World Ducati Week 2022 - Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η γιορτή του Borgo Panigale

Μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας της

Από τον

Κώστα Γκαζή

25/7/2022

Μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας, η καθιερωμένη γιορτή της Ducati στην πίστα του Misano επέστρεψε το 2022, με δεκάδες εκδηλώσεις, test-ride, εκδρομές, με τον αγώνα των Πρωταθλητών αλλά και με τη μεγαλειώδη παρέλαση των Ducatisti που φέτος σημείωσε νέο ρεκόρ προσέλευσης.

Αυτή ήταν η ενδέκατη έκδοση της WDW, με μια εντυπωσιακή σειρά εκδηλώσεων όπως τις παρακάτω:

Αποκάλυψη ενός νέου μοντέλου για το 2023, που γίνεται σε ένα κλειστό χώρο.
Εκδήλωση αφιερωμένη στο σχεδιαστικό τμήμα της εταιρείας Centro Stile.
Συνάντηση 88 προέδρων των Ducati Official Club ανά τον κόσμο.
Off-Road οδήγηση όπου οι φαν μπορούσαν να δουν σε δράση αναβάτες όπως οι Danilo Petrucci, Jack Miller, Antoine Meo και Edouard Boulanger καβάλα στο νέο DesertX.
Παρουσία του αγωνιστικού Audi RS Q e-tron που συμμετείχε στο Rally Dakar.
Αγώνα E-MTB με ποδήλατα Ducati TK-01RR (με νικητή τον Federico Caricasulo).
Υπογραφή αυτογράφων από τους εργοστασιακούς αναβάτες.
Εγκαίνια ενός νέου dealer της Ducati ΜΕΣΑ στην πίστα του Misano,
Scrambler Beach Party, με DJ Set από τον γνωστό dj Benny Benassi.
Test-Ride όλης της γκάμας της Ducati στα πέριξ του Misano.
Test-Ride του Panigale V4 στην πίστα.
Track-day για τους φίλους της εταιρείας.
Παρέλαση μήκους αρκετών χιλιομέτρων των Ducatisti με προσέλευση ρεκόρ.
Αγώνα των Πρωταθλητών, με τους εργοστασιακούς αναβάτες και τις μοτοσυκλέτες τους.
WDW MotoX2 Experience, με τους Pecco Bagnaia και Franco Battaini να κάνουν βόλτα φαν με διθέσιες αγωνιστικές μοτοσυκλέτες.
Βόλτες στην πίστα μέσα σε υπεραυτοκίνητα των Lamborghini και Audi.
Μια σειρά από μουσικές εκδηλώσεις.
Παραδοσιακό BBQ στη μεγάλη ευθεία της πίστας.
Meet and greet των εργοστασιακών αναβατών με τους φαν.
Και πολλές ακόμα εκδηλώσεις.

Στο Highlight του αγώνα των Πρωταθλητών, στην πίστα του Misano στήθηκαν 21 αναβάτες της Ducati από τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα MotoGP, WSBK και WSS, που συμμετείχαν με σπέσιαλ βαμμένες Panigale V4 & Panigale V2, οι οποίες θα πωληθούν σε συλλέκτες αρχής γενομένης από τις 25 Ιουλίου.

Εκεί μεταξύ άλλων βρέθηκαν οι Pecco Bagnaia, Jack Miller, Johann Zarco, Jorge Martin, Enea Bastianini, Fabio Di Giannantonio, Luca Marini, Marco Bezzecchi, Michele Pirro, Danilo Petrucci, Alvaro Bautista, Michael Ruben Rinaldi, Nicholas Spinelli και Oliver Bayliss.

Ο αγώνας μάλιστα προβλήθηκε σε live streaming, αν και δυστυχώς η Ducati δεν είχε καθόλου σπικάζ για τη μία ώρα και τα δεκαεννέα λεπτά της διάρκειας του event, κάτι που έκανε αρκετούς φαν να παραπονεθούν.

Τη νίκη της κατηγορίας V4 πήρε ο Pecco Bagnaia, ενώ τις θέσεις του βάθρου συμπλήρωσαν οι Luca Marini και Marco Bezzecchi.

Ο Federico Caricasulo κέρδισε στην V2 κατηγορία μπροστά από τους Nicholas Spinelli και Maximilian Kofler.

Συνολικά, στην WDW 2022 το παρών έδωσαν περισσότεροι από 80.000 φίλοι της Ducati, από 84 χώρες, σε μια ενθουσιώδης γιορτή που όμοια της δύσκολα βρίσκεις στον χώρο της μοτοσυκλέτας.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.