Τourist Trophy Ψυχικού - Η Αναβίωση!

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

27/9/2016

"Οι μοτοσυκλεττισταί συναγωνίζοντο πεισματωδέστατα!"

Αναβίωση του Τourist Trophy Ψυχικού

 

 

Τ.Τ. Ψυχικού, 27 Μαΐου 1929:

Απόγευμα Κυριακής. Τα πεζοδρόμια των οδών Διαμαντίδου και 25ης Μαρτίου έχουν κατακλυσθεί από κόσμο. Πάνω από 5.000 θεατές έχουν ήδη πάρει θέση για να παρακολουθήσουν τον αγώνα "σιρκουί" στο Ψυχικό. Χωροφύλακες και στρατιώτες προσπαθούν να βάλουν μια τάξη, ενώ στρατιωτική μπάντα ψυχαγωγεί τα πλήθη. Έχει δοθεί διαταγή "...και τα σκυλιά δεμένα", κυριολεκτικά, για να μην κινδυνεύσουν οι αγωνιζόμενοι.

 

Η διαδρομή είχε μήκος 2.980 μέτρα, επικεντρωμένη γύρω από τις πλατείες "Παβιγιόν Ρουζ" και "επαύλεως Αργύρη", ενώ χρησιμοποιούσε και κομμάτι της λεωφόρου Κηφισίας, ανεβαίνοντας μετά ψηλά, κάτω από το λατομείο Κέκροπος. Οκτώ μοτοσυκλέτες, όλες Εγγλέζικες, πέντε BSA, δύο Norton και μία AJS, ήταν στημένες στην εκκίνηση. Aναβάτες τους οι Κίρζης, Παπαδόπουλος, Ραϊτσίδης, Αηδονόπουλος, Χέλμης, Καπλάνογλου, Ζωγράφος (που δεν πήρε εκκίνηση γιατί είχε πτώση στα... δοκιμαστικά). Στα ρεπορτάζ της εποχής, όλοι οι αγωνιζόμενοι αναφέρονταν ως κύριοι, ο κ. Καπλάνογλου, ο κ. Αηδονόπουλος, ενδεικτικό του status των αναβατών, από την αφρόκρεμα της τότε Αθηναϊκής κοινωνίας. Η μεγάλη διαφορά με τους τότε αγώνες αυτοκινήτου ήταν πως πρωταγωνιστούσε ο αναβάτης, κάτι που ακούγεται αυτονόητο σήμερα, αλλά τότε ήταν νεωτερισμός, καθώς στους αγώνες αυτοκινήτων στην αναγγελία του νικητή αναφερόταν πρώτα η μάρκα, μετά ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου και στο τέλος ο... σωφέρ που οδηγούσε. "Νικήτρια η Πακάρ του κ. Χλιδόπουλου με σωφέρ τον Μουτζούρη", ή κάπως έτσι. Οι μοτοσυκλέτες λοιπόν έδωσαν δόξα στον αναβάτη, ενώ στα αυτοκίνητα νικούσε το... αυτοκίνητο του τάδε, που τύχαινε να το χειρίζεται ένας σωφέρ...

Ο Ιορδάνης Καπλάνογλου, νικητής του Τ.Τ. Ψυχικού του 1929

 

Αντιγράφω από ρεπορτάζ εφημερίδας της εποχής, την περιγραφή του αγώνα ΤΤ του 1929: "Αγαπητοί μου αναγνώσται, θα εξομολογηθώ ότι ένας μοτοσυκλεττικός (sic) αγών είναι συναρπαστικώτερος και αυτού του μποξ, που θεωρείται το πιο συναρπαστικό σπορ. [...] Το Ψυχικό βούιζε από τον βόμβο των μηχανών. [...] Μοτοσυκλεττισταί έτρεχαν να πάρουν θέση για να παρακολουθήσουν τους αγώνας. Κι ανάμεσά των άλλοι – οι αγωνισταί αυτοί – με μηχανές ξαλαφρωμένες από κάθε περιττό εξάρτημα, έτρεχαν να τις θέσουν υπό την εξέτασιν των μελών της ειδικής επιτροπής. [...]

