Τourist Trophy Ψυχικού - Η Αναβίωση!

Επικαιρότητα

Τourist Trophy Ψυχικού - Η Αναβίωση!

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

27/9/2016

"Οι μοτοσυκλεττισταί συναγωνίζοντο πεισματωδέστατα!"

Αναβίωση του Τourist Trophy Ψυχικού

Τ.Τ. Ψυχικού, 27 Μαΐου 1929:

Απόγευμα Κυριακής. Τα πεζοδρόμια των οδών Διαμαντίδου και 25^ης Μαρτίου έχουν κατακλυσθεί από κόσμο. Πάνω από 5.000 θεατές έχουν ήδη πάρει θέση για να παρακολουθήσουν τον αγώνα "σιρκουί" στο Ψυχικό. Χωροφύλακες και στρατιώτες προσπαθούν να βάλουν μια τάξη, ενώ στρατιωτική μπάντα ψυχαγωγεί τα πλήθη. Έχει δοθεί διαταγή "...και τα σκυλιά δεμένα", κυριολεκτικά, για να μην κινδυνεύσουν οι αγωνιζόμενοι.

Η διαδρομή είχε μήκος 2.980 μέτρα, επικεντρωμένη γύρω από τις πλατείες "Παβιγιόν Ρουζ" και "επαύλεως Αργύρη", ενώ χρησιμοποιούσε και κομμάτι της λεωφόρου Κηφισίας, ανεβαίνοντας μετά ψηλά, κάτω από το λατομείο Κέκροπος. Οκτώ μοτοσυκλέτες, όλες Εγγλέζικες, πέντε BSA, δύο Norton και μία AJS, ήταν στημένες στην εκκίνηση. Aναβάτες τους οι Κίρζης, Παπαδόπουλος, Ραϊτσίδης, Αηδονόπουλος, Χέλμης, Καπλάνογλου, Ζωγράφος (που δεν πήρε εκκίνηση γιατί είχε πτώση στα... δοκιμαστικά). Στα ρεπορτάζ της εποχής, όλοι οι αγωνιζόμενοι αναφέρονταν ως κύριοι, ο κ. Καπλάνογλου, ο κ. Αηδονόπουλος, ενδεικτικό του status των αναβατών, από την αφρόκρεμα της τότε Αθηναϊκής κοινωνίας. Η μεγάλη διαφορά με τους τότε αγώνες αυτοκινήτου ήταν πως πρωταγωνιστούσε ο αναβάτης, κάτι που ακούγεται αυτονόητο σήμερα, αλλά τότε ήταν νεωτερισμός, καθώς στους αγώνες αυτοκινήτων στην αναγγελία του νικητή αναφερόταν πρώτα η μάρκα, μετά ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου και στο τέλος ο... σωφέρ που οδηγούσε. "Νικήτρια η Πακάρ του κ. Χλιδόπουλου με σωφέρ τον Μουτζούρη", ή κάπως έτσι. Οι μοτοσυκλέτες λοιπόν έδωσαν δόξα στον αναβάτη, ενώ στα αυτοκίνητα νικούσε το... αυτοκίνητο του τάδε, που τύχαινε να το χειρίζεται ένας σωφέρ...

Ο Ιορδάνης Καπλάνογλου, νικητής του Τ.Τ. Ψυχικού του 1929

Αντιγράφω από ρεπορτάζ εφημερίδας της εποχής, την περιγραφή του αγώνα ΤΤ του 1929: "Αγαπητοί μου αναγνώσται, θα εξομολογηθώ ότι ένας μοτοσυκλεττικός (sic) αγών είναι συναρπαστικώτερος και αυτού του μποξ, που θεωρείται το πιο συναρπαστικό σπορ. [...] Το Ψυχικό βούιζε από τον βόμβο των μηχανών. [...] Μοτοσυκλεττισταί έτρεχαν να πάρουν θέση για να παρακολουθήσουν τους αγώνας. Κι ανάμεσά των άλλοι – οι αγωνισταί αυτοί – με μηχανές ξαλαφρωμένες από κάθε περιττό εξάρτημα, έτρεχαν να τις θέσουν υπό την εξέτασιν των μελών της ειδικής επιτροπής. [...]

