά, όταν τον πέτυχε στο φανάρι κι εκείνος του απάντησε ενώ κούμπωνε πρώτη, έχοντας ανάψει το πράσινο πως «είναι δυνατότερο». Εκ των υστέρων κριτές της ιστορίας δεν αποκλείουν το γεγονός ο ερωτηθείς να απάντησε κάτι τελείως διαφορετικό, όπως για παράδειγμα «πάω συνεργείο το συντομότερο» αλλά με τα κιβώτια της εποχής που ξυπνούσαν τα πουλάκια στα δέντρα όταν κούμπωναν την πρώτη και τα υπόλοιπα μη ηλεκτρικά και περισσότερο θορυβώδη οχήματα που κατέκλυζαν τότε τους δρόμους, η απάντηση αυτή μπορεί να αλλοιώθηκε, ξεκινώντας τον μύθο περί διαφορετικής ιπποδύναμης.

Αναμφισβήτητο είναι πως η Kawasaki θα είχε πρόβλημα να βάλει το σήμα της σε μία Honda αλλά δεν θα την ενοχλούσε σε μία Suzuki και παραμένει γεγονός πως πίσω στο 2004 ευοδώθηκε μία σύμπραξη που δυστυχώς όμως δεν συνέχισε για πολύ. Κυρίως γιατί το κοινό δημιουργούσε εντυπώσεις όπως οι παραπάνω, που οι δύο Ιαπωνικές εταιρείες εκείνη την εποχή δεν μπορούσαν να τις κατανοήσουν για να απαντήσουν σχετικά. Με αποτέλεσμα να μην συνεχίσει αυτή η συνεργασία.

Ερχόμαστε έτσι στο παρόν που με πρωτοβουλία της Ducati ξυπνά και πάλι η αναβίωση αυτής της ιστορικής σύμπραξης, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά! Στόχος της Ducati είναι να κερδίσει το κοινό της Ασίας καθώς η διείσδυσή της στην αγορά εκεί είναι μικρή και ταυτόχρονα να αποκτήσει άλλη μία έκδοση από την στιγμή που έχει λίγες Multistrada στην γκάμα της.

Η Kawasaki Motors διέκρινε στην νέα σύμπραξη μία ευκαιρία να αυξηθούν τα κέρδη της μητρικής εταιρείας που κατασκευάζει τάνκερ και βαριές εγκαταστάσεις διύλισης αργού πετρελαίου μέσα από την αύξηση κατανάλωσης λαδιού που θα υπάρχει από τις πωλήσεις του νέου μοντέλου, καθώς την κατασκευή αναλαμβάνει η Ducati ενώ η Suzuki χαιρέτησε την ιδέα καθώς της αφαιρεί τον βραχνά να κατασκευάζει μοτοσυκλέτες για την Ευρωπαϊκή αγορά και τις αυστηρές Euro5 προδιαγραφές, όταν μπορεί απλά να επικεντρώνεται στην σιγουριά της μαζικότητας της τεράστιας αγοράς της Ασίας, πουλώντας εκατομμύρια V-Strom 250 και 125 αντί για μερικές χιλιάδες 650 και 1.000 με πολλαπλάσιο κόστος εξέλιξης.

Οι τρεις κατασκευαστές βλέπουν πως ενώνοντας τις δυνάμεις τους μπορούν να προσφέρουν μία νέα μοτοσυκλέτα φτάνει αυτή την φορά να μην επαναλάβουν το λάθος του παρελθόντος δίνοντάς τους διαφορετικά ονόματα. Επιλέχτηκε έτσι ένα όνομα που έχει σαφή αναφορά σε όλους και ταυτόχρονα δημιουργεί ένα λογοπαίγνιο καθώς πλέον το «Multi» δεν αναφέρεται στα διαφορετικά εδάφη στα οποία θα κινείται αλλά στους διαφορετικούς κατασκευαστές μέσα από τους οποίους θα διατίθεται.

Από την πλευράς να ευχηθούμε σε όλους τους αναγνώστες, Καλό Μήνα και Καλή Πρωταπριλιά!

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”