Με μπλούζες πέτσινες οι περισσότεροι, σφιχτοδεμένοι, με τις κάσκες στα χέρια, τριγυρνούσαν ως την ώρα του αγώνος. [...] Τα σκυλιά έπρεπε να είναι δεμένα για να μην επιφέρουν σύγχισιν εις τους αγωνιστάς. Ευτυχώς ούτε ένας σκύλος δεν ήταν στους δρόμους, και οι αγώνες άρχισαν. [...] Ευθύς ως ξεκίνησαν οι μοτοσυκλεττισταί, ανέπτυσσαν ταχύτητα 80-100 χιλιομέτρων την οποίαν ανέκοπταν όταν διήρχοντο τας λίαν αποτόμους στροφάς της διαδρομής των. Ο κ. Αηδονόπουλος ετέθη εκτός αγώνα συνεπεία διαρραγής της μηχανής του. Εις την ενάτην διαδρομήν [εννοεί γύρο, καθώς ο αγώνας ήταν διάρκειας 34 γύρων ή 101 περίπου χιλιομέτρων]  ο κ. Χέλμης ετέθη και αυτός εκτός αγώνος συνεπεία σωματικής υπερκοπώσεως. Ο κ. Παπαδόπουλος έπεσε συνεπεία αδεξίου χειρισμού, χωρίς να τραυματισθή σοβαρώς. Κατ’ αυτόν τον χρόνον οι υπόλοιποι μοτοσυκλεττισταί συναγωνίζοντο πεισματωδέστατα. [...] Όταν ο νικητής κ. Καπλάνογλου σταμάτησε προ του τέρματος την μηχανήν του, πολλοί των θεατών έσπευσαν, τον παρέλαβον εις τας χείρας των και τον οδήγησαν μέχρι της επιτροπής, ο πρόεδρος της οποίας του απένειμε τρία βαρύτιμα κύπελλα. Ο κ. Καπλάνογλου αποδίδει την νίκην του εις τους επιδεξίους χειρισμούς και την ψυχραιμίαν του, εν αντιθέσει με τον αντίπαλον Κίρζην, όστις δεν διετήρησεν αύτη μέχρι τέλους."

 

Σιρκουί Τ.Τ. Ψυχικού, 23/6/1935

Τα πάντα υπήρχαν στο Τ.Τ. Ψυχικού, αντίστοιχα με τους σημερινούς αγώνες. Η διαδρομή, σε δημόσιους δρόμους, με "αποτόμους στροφάς" και "ιλιγγιώδη ταχύτητα στας στενάς ευθείας", τα δοκιμαστικά, ο τεχνικός έλεγχος, οι ελαφρωμένες μοτοσυκλέτες, ο συναγωνισμός και οι πτώσεις, το πλήθος των θεατών που αποθεώνει τον νικητή, η απονομή και η δόξα... Η μέγιστη ταχύτητα στην διαδρομή του αγώνα υπολογιζόταν στα ιλιγγιώδη 110 χιλιόμετρα... Τότε, το Ψυχικό ήταν μια πολύ αραιοκατοικημένη, ερημική και ήσυχη συνοικία με φαρδείς δρόμους – καμία σχέση με σήμερα.  Κι όμως, το Ελληνικό Μουσείο Μοτοσυκλέτας Motorcycle Republik, σε συνεργασία με τον Δήμο Φιλοθέης – Ψυχικού και συνδιοργανωτή την ΦΙΛΠΑ, αναβιώνει στις 16 Οκτωβρίου το T.T. Ψυχικού, ένα σιρκουί πόλης στην περιοχή που διοργανωνόταν αγώνες μέχρι και το 1968! Με κέντρο της εκδήλωσης την ιστορική πλατεία του Blue Bell, όπου μέχρι να μπουν τα καταραμένα σαμαράκια ήταν πεδίο δόξης λαμπρό για τους αυτοκινητάδες που την έκαναν γύρους με το πλάι κι όσο πάει... Όπως υπόσχονται οι διοργανωτές, η εκδήλωση θα είναι στο χρώμα και το κλίμα της εποχής, και θα περιλαμβάνει πολλές εκδηλώσεις. Και αχυρόμπαλες φυσικά!