Με μπλούζες πέτσινες οι περισσότεροι, σφιχτοδεμένοι, με τις κάσκες στα χέρια, τριγυρνούσαν ως την ώρα του αγώνος. [...] Τα σκυλιά έπρεπε να είναι δεμένα για να μην επιφέρουν σύγχισιν εις τους αγωνιστάς. Ευτυχώς ούτε ένας σκύλος δεν ήταν στους δρόμους, και οι αγώνες άρχισαν. [...] Ευθύς ως ξεκίνησαν οι μοτοσυκλεττισταί, ανέπτυσσαν ταχύτητα 80-100 χιλιομέτρων την οποίαν ανέκοπταν όταν διήρχοντο τας λίαν αποτόμους στροφάς της διαδρομής των. Ο κ. Αηδονόπουλος ετέθη εκτός αγώνα συνεπεία διαρραγής της μηχανής του. Εις την ενάτην διαδρομήν [εννοεί γύρο, καθώς ο αγώνας ήταν διάρκειας 34 γύρων ή 101 περίπου χιλιομέτρων] ο κ. Χέλμης ετέθη και αυτός εκτός αγώνος συνεπεία σωματικής υπερκοπώσεως. Ο κ. Παπαδόπουλος έπεσε συνεπεία αδεξίου χειρισμού, χωρίς να τραυματισθή σοβαρώς. Κατ’ αυτόν τον χρόνον οι υπόλοιποι μοτοσυκλεττισταί συναγωνίζοντο πεισματωδέστατα. [...] Όταν ο νικητής κ. Καπλάνογλου σταμάτησε προ του τέρματος την μηχανήν του, πολλοί των θεατών έσπευσαν, τον παρέλαβον εις τας χείρας των και τον οδήγησαν μέχρι της επιτροπής, ο πρόεδρος της οποίας του απένειμε τρία βαρύτιμα κύπελλα. Ο κ. Καπλάνογλου αποδίδει την νίκην του εις τους επιδεξίους χειρισμούς και την ψυχραιμίαν του, εν αντιθέσει με τον αντίπαλον Κίρζην, όστις δεν διετήρησεν αύτη μέχρι τέλους."

Σιρκουί Τ.Τ. Ψυχικού, 23/6/1935

Τα πάντα υπήρχαν στο Τ.Τ. Ψυχικού, αντίστοιχα με τους σημερινούς αγώνες. Η διαδρομή, σε δημόσιους δρόμους, με "αποτόμους στροφάς" και "ιλιγγιώδη ταχύτητα στας στενάς ευθείας", τα δοκιμαστικά, ο τεχνικός έλεγχος, οι ελαφρωμένες μοτοσυκλέτες, ο συναγωνισμός και οι πτώσεις, το πλήθος των θεατών που αποθεώνει τον νικητή, η απονομή και η δόξα... Η μέγιστη ταχύτητα στην διαδρομή του αγώνα υπολογιζόταν στα ιλιγγιώδη 110 χιλιόμετρα... Τότε, το Ψυχικό ήταν μια πολύ αραιοκατοικημένη, ερημική και ήσυχη συνοικία με φαρδείς δρόμους – καμία σχέση με σήμερα. Κι όμως, το Ελληνικό Μουσείο Μοτοσυκλέτας Motorcycle Republik, σε συνεργασία με τον Δήμο Φιλοθέης – Ψυχικού και συνδιοργανωτή την ΦΙΛΠΑ, αναβιώνει στις 16 Οκτωβρίου το T.T. Ψυχικού, ένα σιρκουί πόλης στην περιοχή που διοργανωνόταν αγώνες μέχρι και το 1968! Με κέντρο της εκδήλωσης την ιστορική πλατεία του Blue Bell, όπου μέχρι να μπουν τα καταραμένα σαμαράκια ήταν πεδίο δόξης λαμπρό για τους αυτοκινητάδες που την έκαναν γύρους με το πλάι κι όσο πάει... Όπως υπόσχονται οι διοργανωτές, η εκδήλωση θα είναι στο χρώμα και το κλίμα της εποχής, και θα περιλαμβάνει πολλές εκδηλώσεις. Και αχυρόμπαλες φυσικά!

