Ξανά τέλος για την EBR!

Η εταιρεία του Buell ξανά σε περιπέτειες
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

27/1/2017

Οι οικονομικές φουρτούνες της EBR φαίνεται ό,τι έχουν πολλά παραπάνω από… 40 κύματα, τα οποία η εταιρεία καλείται να περάσει για ακόμη μια φορά. Με ανακοίνωση που εξέδωσε χθες το βράδυ, η EBR Motorcycles με έδρα στο East Troy του Winsconsin, ενημερώνει το κοινό ότι την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσει η διαδικασία τερματισμού της παραγωγής. Παρόλα αυτά, η EBR θα συνεχίσει να καλύπτει τις εγγυήσεις και θα παρέχει τεχνική υποστήριξη και σε επίπεδο ανταλλακτικών στους αντιπροσώπους και τους ιδιοκτήτες των μοτοσυκλετών της. Παράλληλα, θα συνεχίσει να εξετάζει εναλλακτικά στρατηγικά πλάνα με ενδιαφερόμενους επενδυτές, για τις γραμμές παραγωγής της.

Αυτή είναι μια δύσκολη απόφαση για τo εργοστάσιο, καθώς οι άνθρωποι της εταιρείας, σύμφωνα με την ανακοίνωση, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια και υπερέβαλλαν εαυτούς για να χτιστεί από το μηδέν το project της EBR, ενώ δεν μπορεί να καταλογιστεί σε κανένα από τους ανθρώπους του team της, κάποιο σφάλμα που να οδήγησε σε αυτή την κατάσταση.

Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου, αυτή η δύσκολη απόφαση βασίστηκε κυρίως στο ότι η EBR αντιμετώπισε σοβαρές δυσκολίες στο να υπογράψει συμφωνίες με νέους προμηθευτές, κάτι που θεωρούνταν βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη της εταιρείας. Επιπλέον, η παραγωγή του εργοστασίου ήταν πολύ περιορισμένη το 2016 και το 2017, πολύ κάτω από τους στόχους που είχαν αρχικά τεθεί. Ο συνδυασμός των πενιχρών πωλήσεων και οι ανακοινώσεις μεγάλων προμηθευτών για τερματισμό ή περικοπή της παραγωγής τους, μεγιστοποίησε σε υπερβολικό βαθμό τις προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσει η EBR.

H παραγωγή του εργοστασίου ήταν πολύ περιορισμένη το 2016 και το 2017

Σε ό,τι αφορά τι υπάρχον στοκ των μοτοσυκλετών της EBR του 2016 και του 2017, αυτό θα παραμείνει διαθέσιμο προς πώληση στους βασικούς αντιπροσώπους της φίρμας, τους οποίους μπορεί κάποιος να δει στο www.EBR.com. Μέσα στον Μάρτιο επίσης, θα ξεκινήσει και η πώληση των μηχανημάτων των γραμμών παραγωγής, καθώς και του στοκ των ανταλλακτικών.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 7ο - Από την Αλάσκα προς τον Καναδά [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 στον δρόμο της επιστροφής
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

21/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης οδηγεί το SYM ADXTG 400 πίσω, από την Αλάσκα προς τον Καναδά. Με στάσεις στη Fairbanks και την παραμυθένια North Pole, η διαδρομή συνεχίζεται στον εντυπωσιακό Top of the World Highway, οδηγώντας στην ιστορική Dawson City, όπου και εκεί αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες υπάρχουν παντού.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την έκτη του ανταπόκριση:

"Καλά είχα φτάσει στη βόρεια εσχατιά της Αμερικής, τώρα όμως έπρεπε να γυρίσω και πίσω – αρχικά στη Fairbanks και μετά στον Καναδά. Η επιστροφή στη Fairbanks έγινε ξανά μέσω του Dalton Highway, ενώ στο διήμερο που παρέμεινα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αλάσκας, είχα πολλά να κάνω: έπλυνα το καταβρώμικο SYM ADXTG 400, του άλλαξα λάδια (είχε πιάσει συνολικά τα 9.500 χλμ.), αγόρασα τα απαραίτητα αναμνηστικά και απόλαυσα μια χαλαρή βόλτα στην αδιάφορη Fairbanks, που κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και φιλοξενεί 32.400 κατοίκους…

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

Αντίθετα, στην κοντινή κωμόπολη North Pole ενθουσιάστηκα από την επίσκεψή μου στο σπίτι του Αι-Βασίλη (Santa Claus House). Εδώ μπορεί κανείς – όλο τον χρόνο – να αγοράσει χριστουγεννιάτικα στολίδια, αλλά και να γράψει ένα γράμμα στον Αϊ-Βασίλη! Πρόκειται για έναν καθαρά τουριστικό προορισμό για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά, παρόμοιο με το σπίτι του Αι-Βασίλη στο Rovaniemi της Φινλανδίας…

Για την απόδραση από την Αλάσκα, το SYM ADXTG 400 ακολούθησε τη διαδρομή Fairbanks–Tok–Chicken–Dawson City (622 χλμ.). Αμέσως μετά την είσοδό μου στον Καναδά (και μέχρι την πόλη Dawson City) οδήγησα πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Top of the World Highway (106 χλμ.), ο οποίος δικαίωσε απόλυτα την ονομασία του, καθώς "ακροβατούσε" ανάμεσα στις γυμνές βουνοκορφές και στα μολυβένια σύννεφα…

Με ένα μικρό ferry διέσχισα τον ποταμό Yukon και έβαλα ρόδα στην ατμοσφαιρική Dawson City, που διατηρούσε το ύφος και την προσωπικότητα της εποχής (τέλη του 19ου αιώνα) των ονειροπόλων χρυσοθήρων και των άπληστων τυχοδιωκτών. Και μπορεί να μην συνάντησα εδώ τον Σκρουτζ Μακ Ντακ για να ψάξουμε μαζί στα νερά του ποταμού Klondike για χρυσό, βρήκα όμως έκπληκτος δυο καταστήματα εστίασης Ελλήνων ομογενών (Pan of Gold Pub N’ Grub, The Drunken Goat)! Τελικά, όποια πέτρα και αν σηκώσεις, Έλληνα θα βρεις από κάτω…"

Δείτε τις φωτογραφίες από αυτή την ανταπόκριση του Μητσάκη στη συλλογή που ακολουθεί.