 

Οι αγώνες στην περιοχή, όπως αποτυπώνονται στο βιβλίο "Ιστορία του Ελληνικού Μοτοσυκλετισμού" του Μ. Αρβανιτόπουλου, που πριν την έκδοσή του είχε δημοσιευθεί σε συνέχειες στο ΜΟΤΟ, συνεχίζονται και μεταπολεμικά, με πρώτο αγώνα το 1966, σε διαφορετική διαδρομή, στην περιοχή "οικόπεδα Καραμανλή" της Φιλοθέης. Χαρακτηριζόταν τότε "Αγών Εθνικός" από την διοργανώτρια ΕΛΠΑ. Ανάμεσα στους δεκατρείς εκκινήσαντες, ήταν ο Μανώλης Τριποδάκης με τη Norton Atlas του, που έχασε μεν τελικά τον αγώνα, αλλά κέρδισε τις εντυπώσεις, καθώς προηγούνταν με διαφορά πάνω από δύο χιλιόμετρα από τον δεύτερο Μακαρώνα. Είχε βγάλει την μέση ωριαία ρεκόρ των 73,722 χιλιομέτρων, αλλά...

Αφετηρία του Τ.Τ. Ψυχικού, το 1932.
Ο Άγγελος Μπαχάουερ (7) έχει μόλις πάρει εκκίνηση, και
ο Ιορδάνης Καπλάνογλου (8) ετοιμάζεται

Έγραφε η εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ: "Το Σιρκουί της Φιλοθέης είναι από τα πλέον δύσκολα του είδους, γεμάτο από στροφές και γωνίες. Για τον Τριποδάκη όμως όλα φαίνονταν σαν να ήσαν ευθεία. Τίποτε δεν ανέκοπτε τον φρενήρη δρόμο του, και το κοντέρ του ακόμα και στις πλέον δύσκολες περιπτώσεις δεν κατέβαινε κάτω από τα 50 χιλιόμετρα, ενώ συχνά η βελόνα ξεπερνούσε τα 100 παρ’ όλον που οι ευθείες ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Αλλά το ζόρι αυτό της μηχανής είχε και δυσάρεστα αποτελέσματα, αφού οι κραδασμοί άρχισαν να χαλαρώνουν τις βίδες. Έτσι, πρώτα του έφυγε η εξάτμισις. Σταμάτησε και απηλλάγη τελείως από αυτήν. Φυσικά, τώρα η μηχανή του δεν λειτουργούσε τέλεια. Αυτό δεν θα εμπόδιζε τον Τριποδάκη από του να κερδίσει, εάν σιγά σιγά δεν ξεβιδώνονταν όλα, από το ντεμπραγιάζ μέχρι την τελευταία βίδα. Έτσι στον 8ο γύρο αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει. Οι χρόνοι του αποτελούν και τα ρεκόρ του σιρκουί, αφού κανείς δεν μπόρεσε να τα φτάσει. Θαυμασίαν εμφάνισιν πραγματοποίησε ο Μακαρώνας, ο γνωστός άσσος της μοτοσυκλέτας, οδηγός μεγάλων ικανοτήτων και τεχνικής καταρτίσεως. Είναι ο πρώτος αγών που διοργανούται μεταπολεμικά στην χώρα μας. Αποτελεί μια καλή αρχή για να μπει το άθλημα σε κάποιο δρόμο. Διότι την στιγμή αυτή, ούτε οδηγούς έχουμε, ούτε συνεργεία, ούτε μηχανές ούτε τίποτα."   

 

Οι θεατές της αναβίωσης του Τ.Τ. Ψυχικού ας μην περιμένουν να δουν "μοτοσυκλεττιστάς" που θα συναγωνίζονται "πεισματωδέστατα". Το πνεύμα όμως των διοργανώσεων του παρελθόντος θα είναι ζωντανό και η ατμόσφαιρα εορταστική! Οι δύο ξεχωριστές κατηγορίες, η πρώτη με μοτοσυκλέτες έως το 1945 και η δεύτερη από το 1946 έως το 1968, την τελευταία χρονιά που έγινε το Τ.Τ. Ψυχικού, θα διαγωνιστούν με το σύστημα Regularity, προσπαθώντας να κρατήσουν μια συγκεκριμένη μέση ωριαία. Κάθε κατηγορία θα κάνει δέκα γύρους των δύο περίπου χιλιομέτρων. Θα απουσιάζουν, για ευνόητους λόγους, οι προπολεμικοί κανονισμοί των αγώνων, που υποχρέωναν "τους αγωνιστάς" να παίρνουν "τας στροφάς" με όχι λιγότερα από 45-50 χιλιόμετρα, και στις ευθείες να αναπτύσσουν όσο μεγαλύτερη ταχύτητα μπορούν! Προφανώς οι κανονισμοί προσπαθούσαν να αποφύγουν περιπτώσεις "αγωνιστών" που απλά θα βολτάριζαν την διαδρομή, χωρίς να ρισκάρουν!    