Οι αγώνες στην περιοχή, όπως αποτυπώνονται στο βιβλίο "Ιστορία του Ελληνικού Μοτοσυκλετισμού" του Μ. Αρβανιτόπουλου, που πριν την έκδοσή του είχε δημοσιευθεί σε συνέχειες στο ΜΟΤΟ, συνεχίζονται και μεταπολεμικά, με πρώτο αγώνα το 1966, σε διαφορετική διαδρομή, στην περιοχή "οικόπεδα Καραμανλή" της Φιλοθέης. Χαρακτηριζόταν τότε "Αγών Εθνικός" από την διοργανώτρια ΕΛΠΑ. Ανάμεσα στους δεκατρείς εκκινήσαντες, ήταν ο Μανώλης Τριποδάκης με τη Norton Atlas του, που έχασε μεν τελικά τον αγώνα, αλλά κέρδισε τις εντυπώσεις, καθώς προηγούνταν με διαφορά πάνω από δύο χιλιόμετρα από τον δεύτερο Μακαρώνα. Είχε βγάλει την μέση ωριαία ρεκόρ των 73,722 χιλιομέτρων, αλλά...

Αφετηρία του Τ.Τ. Ψυχικού, το 1932.

Ο Άγγελος Μπαχάουερ (7) έχει μόλις πάρει εκκίνηση, και

ο Ιορδάνης Καπλάνογλου (8) ετοιμάζεται

Έγραφε η εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ: "Το Σιρκουί της Φιλοθέης είναι από τα πλέον δύσκολα του είδους, γεμάτο από στροφές και γωνίες. Για τον Τριποδάκη όμως όλα φαίνονταν σαν να ήσαν ευθεία. Τίποτε δεν ανέκοπτε τον φρενήρη δρόμο του, και το κοντέρ του ακόμα και στις πλέον δύσκολες περιπτώσεις δεν κατέβαινε κάτω από τα 50 χιλιόμετρα, ενώ συχνά η βελόνα ξεπερνούσε τα 100 παρ’ όλον που οι ευθείες ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Αλλά το ζόρι αυτό της μηχανής είχε και δυσάρεστα αποτελέσματα, αφού οι κραδασμοί άρχισαν να χαλαρώνουν τις βίδες. Έτσι, πρώτα του έφυγε η εξάτμισις. Σταμάτησε και απηλλάγη τελείως από αυτήν. Φυσικά, τώρα η μηχανή του δεν λειτουργούσε τέλεια. Αυτό δεν θα εμπόδιζε τον Τριποδάκη από του να κερδίσει, εάν σιγά σιγά δεν ξεβιδώνονταν όλα, από το ντεμπραγιάζ μέχρι την τελευταία βίδα. Έτσι στον 8^ο γύρο αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει. Οι χρόνοι του αποτελούν και τα ρεκόρ του σιρκουί, αφού κανείς δεν μπόρεσε να τα φτάσει. Θαυμασίαν εμφάνισιν πραγματοποίησε ο Μακαρώνας, ο γνωστός άσσος της μοτοσυκλέτας, οδηγός μεγάλων ικανοτήτων και τεχνικής καταρτίσεως. Είναι ο πρώτος αγών που διοργανούται μεταπολεμικά στην χώρα μας. Αποτελεί μια καλή αρχή για να μπει το άθλημα σε κάποιο δρόμο. Διότι την στιγμή αυτή, ούτε οδηγούς έχουμε, ούτε συνεργεία, ούτε μηχανές ούτε τίποτα."