 

Θα είχε ενδιαφέρον, σ’ αυτή την αναβίωση, να ήταν και οι θεατές ντυμένοι με ρούχα εποχής, έτσι για την ατμόσφαιρα! Ο ενθουσιασμός πάντως είναι από τώρα στα ύψη, κι όσοι θα παρακολουθήσουν το σύγχρονο Τourist Τrophy Ψυχικού, θα πάρουν μια καλή γεύση από ωραίες μοτοσυκλέτες και ενδιαφέροντες ανθρώπους, σε μια περιοχή με ιδιαίτερη ιστορία στους αγώνες μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα. Θα δείτε και το αυθεντικό κύπελλο που απονεμήθηκε το 1929 στον νικητή Ιορδάνη Καπλάνογλου, που θα σηκώσουν και οι νικητές των δύο κατηγοριών, 87 χρόνια μετά! Το ΜΟΤΟ θα είναι εκεί, σας περιμένουμε!

 

Κυριακή 16 Οκτωβρίου, από τις 9:30 το πρωί, στην πλατεία Blue Bell του Ψυχικού.

 

Για να δείτε τις μοτοσυκλέτες που θα συμμετάσχουν, όπως και τα νέα της εκδήλωσης, ακολουθήστε την στο Facebook: Αναβίωση ΤΤ Ψυχικού

 

Σιρκουί Φιλοθέης, 1966, το πρώτο μεταπολεμικό:

Ο Μανώλης Τριποδάκης με τον εμπρός τροχό της Norton στον αέρα. Θα εγκατέλειπε όμως...

Τεχνικό Honda E-Clutch: Έτσι μένει στη ζωή η μανέτα του συμπλέκτη!

Το σύστημα που σου δίνει τον έλεγχο αφαιρώντας μόνο την ταλαιπωρία
Τεχνικό Honda E-Clutch 2025
Από το

motomag

15/10/2025

Τα καλύτερα δύο κόσμων συνδυάζει το E-Clutch της Honda αφού σου δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις τη μανέτα του συμπλέκτη της μοτοσυκλέτας μόνο όταν θέλεις εσύ και τον υπόλοιπο χρόνο να απολαμβάνεις υψηλότερα επίπεδα άνεσης και ασφάλειας με το κιβώτιο να λειτουργεί ως ημιαυτόματο.

Όσο και αν ακούγεται απίστευτο στους νεότερους, η Honda βάλθηκε να καταργήσει τη μανέτα του συμπλέκτη σχεδόν από την ίδρυσή της αφού ακόμη και η Dream D-Type του 1949, η πρώτη πραγματική μοτοσυκλέτα της ιαπωνικής εταιρείας, είχε ημιαυτόματο κιβώτιο δύο σχέσεων χωρίς μανέτα συμπλέκτη στο αριστερό γκριπ! Ακολούθησε φυσικά το θρυλικό πλέον Super Cub το 1958 που έκανε προσιτό το ημιαυτόματο κιβώτιο στις μάζες, με τη Honda να εφαρμόζει διαφόρων ειδών κιβώτια στα μοντέλα της στο πέρασμα του χρόνου που δεν είχαν μηχανικό συμπλέκτη. 

Ο λόγος για την "αντιπάθεια" της Honda στη μανέτα του συμπλέκτη δεν είναι άλλος από τη φιλοσοφία του ίδιου του Soichiro Honda που ήθελε τα δίκυκλά του να είναι φιλικά και να μπορούν να οδηγηθούν από οποιονδήποτε και αυτό διέπει τον τρόπο που η εταιρεία σχεδιάζει και εξελίσσει μοτοσυκλέτες και λοιπά δίκυκλα μέχρι σήμερα. Κάπως έτσι φτάσαμε στο πλήρως αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη DCT που μόνο η Honda έχει τολμήσει να εφαρμόσει σε μοτοσυκλέτα, ενώ τώρα οι επιλογές διευρύνονται με το E-Clutch.

Τεχνικό Honda E-Clutch 2025
Από την πρώτη κιόλας πραγματική μοτοσυκλέτα της η Honda προσπάθησε να εξαφανίσει τη μανέτα του συμπλέκτη από το τιμόνι

Ένα E-Clutch για όλους
Το νέο σύστημα της Honda δεν αυτοματοποιεί πλήρως το μηχανικό κιβώτιο σχέσεων, όπως το Y-AMT της Yamaha, αλλά κάνει αυτό που θα βρει υποστηρικτές ακόμη και στην πιο σκληροπηρηνική μερίδα των αναβατών που θεωρούν εχθρό οτιδήποτε αφαιρεί από τον έλεγχο που έχουν οι ίδιοι στη μοτοσυκλέτα τους και πίνουν νερό στην υγεία της μανέτας του συμπλέκτη.

Αναμφίβολα το E-Clutch θα το λατρέψουν και οι αναβάτες που κυκλοφορούν με σκούτερ ή παπί και πιστεύουν ότι η ώρα έφτασε για να κάνουν το βήμα στις μοτοσυκλέτες που τόσο θέλουν να οδηγήσουν. Έτσι μόνο θα "κλείσουν" τον κύκλο τους στους δύο τροχούς, ή για να το θέσουμε καλύτερα, θα ανοίξουν έναν άλλο, τον πιο σημαντικό και θα απολαύσουν και άλλες χάρες που δεν μπορούσαν να βρουν στα άλλα σκούτερ και τα παπιά. 

Μέχρι σήμερα η μανέτα του συμπλέκτη στεκόταν εμπόδιο στο παραπάνω όνειρο, όμως τώρα αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα για όλους. Μάλιστα η Honda έχει σκοπό να τοποθετήσει το E-Clutch και σε μοτοσυκλέτες μικρότερου κυβισμού με πιο προσιτή τιμή και ένας λόγος που αυτό είναι εφικτό έχει να κάνει και με το κόστος του ίδιου του συστήματος. Το κόστος του E-clutch είναι χαμηλότερο έναντι των αυτόματων και πλήρως αυτοματοποιημένων μηχανικών κιβωτίων και αυτό κάνει εφικτή την εφαρμογή του σε μοντέλα μικρότερου κυβισμού χωρίς να αυξάνεται σημαντικά η τιμή τους. Η Honda έκανε την αρχή με τα CBR650R και CB650R για να δείξει ότι το E-Clutch δεν αφαιρεί τίποτα ούτε στην οδήγηση μοτοσυκλετών με σπορ DNA και μετά από αυτά ακολούθησε το CL250 E-Clutch, η μικρή cruiser που είναι ήδη διαθέσιμη στην Ιαπωνία, αλλά και η ρετρό αισθητικής CB500 Super Four, η οποία παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Κίνα και δεν αποκλείεται να πατήσει τους τροχούς της και στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση το E-Clutch θα το δούμε και σε άλλες μοτοσυκλέτες ως το σύστημα που απελευθερώνει τον αναβάτη από οποιοδήποτε άγχος σχετικό με τη μανέτα του συμπλέκτη και ταυτόχρονα του δίνει τον πλήρη έλεγχο όποτε το θελήσει αυτός.

Honda E-Clutch τεχνικό 2025

Απλό σαν κατασκευή και διαισθητικό σε λειτουργία
Το E-Clutch αυτοματοποιεί τη λειτουργία του συμπλέκτη όταν η μοτοσυκλέτα εκκινεί από στάση αλλά και όταν βρίσκεται σε κίνηση με τον αναβάτη να ασχολείται μόνο με το γκάζι και τον επιλογέα των σχέσεων του κιβωτίου, τον οποίο και χρησιμοποιεί σα να υπάρχει τοποθετημένο quickshifter. Τον έλεγχο της σύμπλεξης και αποσύμπλεξης (μερικής και πλήρους) αναλαμβάνουν δύο μικρά ηλεκτρικά μοτέρ που συνδέονται μεταξύ τους με γρανάζια και ελέγχονται ως προς την ενεργοποίησή τους από κεντρική μονάδα. Η εν λόγω μονάδα αξιοποιεί μια σειρά από αισθητήρες που της στέλνουν δεδομένα, μεταξύ άλλων, για τις στροφές του κινητήρα, τη θέση του λεβιέ ταχυτήτων, την πίεση που ασκείται στα ελατήρια των δίσκων του συμπλέκτη και τη θέση του άξονα του κιβωτίου ταχυτήτων. 