Οι θεατές της αναβίωσης του Τ.Τ. Ψυχικού ας μην περιμένουν να δουν "μοτοσυκλεττιστάς" που θα συναγωνίζονται "πεισματωδέστατα". Το πνεύμα όμως των διοργανώσεων του παρελθόντος θα είναι ζωντανό και η ατμόσφαιρα εορταστική! Οι δύο ξεχωριστές κατηγορίες, η πρώτη με μοτοσυκλέτες έως το 1945 και η δεύτερη από το 1946 έως το 1968, την τελευταία χρονιά που έγινε το Τ.Τ. Ψυχικού, θα διαγωνιστούν με το σύστημα Regularity, προσπαθώντας να κρατήσουν μια συγκεκριμένη μέση ωριαία. Κάθε κατηγορία θα κάνει δέκα γύρους των δύο περίπου χιλιομέτρων. Θα απουσιάζουν, για ευνόητους λόγους, οι προπολεμικοί κανονισμοί των αγώνων, που υποχρέωναν "τους αγωνιστάς" να παίρνουν "τας στροφάς" με όχι λιγότερα από 45-50 χιλιόμετρα, και στις ευθείες να αναπτύσσουν όσο μεγαλύτερη ταχύτητα μπορούν! Προφανώς οι κανονισμοί προσπαθούσαν να αποφύγουν περιπτώσεις "αγωνιστών" που απλά θα βολτάριζαν την διαδρομή, χωρίς να ρισκάρουν!

Θα είχε ενδιαφέρον, σ’ αυτή την αναβίωση, να ήταν και οι θεατές ντυμένοι με ρούχα εποχής, έτσι για την ατμόσφαιρα! Ο ενθουσιασμός πάντως είναι από τώρα στα ύψη, κι όσοι θα παρακολουθήσουν το σύγχρονο Τourist Τrophy Ψυχικού, θα πάρουν μια καλή γεύση από ωραίες μοτοσυκλέτες και ενδιαφέροντες ανθρώπους, σε μια περιοχή με ιδιαίτερη ιστορία στους αγώνες μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα. Θα δείτε και το αυθεντικό κύπελλο που απονεμήθηκε το 1929 στον νικητή Ιορδάνη Καπλάνογλου, που θα σηκώσουν και οι νικητές των δύο κατηγοριών, 87 χρόνια μετά! Το ΜΟΤΟ θα είναι εκεί, σας περιμένουμε!

Κυριακή 16 Οκτωβρίου, από τις 9:30 το πρωί, στην πλατεία Blue Bell του Ψυχικού.

Για να δείτε τις μοτοσυκλέτες που θα συμμετάσχουν, όπως και τα νέα της εκδήλωσης, ακολουθήστε την στο Facebook: Αναβίωση ΤΤ Ψυχικού

Σιρκουί Φιλοθέης, 1966, το πρώτο μεταπολεμικό:

Ο Μανώλης Τριποδάκης με τον εμπρός τροχό της Norton στον αέρα. Θα εγκατέλειπε όμως...

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Continental TKC80 2026: Ιστορική αλλαγή για ένα από τα πιο πετυχημένα ON-OFF ελαστικά!

Υπήρξε το ελαστικό των MEGA TEST ON-OFF με τα περισσότερα χρόνια!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/12/2025

Δεν υπάρχει άλλο ελαστικό σε αυτή την κατηγορία που να έχει αντέξει τόσο μεγάλο διάστημα και μάλιστα σε αυτή την εποχή που τα ελαστικά μεικτής χρήσης σηκώνουν την πιο βαριά εξέλιξη, ακόμη και από τα ασφάλτινα αγωνιστικά. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο καλό ελαστικό έχει υπάρξει στο παρελθόν TKC80, χωρίς να χρειάζεται καμία άλλη δήλωση από την πλευρά της Continental. Από την δική μας πλευρά ήταν το ελαστικό με τις περισσότερες συμμετοχές στο επικό συγκριτικό MEGA TEST ON-OFF. Επίσης κι αυτό λέει πολλά για τις ικανότητες του TKC 80 κυρίως αν το συνδέσει κανείς με το παρακάτω: Η μόνη κατηγορία που έχει αλλάξει τόσο πολύ σε απαιτήσεις την τελευταία δεκαετία, είναι οι Adventure μοτοσυκλέτες. Αυτό λένε οι ίδιες οι εταιρείες ελαστικών, διότι το να κερδίσουν τα superbike πενήντα άλογα, δεν σημαίνει πως πρέπει να εφεύρουν εκ νέου το ελαστικό, χρειάζεται απλά να το βελτιώσουν. Αντιθέτως το να υπάρχουν ξαφνικά μοντέλα που έχουν 170 ίππους και μπορούν να πατήσουν σε χωματόδρομο, να έχουν αναρτήσεις που τους επιτρέπουν να στρίβουν με φόρα σε επαρχιακούς, αντίστοιχης μίας sport μοτοσυκλέτας και ταυτόχρονα ταξιδιωτικές ικανότητες εξαιτίας των οποίων ολοένα και περισσότεροι αναβάτες γράφουν πλέον ημέρες ταξιδιών με χίλια χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομου, έχουν δημιουργήσει τις συνθήκες όλα αυτά μαζί για τελείως νέες απαιτήσεις.

Και ναι, όταν λέμε πως πρέπει να πατούν χώμα κανείς, ποτέ, δεν εννοεί την Enduro χρήση (προφανώς) αν και υπό προϋποθέσεις, υπάρχει και αυτό, όπως είναι η έκδοση R του Super Adventure και μόνο στα χέρια λίγων αναβατών. Ωστόσο η πρόσφυση στο χώμα πρέπει να θεωρείται δεδομένη στην περίπτωση αυτών των ελαστικών. Χώρια που οι μεγάλες ON-OFF είναι μόνο ένα από τα πεδία εφαρμογής τους, για αυτό και το ελαστικό θα πρέπει να έχει πραγματικές εκτός δρόμου δυνατότητες, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί και στις απαιτήσεις της μικρότερης κατηγορίας, όπως είναι πλέον η αναζωογονημένη μικρομεσαία των 450MT, 390 Adventure κτλ.

Την τελευταία δεκαετία τα στελέχη στις ομάδες εξέλιξης των κατασκευαστών ελαστικών, μας αναφέρουν το ίδιο ακριβώς: Πόσο τεράστιος κόπο απαιτεί αυτή η κατηγορία. Ένα ήταν εκείνο όμως που αποτελούσε σταθερή αξία, τουλάχιστον σε ότι αφορά την πρόσφυση στο χώμα, καθώς ολοένα έχανε πόντους στην άσφαλτο αλλά κυρίως, ολοένα και γινόταν μεγαλύτερο πρόβλημα η διάρκεια ζωής.

Περιμένουμε λοιπόν να δούμε τι έχει κάνει η Continental για την προσαρμογή των ελαστικών αυτών στα νέα δεδομένα. Με 170 ίππους στο χωματόδρομο, το μόνο εύκολο, ακόμη και για έναν αρχάριο, είναι να καταστρέφει πίσω ελαστικά σπινάροντας. Ένας απολύτως βατός χωματόδρομος που πηγαίνουν όλα τα IX, είναι ικανός να φάει τα τακούνια σε ένα τέτοιο ελαστικό αν σπινάρεις συνεχώς με την ευκολία που δίνει η ιπποδύναμη στις μεγάλες νέες μοτοσυκλέτες. Δεν χρειάζεται ένα πιο απαιτητικό τερέν ή να κολλήσεις την ποδιά σε έναν βράχο, καίγοντας το ελαστικό στην προσπάθειά σου να περάσεις από πάνω.