Το E-Clutch αποσυμπλέκει τους δίσκους του συμπλέκτη όταν οι στροφές του κινητήρα πλησιάσουν το ρελαντί και ταυτόχρονα η μοτοσυκλέτα μειώνει ταχύτητα για να ακινητοποιηθεί. Έπειτα τους συμπλέκει προοδευτικά κατά την εκκίνηση από στάση, ενώ τους ελέγχει και στις αλλαγές ταχυτήτων. Στην πράξη ο αναβάτης τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά σα να γίνονται από ένα αόρατο χέρι με τη σύμπλεξη και την αποσύμπλεξη να έχουν απόλυτα φυσική αίσθηση, ενώ μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να παρακάμψει το σύστημα και να πιάσει ο ίδιος τη μανέτα.

Τότε ο αισθητήρας στο μοχλικό, που πιέζει τους δίσκους, δίνει εντολή στην κεντρική μονάδα να απενεργοποιήσει τα ηλεκτρικά μοτέρ, σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Το σύστημα μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία μετά από 5 δευτερόλεπτα αν ο κινητήρας έχει πολλές στροφές και σε λιγότερο από ένα δεύτερο στο χαμηλότερο φάσμα ώστε να είναι έτοιμο να πατινάρει ή ακόμα και να αποσυμπλέξει πλήρως τους δίσκους για να μην σβήσει ο κινητήρας. 

Honda E-Clutch τεχνικό 2025
H Honda μπορούσε να κάνει το E-Clutch να δουλέψει με έναν ενεργοποιητή αλλά προτίμησε δύο που "ενώνονται" με γρανάζια γιατί έτσι το σύστημα επιτυγχάνει εξαιρετική ακρίβεια στον χειρισμό του συμπλέκτη

Ο αναβάτης μπορεί επίσης να απενεργοποιήσει πλήρως το E-Clutch αν το επιθυμεί, αλλά και να μεταβάλει ηλεκτρονικά τον τρόπο και την ταχύτητα που γίνεται η σύμπλεξη/αποσύμπλεξη. Το σύστημα προσφέρει τρία προγράμματα για τις αλλαγές ταχυτήτων: Hard, Medium και Soft. Στο Hard η διάρκεια σύμπλεξης/αποσύμπλεξης διαρκεί ελάχιστα προσομοιώνοντας τη λειτουργία ενός quickshifter και στο medium και soft η διαδικασία διαρκεί περισσότερο, ομαλοποιώντας τις αλλαγές, ενώ “μαλακώνει” και το λεβιέ των σχέσεων του κιβωτίου. Τον σημαντικότερο ρόλο στη διαισθητική λειτουργία του συστήματος παίζει το προηγμένο λογισμικό που το ελέγχει με τη Honda να το αλλάζει κοντά στις 500 φορές μέχρι να συμφωνήσουν όλοι οι μηχανικοί της ως προς τη λειτουργία και την αποδοτικότητά του!

Ρίχνει άγχος και ταλαιπωρία στο μηδέν
Το E-Clutch δείχνει τον καλύτερο εαυτό του στο αστικό περιβάλλον εκεί που θα λειτουργήσει υπερωρίες και θα εκτιμηθεί δεόντως από τους έμπειρους αναβάτες, οι οποίοι δεν θα ταλαιπωρούν άσκοπα το αριστερό τους χέρι στα συνεχή σταμάτα-ξεκίνα. Παράλληλα, θα αποφορτίσει τους αρχάριους τόσο από το άγχος του ελέγχου του συμπλέκτη στις μανούβρες όσο και από το άγχος του σβησίματος του κινητήρα από λάθος χειρισμό, ένα λάθος που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε πτώση. Και στις δύο περιπτώσεις βελτιώνει και το επίπεδο ασφάλειας αφού τόσο οι έμπειροι όσο και εκείνοι με μικρότερη εμπειρία έχουν ένα πράγμα λιγότερο να ασχολούνται στο δύσκολο αστικό περιβάλλον και να συγκεντρώνονται έτσι περισσότερο στην οδήγηση. Το E-Clutch κάνει για όλους αφού προσθέτει στους τομείς της άνεσης και τις ασφάλειας χωρίς να αφαιρεί τίποτα από την εμπειρία οδήγησης μιας μοτοσυκλέτας.