Η πρώτη γενιά των TKC 80 έζησε λοιπόν τις τεράστιες αλλαγές της κατηγορίας, μπήκε στο ποτάμι και πέρασε και απέναντι με λίγα λόγια. Για τους υπόλοιπους κατασκευαστές τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Μπήκαν στο ποτάμι και παρασύρθηκαν, η βάρκα που είχαν δεν ήταν αρκετή και έπρεπε να φτιάξουν κάτι διαφορετικό για να βγουν απέναντι. Κι ευτυχώς το βρήκαν βελτιώνοντας τα δεδομένα της κατηγορίας και αυξάνοντας τον ανταγωνισμό. Κάπως έτσι βρέθηκε το TKC 80 να μην είναι η πρώτη επιλογή πλέον, ιδιαίτερα από την στιγμή που εμφανίστηκαν ελαστικά που είχαν διπλάσια και τριπλάσια μάλιστα διάρκεια ζωής, την αχίλλειο πτέρνα του TKC 80 όσο ανέβαινε η ιπποδύναμη των μοτοσυκλετών, που παραδόξως, όπως είπαμε, δεν θυσίαζαν πολύ από την πρόσφυση στο χώμα.

Μετά από 18 χρόνια πορείας και ενώ έχει μείνει 14 χρόνια ίδιο, το TKC 80 έχει έρθει η ώρα να ανανεωθεί καθώς η Continental, η εταιρεία που κάποτε μου εξηγούσε στο κέντρο έρευνας και εξέλιξης στη Γερμανία πως καταλήγει να δοκιμάζει έως και 25 συνταγές για κάθε αλλαγή γόμας, έχει πλέον βρει το επόμενο συστατικό που θα την κάνει να μπορεί να παλέψει για την κορυφή. Ένα σημείο που είχε κατακτήσει και μόνο αν βρει τον τρόπο να ξανά περάσει τον ανταγωνισμό θα καταφέρει να διεκδικήσει ξανά.

Το πρώτο πράγμα που δοκίμασαν στην Continental ήταν να του προσδώσουν μεγαλύτερη σταθερότητα ώστε να μπορεί να διαχειριστεί τις νέες ιπποδυνάμεις. Παράλληλα θα μπορούσαν να πετύχουν δύο σε ένα αν κατάφερναν να του προσθέσουν και λίγο μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του TKC 80 ήταν πώς δεν μπορούσε να αντέξει σε ταχύτητες αυτοκινητόδρομου, ώστε να φτάσεις γρήγορα στον προορισμό και να ξεκινήσεις από εκεί την εξερεύνηση. Η κάλυψη αποστάσεων είναι ο μόνος τρόπος να εκμεταλλευτείς τις Adventure μοτοσυκλέτες πλήρως, διαφορετικά αρκούν και λίγα κυβικά, όπως και λίγα κιλά.

Υποτίθεται πως θα προτιμήσει κανείς μία μεσαία ή μεγάλη Adventure για να περάσει μία χωμάτινη διαδρομή, γιατί θέλει να διασχίσει τις πιο μακρινές ταξιδεύοντας γρήγορα, ώστε να απολαύσει περισσότερο χρόνο στον προορισμό. Σε αυτό ακριβώς τον τομέα ήταν που τα TKC 80 έπασχαν περισσότερο. Εκείνο που είχαμε τονίσει εμείς ήταν πως μπορούσες να συνδυάσεις το πίσω ελαστικό από το TKC 70 χωρίς να χάσεις από την αναλογία της κορόνας που έχει το κάθε ένα, καταλήγοντας με μία μοτοσυκλέτα που δεν συμπεριφέρεται σωστά οδηγώντας σβέλτα στην άσφαλτο. Αντιθέτως, ο συνδυασμός εμπρός TKC 80 και TKC 70 δούλευε άψογα και μπορούσες έτσι να ταξιδεύεις σε μακρινές αποστάσεις και να πατήσεις χώμα στον προορισμό σου έχοντας ακόμη μπόλικο λάστιχο.

Για να ξεφύγει λοιπόν από το μειονέκτημα αυτό, η Contiental επανασχεδίασε τα τακούνια και πλέον δεν υπάρχουν κενά στον κάθετο ως προς τον δρόμο άξονα αλλά μόνο κατά μήκος. Η περιστροφή του τροχού φέρνει την άσφαλτο σε επαφή με ενιαία στοιχεία γόμας τα οποία ξεχωρίζουν μεταξύ τους με μεγάλες αυλακώσεις.

Στην πράξη όμως αυτός ο σχεδιασμός έφερε σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, μία βελτίωση σε 2+1 τομείς. Μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, σταθερότητα στα πολλά χιλιόμετρα και καλύτερη συμπεριφορά στο βρεγμένο όπου τώρα υποστηρίζεται λίγο μεγαλύτερη γωνία κλίσης όπως και το σπινάρισμα από την απώλεια πρόσφυσης, έρχεται λιγότερο απότομα.

Στα παραπάνω συνδράμει, πάντα σύμφωνα με την Continental, και η νέα γόμα, μία τελείως νέα συνταγή, βάση και της προόδου της τεχνολογίας υλικών, όλα αυτά τα χρόνια.

Το νέο μίγμα της γόμας δηλώνει καλύτερες ιδιότητες ως προς την πρόσφυση σε κρύο και βρεγμένο έδαφος τόσο βάση χημικής σύστασης, όσο και μέσα από την μικροκινητικότητα των δεσμών στο μίγμα που βελτιώνουν και τον χρόνο που έρχεται σε θερμοκρασία λειτουργίας. Αυτό δεν επηρεάζει την σταθερότητα που πρέπει να έχει το τακούνι για να μπορείς να στρίψεις στην άσφαλτο με ασφάλεια έχοντας εμπιστοσύνη πως δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις στην ακριβώς χειρότερη στιγμή για κάτι τέτοιο, έχοντας δηλαδή πλαγιάσει μέχρι τα μαρσπιέ. Το φαινόμενο της κινητικότητας πέλματος, που είναι έντονο σε ελαστικά 50-50 και ένας από τους λόγους που η πρώτη γενιά είχε μικρή διάρκεια ζωής, έχει περιοριστεί τώρα σε μεγάλο βαθμό. Με 17% αύξηση εμβαδού επαφής, την ίδια ώρα που το κενό μεταξύ αυλακώσεων δεν έχει μικρύνει, η σταθερότητα της νέας έκδοσης είναι σημαντικά αυξημένη. Το TKC 80 δεν είναι Radial αλλά έχει διαγώνια πλέξη σκελετού με ζώνες. Κατασκευάζεται στο νέο εργοστάσιο της Continental στην Ταϊλάνδη και θα βγει σε τέσσερις διαστάσεις για εμπρός, σε διάμετρο 19 και 21 και έξι διαστάσεις για πίσω στα αντίστοιχα 17 και 18.

Σχεδιασμένο για ακριβώς εκείνες τις μοτοσυκλέτες που παίρνουμε μαζί μας στο MEGA TEST ON-OFF, ανυπομονούμε να το δοκιμάσουμε στην πράξη καθώς αν επιβεβαιωθούν οι ισχυρισμοί της Continental θα έχουμε έναν νέο άξιο σύντροφο στο επικό αυτό ταξίδι-συγκριτικό-περιπέτεια που ταυτόχρονα είναι και η σκληρότερη δοκιμή για ένα ελαστικό, μιας και δοκιμάζεται ταυτόχρονα σε όλα τα μοντέλα από διαφορετικούς αναβάτες!